Εμάς που βλέπουμε Super League να μας αγαπάτε λίγο περισσότερο

Ο αριθμός των γκολ και γενικότερα το θέαμα των αγώνων της 4ης αγωνιστικής της Super League, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για κουβέντα και για οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Πόνεσαν τα μάτια μας. Αν προσθέσουμε τα διαιτητικά λάθη και την εικόνα στις εξέδρες, τότε το αποτέλεσμα είναι πλήρως απογοητευτικό.

Σε επτά παιχνίδια, είδαμε μόλις έξι γκολ, εκ των οποίων τα τέσσερα με πέναλτι. Ευτυχώς το δευτεριάτικο ΠΑΣ Γιάννινα - Πανιώνιος άφησε μια καλύτερη γεύση, αλλά δεν είναι… δίαιτα το πρωτάθλημα για να αρχίζει από Δευτέρα…

Εντάξει, υπάρχουν και αγώνες που δεν τα λέει όλα το σκορ και μπορεί να δούμε… μπαλάρα, ακόμα και σε ένα ματς του 0-0 (όπως το χτεσινό Τσέλσι - Άρσεναλ), αλλά στις αναμετρήσεις του Σαββατοκύριακου στη χώρα μας, δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Ξεκάθαρα!

Η αλήθεια είναι ότι με τέτοια ζέστη και με παίκτες που δεν είναι και της… Πρέμιερ Λιγκ, δεν περιμένεις να μαγευτείς από το θέαμα, αλλά αυτό που βιώσαμε την 4η αγωνιστική, μπορεί και να μην έχει προηγούμενο!

Προσπαθούσα να μην στρέψω αλλού το βλέμμα μου την ώρα των αγώνων, αλλά ομολογώ πως δεν το κατάφερα. Έπρεπε να τα δω, να έχω σαφή εικόνα λόγω δουλειάς κι όμως, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έπιανα τον εαυτό μου να ρίχνει ματιές σε άλλες οθόνες, είτε παρακολουθώντας στην τηλεόραση κάποιον αγώνα ξένου πρωταθλήματος είτε στον υπολογιστή ειδησούλες για να περάσει η ώρα μου. Μαρτύριο…

Πολλοί τώρα θα βρίσετε, θα πείτε ότι θα έπρεπε να απολαμβάνω τη δουλειά μου, που έχει να κάνει με ποδόσφαιρο και ότι εγώ ο αχάριστος γκρινιάζω. Η διαφορά είναι ότι εσείς βλέπετε ό,τι σας αρέσει και για όσο σας αρέσει και μάλιστα χωρίς να πρέπει να είστε 100% αφοσιωμένοι σε αυτό που παρακολουθείτε. Άλλα το θέμα μας δεν είναι ούτε το «βάσανο» των δημοσιογράφων το περασμένο Σαββατοκύριακο, ούτε το πώς και πόσο γουστάρει το κοινό να στηθεί απέναντι σε μια τηλεόραση και να δει ποδόσφαιρο.

Το ζήτημα είναι πως αυτό το προϊόν θα γίνει επιτέλους πιο θελτικό, πως θα προσελκύσει ξανά τον κόσμο στις εξέδρες και στις οθόνες, πως θα αγαπηθεί ξανά. Απορία προκαλεί πόσοι από αυτούς που ασχολούνται με την ομάδα τους θα διαθέσουν δύο ώρες από τη ζωή τους για ένα παιχνίδι που δεν παίζει η «αρρώστια» τους ή κάποιος μεγάλος ανταγωνιστής, αλλά αγωνίζονται δύο μικρομεσαίες. Η απάντηση, προφανής. Σχεδόν κανείς. Γιατί απλούστατα δεν θα περάσει καλά!

Ας μην κρυβόμαστε, ως οπαδοί βλέπουμε τα ματς της ομάδας μας και των αντιπάλων μας, μόνο και μόνο για να δούμε αν θα υπάρξουν διαιτητικές… ομορφιές και να μπορούμε μετά να κράζουμε! Πιο ευχάριστα βλέπουμε ένα Νιούκαστλ – Έβερτον ή ένα Βιγιαρεάλ – Βαλένθια, παρά Λεβαδειακός – Κέρκυρα ή Πλατανιάς – Λαμία και φυσικά δεν κακίζω κανένα θεατή για αυτήν του την επιλογή.

Καταλήγοντας, όλους εμάς που παρακολουθούμε τα παιχνίδια της Super League, είτε από επαγγελματική… ανάγκη, είτε γιατί έχουμε βίτσια και μας αρέσει, να μας αγαπάτε λίγο περισσότερο. Γιατί όταν θα ανέβει ξανά το επίπεδο (ευελπιστούμε δηλαδή), θα έχουμε βάλει πλάτη σε όλο αυτό για να μπορείτε εσείς στην πορεία να βλέπετε χωρίς… κολλύρια!