Αιχμαλωσία No 2

Χαίρετε κύριοι,

Στο Βεστφάλεν είχαμε αιχμαλωσία Νο 2. Και αν στο Μόναχο είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες που μπορούσαν να μας κάνουν να είμαστε υποψιασμένοι, το να ρίξει μια τόσο ηχηρή σφαλιάρα η Ντόρτμουντ στην Ρεάλ ελάχιστοι το περίμεναν. Σίγουρα το γόητρο του Μουρίνιο κλονίστηκε επικίνδυνα.

Ο special one είδε τα αστέρια του να διασύρονται από μια καλοδουλεμένη ομάδα, χωρίς όμως βαριά ονόματα. Είδαμε στην πράξη πως η Ρεάλ δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό της Ντόρτμουντ. Ο Κλοπ χτύπησε τη Ρεάλ με το ίδιο ακριβώς όπλο που διέλυσε τη Μπαρτσελόνα ο Χάινκες. Εκμεταλλεύτηκε την ταχυδύναμη των παικτών του και έφτιαξε ομαδικές επιθέσεις με πολλούς παίκτες που πήγαζαν από ενέργεια.

Επιθέσεις που οι μεσοεπιθετικοί ποδοσφαιριστές της Ρεάλ δεν μπορούσαν να ανακόψουν ψηλά και όταν η μπάλα πήγαινε στην περιοχή τους υπήρχε τρικυμία. Η Ρεάλ πλήρωσε δύο πράγματα. Στο ρόστερ της, από το κέντρο και μπροστά, ο μόνος που είναι καλός στο πρεσάρισμα και στο μαρκάρισμα ψηλά είναι ο Ντι Μαρία που δεν ξεκίνησε όμως γιατί είχε πάρει άδεια και ήρθε καθυστερημένος επειδή γένναγε η γυναίκα του και ότι η άμυνα της Ρεάλ έχει εκπαιδευτεί όλα αυτά τα χρόνια για να αντιμετωπίζει τη Μπαρτσελόνα.

Ο Μουρίνιο έχει δουλέψει πολύ στο πως θα συμπεριφέρονται οι στόπερ του έξω από την περιοχή, όμως όταν η άμυνά της μπαίνει βαθιά μέσα στην περιοχή υπάρχει πρόβλημα. Κάτι που είχε φανεί και στο Ολντ Τράφορντ. Σίγουρα έκαναν κακό στη λειτουργία της Ρεάλ οι δύο αλλαγές που έγιναν στη βασική ενδεκάδα. Αποδείχθηκε πως ο τραυματισμός του Εσιέν στην Κωνσταντινούπολη δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στον Μουρίνιο, καθώς στο πρόσωπο του υπήρχε μια σίγουρη (για μένα καλύτερη) λύση για τη θέση του τιμωρημένου Αρμπελόα. Ο Ζοσέ δεν είχε διαθέσιμους τους δύο παίκτες που υπολογίζει για δεξιά, όπως φάνηκε δεν είχε εμπιστοσύνη στον Αλμπιόλ και αποφάσισε να χαλάσει το αμυντικό του δίδυμο.

Ο Ράμος δεν λειτούργησε καλά ως δεξι μπακ ενώ ο Πέπε ήταν τραγωδία. Πέρα από το πρόβλημα που δημιούργησε ο τραυματισμός του Εσιέν στην Πόλη, η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα την απόφαση της ομάδας να δώσει άδεια στον Ντι Μαρία επειδή γένναγε η γυναίκα του. Μιλάμε για ποδοσφαιριστές που πληρώνονται εκατομμύρια, που οι σύλλογοι τους παρέχουν τα πάντα και για τη Ρεάλ αυτό είναι το παιχνίδι της χρονιάς.

Στην πράξη είδαμε ότι πήραν οι Ράμος, Οζίλ μια πλευρά που θα την κάλυπταν δύο θηρία (Ντι Μάρια, Εσιέν). Ο Ράμος έχει να παίξει καιρό δεξιά και δεν πήγε καλά ενώ ο Οζίλ ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο Ρόις να κάνει ένα τεράστιο παιχνίδι. Μπορεί ο Λεβαντόφσκι να έκλεψε τις εντυπώσεις με τα τέσσερα γκολ που πέτυχε, αλλά ο Ρόις έπαιξε καταλυτικό ρόλο γιατί ανέδειξε τη δυσλειτουργία που δημιουργήθηκε από τις απουσίες των Εσιέν, Ντι Μάρια στη δεξιά πλευρά της Ρεάλ.

Ο Κλοπ σήμερα είναι γυμνός. Βλέπει να επιβραβεύεται και να είναι έτοιμος να φτάσει στο πιο υψηλό σημείο η δουλειά που κάνει από τον Ιούλιο του 2008. Έβαλε 4 γκολ στη Ρεάλ χωρίς να έχει μεγάλους σταρ, ακόμα και αυτοί που σήμερα κοστίζουν πολλά εκατομμύρια είναι ποδοσφαιριστές που πίστεψε και ανέδειξε ο ίδιος. Ειλικρινά δεν είμαι βέβαιος πως αν φύγουν από τα χέρια του Κλοπ θα μπορέσουν οι περισσότεροι από αυτούς να κάνουν ανάλογη με τις προοπτικές που φαίνεται σήμερα πως έχουν καριέρα.

Γι’ αυτό που είμαι σίγουρος είναι πως ο ίδιος τους έχει κάνει να παίζουν σαν μεγάλης κλάσης ποδοσφαιριστές. Θυμίζω πως πέρυσι με τον Ολυμπιακό του Βαλβέρδε οι 9 από τους 11 ποδοσφαιριστές που διέλυσαν τη Ρεάλ βρισκόνταν στη βασική ενδεκάδα στην ήττα με 3-1 στο Καραϊσκάκης. Η μοναδική διαφορά ήταν πως στην περσινή ομάδα δεν υπήρχε ο Ρόις και ο Καγκάβα έπαιζε αντί του Μπλαζικόφσκι.

Μόνο αν θυμηθούμε την εικόνα που είχε η Ντόρτμουντ στα δύο παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τη συγκρίνουμε με το σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντική δουλειά έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος στη Ντόρτμουντ.

Χαιρετώ