Αλήθεια τώρα, πέσατε απ’ τα σύννεφα;

Η χθεσινή εξέλιξη στις εκλογές της ΕΟΚ, με την μία ακόμα «αποφασίζω και διατάζω» κίνηση του Γιώργου Βασιλακόπουλου, είναι πολύ απλά ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα των καταδικαστικών αποφάσεων που πήρε για το ελληνικό μπάσκετ. Μπορεί, αν και ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος με αυτόν, να είναι ο τελευταίος. Όμως, αν και… σκουριασμένος κρίκος, λόγω και των τραγικών συνεπειών που έχει για το άθλημα στην χώρα η νέα αναβολή της διαδικασίας, δεν διαφέρει σε τίποτα στον τρόπο που διοικούσε, καταστροφικά όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια.

Σύμφωνοι, ακόμα και για ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του, από διάφορα πόστα, και σε μεγάλο βαθμό του οφείλουν την ύπαρξή τους στον χώρο, ξεπέρασε τον εαυτό του, όμως και πάλι, το να πέφτει κανείς από τα… σύννεφα είναι λίγο υποκριτικό. Το γεγονός πως είναι ο μοναδικός πρόεδρος ομοσπονδίας που δεν συμμορφώνεται με τους νόμους του Κράτους, μιλάει από μόνο του. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που γίνεται κάτι παράνομο στην ΕΟΚ. Απλά κάποιοι τώρα το θυμήθηκαν, λόγω του ότι θίγονται τα συμφέροντά τους ή κατάλαβαν πως όσο και αν έβαλαν με τον τρόπο τους… πλάτη για όλη αυτή την κατρακύλα, δεν πάει πλέον πιο… κάτω. Έχουμε φτάσει σε σημείο υπό του μηδενός και οι συνέπειες του νέου καμώματος του, μπορεί να οδηγήσουν το άθλημα σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις.

Εκεί που θα χρειάζονταν μήνες δουλειάς για να βελτιωθεί η κατάσταση και να ξεριζωθούν όλες οι παθογένειες του συστήματος, με την νέα καθυστέρηση μπορεί να χρειαστούν χρόνια. Και όλα αυτά, διότι μία ομοσπονδία που 31 Μαρτίου ολοκληρώνει την θητεία της, αποφάσισε για λόγους που υφίστανται για όλες τις ομοσπονδίες, αλλά έχουν σεβαστεί την νομοθεσία, να γίνουν… 23 Μαΐου. Χωρίς να ενδιαφέρεται για τα πρωταθλήματα που πρέπει να συνεχιστούν, χωρίς να δίνει… δεκάρα για τις Εθνικές ομάδες, που πρέπει πολύ νωρίτερα να κάνουν προγραμματισμό. Να κλείσουν προετοιμασία και κυρίως, για την ομάδα των ανδρών, να βρει προπονητή! Εκτός αν ισχύει τελικά το απόφθεγμα ότι δεν χρειαζόμαστε τέτοιον.

Ασφαλώς, ο βασικός λόγος είναι να δείξει πως ο ίδιος είναι υπεράνω νόμων, καθώς καμία ομόφωνη απόφαση δεν πάρθηκε (ευτυχώς υπάρχουν και μέλη του ΔΣ που σέβονται τον εαυτό τους και είπαν την αλήθεια). Προφανώς και εκτός από τον… κρότο και το μπάχαλο που δημιουργεί η απόφαση, είναι να κερδηθεί χρόνος για να ψηφίσουν και σωματεία που δεν έχουν δικαίωμα με τις πιο σωστές προϋποθέσεις που θέσπισε η Πολιτεία. Αναπόφευκτα το μυαλό, όσο καλοπροαίρετος και αν θες να είσαι, πάει στο ότι αυτά τα σωματεία (σφραγίδες στις προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες), έχουν υποσχεθεί ψήφο στον υποψήφιο που έχει κατεβάσει η υπάρχουσα διοίκηση και είναι ο μοναδικός που συμφώνησε με την χθεσινή αναβολή.

Όμως ακόμα και όλα αυτά τα απίστευτα, όπως τα χαρακτήρισε ο ένας εκ των υποψηφίων, Βαγγέλης Λιόλιος, δεν προκαλούν καμία εντύπωση σε όλους όσοι επισημαίνουν χρόνια τώρα τα κακώς κείμενα. Τι ακριβώς είναι απίστευτο από τον συγκεκριμένο πρόεδρο και την συγκεκριμένη διοίκηση δηλαδή; Σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις εκφάνσεις του αθλήματος στην χώρα έχει παρέμβει πέρα από κανόνες και νόμους. Τώρα θα κολλήσει; Στο τέλος; Απίστευτα θα ήταν αν όλοι όσοι τώρα φωνάζουν, είχαν… ξυπνήσει νωρίτερα. Και συντάσσονταν για το καλό του αθλήματος και την πρόοδό του, με όλους όσοι κατέγραφαν τα λάθη, αλλά χαρακτηρίζονταν υποκινούμενοι. Λες και η διαιτησία ήταν το μοναδικό πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ…

Τώρα, έχουν καταλάβει όλοι -εκτός αυτών που ευνοήθηκαν από αυτό το σύστημα- πως το πρόβλημα ήταν και είναι πολύ μεγαλύτερο και βαθύ από τα σφυρίγματα. Μόνο που ο χρόνος πλέον πιέζει ασφυκτικά. Το άθλημα παραμένει ακέφαλο και δέσμιο εγωισμών και μικροπολιτικών συμφερόντων. Μόνο που αυτό, δεν συνέβη στις 22 Μαρτίου του 2021, αλλά εδώ και χρόνια. Παραδεχτείτε το…

Υ.Γ.: Το μπάσκετ πρέπει να προχωρήσει ενωμένο στην επόμενη μέρα του, χθες… Η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει άμεσα και με οποιονδήποτε τρόπο για να τελειώσει αυτή η ιστορία-φαρσοκωμωδία.

Υ.Γ.2: Μέσα σε όλα, υπάρχει και η καταγγελία της υπαλλήλου της ΕΟΚ για απόπειρα βιασμού και σεξουαλική παρενόχληση από ανώτατο στέλεχος. Η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης, που εκτός από το αν αληθεύει το γεγονός, θα πρέπει να εξετάσει και το αν υπήρξε συγκάλυψη, όπως ανέφερε ο δικηγόρος του φερόμενους ως θύματος. Αν ισχύει, είναι ακόμα πιο λυπηρό…

Follow @ZervasNikolaos