Μπόλικα πράγματα έχουμε γράψει κατά καιρούς για τη Βιγιαρεάλ. Μέχρι και για την ομώνυμη κωμόπολη όπου εδρεύει και την οποία πιθανότατα δεν θα ξέραμε αν δεν υπήρχε το «κίτρινο υποβρύχιο».
Η ομαδάρα του Ουνάι Έμερι όμως εξακολουθεί να μας δίνει αφορμές, έτσι θα γράφουμε γι’ αυτήν. Άλλωστε την στιγμή αυτή, ο ισπανικός σύλλογος βρίσκεται στους τέσσερις καλύτερους της Ευρώπης, έχοντας αποκλείσει Γιουβέντους και Μπάγερν Μονάχου για να φτάσει ως εδώ. Τελευταίο εμπόδιο πριν το Παρίσι η πανίσχυρη Λίβερπουλ, που καλά θα κάνει να προσέξει.
Χιλιοειπωμένο, αλλά καλώς το επαναλαμβάνουμε. Η Βιγιαρεάλ είναι μία ομάδα που ιδρύθηκε μεν το το μακρινό 1923, ωστόσο στον ποδοσφαιρικό χάρτη μπήκε κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Μόλις το 1998 ήρθε η πρώτη άνοδος στην Primera Division.
Μέχρι τότε, γυρόφερνε στις χαμηλές κατηγορίες της πυραμίδας του ποδοσφαίρου τις Ιβηρικής χερσονήσου, έχοντας αλλάξει και αρκετά ονόματα κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ζωής της.
Ξεκίνησε ως Club Deportivo Villarreal και έφτασε μέχρι τη Γ’ κατηγορία. Στις αρχές των 40’s, διαλύθηκε, ωστόσο το 1942 γεννήθηκε στη θέση ένας άλλος σύλλογος. Η… Foghetecaz:! Ένα ακρωνύμιο που προερχόταν από τα πρώτα γράμματα των ιδρυτών της: Fo(nt), G(il), He(rrero), Te(uler), Ca(tala), Z(aragoza)! Στο τέλος, παρατηρούμε μία άνω κάτω τελεία, κάτι σαν «κλπ», για τα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη! Στο έμβλημα του συλλόγου, βλέπαμε τα αρχικά CAF:.
Το 1946, αποφασίστηκε να προστεθεί το Βιγιαρεάλ στο όνομα, προκειμένου να αποτελέσει η ομάδα σύμβολο της πόλης. Πλέον, είχαμε την CAF Villarreal, που άλλαξε εκείνη την περίοδο τη φανέλα της από λευκή σε κίτρινη, λόγω... έλλειψης άσπρων μπλουζών.
Ως «τσέχικη ομάδα» χαρακτήρισε τη Βιγιαρεάλ η εφημερίδα Mediterraneo και τελικά φτάσαμε στο 1954 και την τελική μετονομασία σε Villarreal Club de Futbol.
Fast forward σχεδόν μισό αιώνα μπροστά, όταν το «κίτρινο υποβρύχιο», προσπαθούσε να καθιερωθεί στη La Liga. Ομάδα δίχως μεγάλο ρόστερ, που χάρη στον διορατικό Φερνάντο Ρόιχ στηρίχθηκε στις ακαδημίες της και δικαιώθηκε.
Η πρώτη –από τις πολλές- ευρωπαϊκή συμμετοχή ήρθε το 2002, στο Κύπελλο Intertoto, με την ομάδα του (αργότερα προπονητή του Παναθηναϊκού) Βίκτορ Μουνιόθ να ηττάται στην τελική φάση από τη Μάλαγα.
Την επόμενη χρονιά συμμετείχε ξανά και κατάφερε να προκριθεί στο Κύπελλο UEFA, όπου έγραψε ιστορία. Τράμπζονσπορ, Τορπέντο Μόσχας, Γαλατασαράι, Ρόμα και Σέλτικ υπέκυψαν, προτού έρθει ο αποκλεισμός από την μετέπειτα νικήτρια, Βαλένθια, στα ημιτελικά.
Η Βιγιαρεάλ... καλόμαθε και την επόμενη χρονιά έκανε το ίδιο. Κύπελλο UEFA μέσω Intertoto και πορεία μέχρι τα προημιτελικά, όπου το εμπόδιο της Άλκμααρ αποδείχτηκε ανυπέρβλητο.
Το 2005 ήρθε η πρώτη παρουσία στο Champions League, με το χαμένο πέναλτι του Ρικέλμε στα ημιτελικά με την Άρσεναλ να στοιχειώνει ακόμα τους φίλους της CF.
Έκτοτε, έχουν ακολουθήσει άλλες 13 παρουσίες στην Ευρώπη, μαζί με τη φετινή. Στο Europa League, η πορεία της σταμάτησε άλλες δύο φορές στους «4 (2011 & 2016).
Πέρυσι, ήρθε η κούπα, με τον... Mr Europa, Ουνάι Έμερι, να κάνει το θαύμα του. Όλα αυτά με μία ομάδα που ακόμα δεν έχει εγχώριο τίτλο!
Μονάχα ένα πρωτάθλημα... Δ’ Εθνικής, το 1970. Ακόμα και τις ανόδους της από Β’ και Γ’ κατηγορία, τις έπαιρνε ως 2η ή παρακάτω.
Φτάνουμε λοιπόν στο 2022. Εν ενεργεία κυπελλούχος Ευρώπης, η Βιγιαρεάλ έχει κερδίσει επάξια μία θέση στην ευρωπαϊκή ελίτ. Τα προηγούμενα χρόνια, η Μπάγερν συνήθιζε να αποκλείεται από ομάδες, θεωρητικά, του βεληνεκούς της. Υποτίμησε το «κίτρινο υποβρύχιο» και μοιραία... τορπιλίστηκε.
«Όταν φτύνεις προς τα πάνω, συνήθως... πέφτει πάνω σου» σχολίασε ο Ντάνι Παρέχο μετά την πρόκριση επί των Βαυαρών, ρίχνοντας το... καρφί του στον Γιούλιαν Νάγκελσμαν.
Η Λίβερπουλ που ακολουθεί βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη φάση από Γιούβε και Μπάγερν, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δύναται να επαναπαυτεί. Άλλωστε έχει απέναντί της ένα σύνολο που ξέρει από Αγγλία.
Όχι ένας, όχι δύο, όχι τρεις, δέκα παίκτες από το ρόστερ της Βιγιαρεάλ έχουν περάσει από την Premier League ή και παρακάτω, συν ασφαλώς τον Έμερι, που έχει δουλέψει στην Άρσεναλ!
Συγκεκριμένα: Ετιέν Καπού (Τότεναμ-Γουότφορντ), Χουάν Φόιτ (Τότεναμ), Βιθέντε Ιμπόρα (Λέστερ), Χερόνιμο Ρούλι (Μάντσεστερ Σίτι), Αρνάουτ Ντανζούμα (Μπόρνμουθ), Αλφόνσο Πεδράθα (Λιντς), Τζιοβάνι Λο Σέλσο (Τότεναμ), Αλμπέρτο Μορένο (Λίβερπουλ), Φρανσίς Κοκλέν (Άρσεναλ, Τσάρλτον) και Σερτζ Οριέ (Τότεναμ)... ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
