«Για όσα ζήσαμε, μα πιο πολύ για όσα θα ζήσουμε. Γύρισα στην οικογένειά μου». Δεν ξέρω αν όταν ο Σάσα Βεζένκοβ απήγγειλε αυτή τη φράση στο συγκινητικό βίντεο της επιστροφής του στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι, είχε στο μυαλό του μια βραδιά σαν την χθεσινή, όμως δεδομένα η παράσταση του απέναντι στην Μπάγερν, ήταν η πρώτη πολύ μεγάλη πιστοποίηση. Η ανυπέρβλητη εμφάνισή του, η βραδιά της καριέρας του και των μεγάλων ρεκόρ, γράφτηκε ήδη ως χρυσό κεφάλαιο στις σελίδες της ιστορίας. Από τις σπάνιες φορές, που μια σημαντική, ευρεία, επιβλητική και πλουμισμένη από ρεσιτάλ ομαδικού μπάσκετ νίκη, μπαίνει κάτω από το προσωπικό show ενός παίκτη. Ο 29χρονος φόργουορντ, ο… οδοστρωτήρας με το χαμόγελο και το φαινόμενο με το «14» στην πλάτη όμως, δεν είναι ένας απλός παίκτης.
Είναι η επιτομή του «ανεβαίνω σκαλί-σκαλί τις κορυφές», είναι το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα προς μίμηση, όπου το ταλέντο «δένει» με την σωστή νοοτροπία, την σκληρή δουλειά και το μυαλό που παραμένει στο κεφάλι. Είναι αυτός που σε δεκαοκτώ αγώνες Ευρωλίγκας και παρότι σε τρία-τέσσερα παιχνίδια έχει αγωνιστεί με πυρετό, πόνους στο πόδι, μελανιές και ράμματα στο πρόσωπο, έχει σε όλους διψήφιο αριθμό πόντων και ranking, με πολύπλευρη προσφορά στην στατιστική. Χωρίς ντρίμπλα και σχεδόν πάντα αθόρυβα και χωρίς ο παρατηρητής των αγώνων του να καταλαβαίνει πως φτάνει στους 20-22 πόντους. Ε, μια και η συζήτηση είχε φουντώσει πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, είπε να κάνει για τα καλά κρότο και να σπάσει τα κοντέρ των αριθμών και των ρεκόρ την νύχτα της 10ης Ιανουαρίου. Και χωρίς κερδισμένα φάουλ και βολές, για να πάνε νωρίς για… ύπνο τα τρολ και οι αγνώμονες.
Είναι αυτός που από το βράδυ του καταραμένου τελικού στο Κάουνας και μετά, όπου το δακρυσμένο πρόσωπό του έλεγε όλη την αλήθειά του, έχει στο μυαλό πως έχει, τουλάχιστον μία, δουλειά να τελειώσει. Αυτός που αναγνωρίζει και δεν ξεχνά ποιοι τον στήριξαν στα δύσκολα, αυτός που δεν φοβάται να χαρακτηρίσει καλύτερο όλων παίκτη του αντιπάλου και προτρέπει για το αυτονόητο: «Απολαύστε αυτό που βλέπετε και μην μπαίνετε σε ανούσιες συγκρίσεις και αναλύσεις». Είναι αυτός που θα αντάλλαζε όλες τις προσωπικές διακρίσεις για να φουσκώσει ακόμα περισσότερο με υπερηφάνεια με τις ομαδικές. Που το «εγώ» δεν είναι ποτέ πάνω από το «εμείς», σε ένα σπάνιο κράμα αγωνιστικού και ανθρώπινου χαρακτήρα και στοιχεία που κάνουν έναν αθλητή ξεχωριστό και πραγματικό ηγέτη, χωρίς ο ίδιος να το επιζητά.
Η βραδιά λοιπόν του ανήκει και οι 45 πόντοι με το ασύλληπτο και μοναδικό στην ιστορία 18/20 σουτ, οι 52 βαθμοί στο σύστημα αξιολόγησης, είναι πολύ απλά το επιστέγασμα όλων αυτών που προαναφέραμε. Μεγάλη υπόκλιση λοιπόν και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον πρώην προπονητή των Σακραμέντο Κινγκς, Μάικ Μπράουν. Πολύ φοβάμαι πως αν απλά είχε κάνει πράξη τα λόγια που είχε πει για να τον πείσει να αφήσει την δεύτερη οικογένειά του (σ.σ. κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή) το καλοκαίρι του 2023, η ιστορία του Σάσα θα είχε γραφτεί εντελώς διαφορετικά στο ΝΒΑ και δεν θα ζούσαμε ποτέ την χθεσινή ραψωδία. Σε εκείνα τα δύσκολα βράδια στην Αμερική όμως, γιγαντωνόταν σιγά-σιγά το δεύτερο μέρος του μύθου που θα έχτιζε στην συνέχεια της καριέρας του εκεί που ανήκει. Υγεία να έχει και στα επόμενα χρόνια θα έρθουν ακόμα καλύτερα…
Το μπάσκετ Μπαρτζώκα σε πλήρη εφαρμογή
Ασφαλώς και η βραδιά του Ολυμπιακού απέναντι στην Μπάγερν, είχε και άλλα θέματα προς συζήτηση, όσο και αν τα επισκίασε ο MVP μιας ακόμα αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα. Οι «ερυθρόλευκοι», παίζοντας ουσιαστικά με τρεις πολύ σημαντικές απουσίες (σ.σ. Φουρνιέ, Παπανικολάου και Γουόκαπ), έκαναν φύλλο και φτερό μια ομάδα που φέτος έχει κλέψει τις εντυπώσεις και παλεύει με πολλές πιθανότητες για να είναι στα πλέι οφ. Με το δεύτερο ημίχρονο στο Κάουνας και την άμυνα που εφαρμόστηκε εκεί να είναι «οδηγός» αυτή την φορά από το πρώτο δευτερόλεπτο του αγώνα, δεν άφησαν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης και παρέμειναν με εμφατικό τρόπο μόνοι πρώτοι στην βαθμολογία. Με εξαίρεση δύο τρίλεπτα ολιγωρίας των γηπεδούχων, η Μπάγερν υποχρεώθηκε σε μια «βαριά» ήττα, και οι φίλοι του Ολυμπιακού που γέμισαν το ΣΕΦ απόλαυσαν το καλύτερο φετινό παιχνίδι της ομάδας τους.
Ένα δείγμα του τι θα γίνει όταν θα φτάσει στο πικ της η συγκεκριμένη ομάδα, που είναι στην κορυφή και μάζεψε τις νίκες χωρίς να εντυπωσιάσει ιδιαίτερα για έναν σωρό από λόγους μέχρι τώρα. Και ακόμα δεν έχει μπει ο Έβανς… Αγωνιστική ανάλυση σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν έχει νόημα να κάνεις, καθώς μιλάει η γλώσσα του σώματος και οι αριθμοί. Από την στιγμή που ο Ολυμπιακός ήταν σοβαρός στην άμυνα και ανάγκασε την ομάδα του Γκόρντον Χέρμπερτ σε 22 λάθη, τα υπόλοιπα ήταν ζήτημα ποιότητας, ταλέντου και ομαδικότητας. Οι 36 (!) ασίστ και τα 14 κλεψίματα, ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι, μαζί με το 65% στα δίποντα, το 53,3% στα τρίποντα και τα 17 επιθετικά ριμπάουντ που έδωσαν 29 πόντους. Όταν οι πόντοι από λάθη είναι 44-14 (!) και αυτοί από αιφνιδιασμό 17-3, δεν μπορείς να πεις και περισσότερα. Απλά… απόλαυση. Βάλτε και το μηδενικό στους πόντους του Έντουαρντς και θα καταλάβετε πόσο απέδωσε το αμυντικό πλάνο.
Σε ατομικό επίπεδο, πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησαν και οι Πίτερς (σ.σ. μήπως τελικά έχει και άλλο 3άρι ο Ολυμπιακός;), ΜακΚίσικ, ενώ ο Βιλντόσα έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με την «ερυθρόλευκη» και πρόσθεσε μια ακόμα σημαντική εμφάνιση στο ενεργητικό του φέτος. Ο Φαλ κυριάρχησε, ο Γουίλιαμς-Γκος έκανε σωστά όλα όσα θέλει ο προπονητής και ας μην το βλέπουν οι περισσότεροι και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης παρέδωσε μάθημα για τον σωστό τρόπο του πώς κερδίζεται ο χρόνος όταν είσαι εκτός rotation. Σε αντίθεση με τον Τάιλερ Ντόρσι, ο οποίος παραμένει άχρωμος, άγευστος και αταίριαστος σε μια παρέα γεμάτη ταλέντο που έχει διάθεση να βάλει το «εγώ» κάτω από το «εμείς» για την επίτευξη του κοινού στόχου.
Ο Ολυμπιακός πηγαίνει για την κρίσιμη σε ότι αφορά το πλεονέκτημα της έδρας διπλή αγωνιστική της επόμενης εβδομάδες σε Βιτόρια και Μαδρίτη με εξαιρετική ψυχολογία, αλλά και φόρμα βάσει προγραμματισμού. Το πόδια παραμένουν στη Γη γιατί τίποτα δεν κρίνεται, όσο καλά ή κακά παίζεις τον Ιανουάριο. Αν απέναντι σε Μπασκόνια και Ρεάλ γίνει το 2/2, η λογική λέει πως μόνο με θαύμα δεν θα παίξει με πλεονέκτημα στα πλέι οφ η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, όμως και μία νίκη να γράψει το κοντέρ, είναι μια χαρά απολογισμός. Ζητούμενο είναι η διάρκεια και οι μπασκετικές παραστάσεις να γίνουν συχνότερες. Διότι αν ο Ολυμπιακός παίζει όπως το βράδυ της Παρασκευής, δύσκολα θα βρει εμπόδια…
Υ.Γ.: Συγκινητική η στιγμή της βράβευσης των αδελφών Αγγελόπουλων από τους αθλητές της ομοσπονδίας μπάσκετ με αμαξίδιο. Η προσφορά τους σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις μένει έπειτα από επιλογή τους μακριά από το φως της δημοσιότητας, όμως η χθεσινή ήταν ιδιαίτερη.
Υ.Γ.2: Πολύ έξυπνη η ιδέα του επίσημου καταστήματος της ομάδας και της ΚΑΕ οι εορτασμοί για τα 100 χρόνια της ομάδας να αρχίσουν με 12.700 σημαίες στις κερκίδες. Έδωσαν πολύ όμορφο χρώμα στην κερκίδα και αξίζουν συγχαρητήρια για την υλοποίηση της ιδέας.
_005547.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
