Βελτιώθηκε, αλλά έχει ακόμα δρόμο ο Ολυμπιακός

Η ιστορία έχει δείξει πως σε διήμερα τουρνουά, οι ομάδες που στο πρώτο παιχνίδι προβληματίζουν, βελτιώνονται σε σημαντικό βαθμό στο δεύτερο. Ο Ολυμπιακός ήταν κάκιστος απέναντι στην Βιλερμπάν και στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά του αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου, όμως από εκεί και έπειτα, έπαιξε αρκετά κοντά σε αυτά που θέλει ο προπονητής του. Ασφαλώς και η νίκη με +14 αλλά και τα καλά στοιχεία, έχουν ακριβώς την ίδια μικρή σημασία, όπως και το -17 με την Βιλερμπάν, διότι πολύ απλά, πρόκειται για φιλικά προετοιμασίας.

Το βασικό συμπέρασμα του αγώνα με την ομάδα του Αντρέα Τρινκιέρι, που απλά περιμέναμε να επιβεβαιωθεί, είναι πως ο Κώστας Σλούκας έχει επιστρέψει απόλυτα έτοιμος να αναλάβει την ηγεσία της ομάδας και την καθοδήγησή της στο παρκέ. Όταν ο 30χρονος γκαρντ ανέβασε ρυθμό και άρχισε να αξιοποιεί με εντυπωσιακό τρόπο τους συμπαίκτες του, όλος ο Ολυμπιακός έγινε καλύτερος και βρήκε ρυθμό. Οι 13 ασίστ, τα 3 κλεψίματα και τα μόλις 2 λάθη σε 33 λεπτά συμμετοχής, ήταν απλά ένα πρόγευμα για αυτά που μπορεί να δείξει. Το πρώτο θέμα που προκύπτει, είναι τι θα γίνει όταν ο πρώην παίκτης της Φενέρ απουσιάζει ή δεν είναι σε καλή βραδιά.

Τα δείγματα της Βαλένθια, έδειξαν πως δεν υπάρχει δεύτερο αξιόπιστο πόιντ γκαρντ (όχι φυσικά ίδιου διαμετρήματος με τον Σλούκα, αλλά έστω ικανού), καθώς ήταν εκτός και ο Σπανούλης. Ασφαλώς και ο 38χρονος γκαρντ είναι στα καλά του υπεραρκετός για την εκτέλεση και την δημιουργία, όμως το ρίσκο θα είναι μεγάλο. Υπάρχει όμως κάτι που λογικά περιμένει ο κόουτς Μπαρτζώκας για να καλύψει αυτό το «κενό». Να του προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερα δημιουργικά από το «2» και το «3» οι ΜακΚίσικ και Χάρισον, αλλά και να βρει τον ρόλο του ο Τζένκινς. Κόντρα στην Μπάγερν δεν ήταν καλοί και έτσι ο Σλούκας φαινόταν και ήταν… μόνος. Στην περίπτωση που γίνουν τα παραπάνω, τότε, το για την ώρα διαφαινόμενο θέμα, παύει να υφίσταται…

Αν υπήρχε ένας ακόμα κανονικός πλέι μέικερ όμως, ειδικά αν δεν βοηθήσει σε αυτό τον ρόλο αργότερα στην σεζόν ο Κόνιαρης, το κεφάλι του κόουτς θα ήταν ακόμα πιο ήσυχο. Εκείνος όμως γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμάς, οπότε ας περιμένουμε. Όπως ακριβώς την ίδια υπομονή χρειάζεται και στο θέμα των ψηλών, καθώς ο Χασάν Μάρτιν, δείχνει επιθετικά εξαιρετικά στοιχεία. Μόλις προσαρμοστεί και αμυντικά στο υψηλότερο επίπεδο, είναι απόλυτα ταιριαστή επιλογή στα «θέλω» του προπονητή. Ο Έλις είναι κανονικό σέντερ, ενώ ακόμα δεν έχουμε δει τα πρώτα στοιχεία του Ζαν-Σαρλ, που συμπληρώνει την φροντ λάιν. Η αίσθηση που δημιουργείται είναι πως αν αντιμετωπίσει θέματα σχεδιασμού, θα είναι εκεί, με τον κίνδυνο βέβαια να εκτεθούμε ανεπανόρθωτα, καθώς ακόμα είναι υπερβολικά νωρίς.

Πάμε όμως και στα σκόρπια σημεία του δεύτερου τηλεοπτικού φιλικού. Ο Ολυμπιακός άρχισε με καλύτερη διάθεση αμυντικά, αλλά δεν ήταν αποτελεσματικός, ενώ δεν αξιοποιούσε τα επιθετικά του ριμπάουντ. Η βελτίωση στην θωράκιση του αμυντικού ριμπάουντ καταγράφεται στα θετικά, ενώ μετά το στείρο δημιουργικά πρώτο δεκάλεπτο (0 ασίστ), ο τομέας των ασίστ βελτιώθηκε στο έπακρο. Όπως και η ευστοχία, αφού το τραγικό 4/15 της πρώτης περιόδου, έγινε 7/12 στην δεύτερη, ενώ η… μπίλια έκατσε συνολικά στο 56% στα δίποντα και στο 40% στα τρίποντα. Σταδιακά, οι «ερυθρόλευκοι» απέφυγαν τα λάθη στην κυκλοφορία (8 στο ημίχρονο, 12 συνολικά), ενώ όταν η άμυνα άρχισε να αποδίδει και να γίνονται κλεψίματα, πήραν σκορ από τον αιφνιδιασμό και βρήκαν πιο ορθολογικές επιλογές στην επίθεση.

Αυτό που κάνει θετική εντύπωση είναι ο πλουραλισμός στο σκοράρισμα, η καλύτερη κυκλοφορία και η περισσότερη αυτοπεποίθηση στα σουτ. Δεν άλλαξε κάτι μαγικά σε σχέση με 24 ώρες πριν, ενώ και η κούραση από την προετοιμασία είναι δεδομένη, όμως όταν βγαίνουν οι άμυνες, αυτόματα γίνεσαι καλύτερος και στην επίθεση. Ατομικά, Βεζένκοφ και Πρίντεζης αλληλοσυμπληρώθηκαν μία χαρά στο «4», ο Παπανικολάου έδειξε να βρίσκει ρυθμό, ενώ πολύ καλή ήταν η παρουσία του Λαρεντζάκη, ο οποίος ήταν ενεργός την ώρα της ανατροπής, με εύστοχα σουτ, ενέργεια και θέληση (αλλά και κάποια λάθη) στην άμυνα.

Ο Ολυμπιακός επιστρέφει στην Ελλάδα με αρκετά εφόδια στις αποσκευές του για αυτά που πρέπει να δουλέψει και να διορθώσει και θα εκμεταλλευτεί τις δύο εβδομάδες που απομένουν για το τζάμπολ της Ευρωλίγκας στο έπακρο. Ακολουθούν δύο ακόμα φιλικά στο Βερολίνο με την Άλμπα που θα δείξουν ακόμα περισσότερα στοιχεία. Για την ώρα χρειάζεται υπομονή, πίστη στην δουλειά και τις επιλογές του προπονητή και ευχή να πάνε όλα καλά σε επίπεδο κορωνοϊού, ούτως ώστε να κυλήσει όσο το δυνατόν πιο ομαλά η σεζόν…

Υ.Γ.1: Ο Χάρισον είναι εμφανώς τρακαρισμένος από την μετάβαση στο υψηλότερο επίπεδο όμως έχει την ποιότητα για να «ξεμπουκώσει».

Υ.Γ.2: Το πρότζεκτ της αναπτυξιακής ομάδας των «ερυθρόλευκων» έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον φέτος και καλό θα είναι όλο και περισσότεροι να το παρακολουθούν. Για αρχή, η πρόοδος του Αλέξανδρου Νικολαίδη σε όλα τα επίπεδα βγάζει… μάτια και δεν είναι μόνο αυτός…

Follow @ZervasNikolaos