Χαίρετε κύριοι,
Στο Ελληνικό ποδόσφαιρο πολλές φορές υπάρχουν οι κρίσεις οι οποίες γίνονται περισσότερο λόγω μόδας. Πέρσι στο στόχαστρο βρέθηκε ο Αμπντούν. Ο Αλγερινός εξτρέμ δεν προσαρμόστηκε γρήγορα στον Ολυμπιακό και η πίεση που δεχόταν από συναδέλφους μου και από την εξέδρα ήταν τεράστια. Σε ένα παιχνίδι κυπέλλου μάλιστα με τον Πανιώνιο στο Καραϊσκάκης ένα ολόκληρο γήπεδο τον αποδοκίμασε όταν ακούστηκε το όνομά του από τα μεγάφωνα. Το περίεργο είναι πως το συγκεκριμένο κλίμα διαμορφώθηκε για έναν ποδοσφαιριστή που το πάθος του είναι δύσκολο να μην το διακρίνεις βλέποντάς τον να αγωνίζεται.
Γράφει ο Τσάρλυ
Μιλάμε για εξτρέμ που βγάζει πολύ ενέργεια παίζοντας στα άκρα, βάζει ένταση και δύναμη στις προσπάθειές του, είναι καλός στο ένας με έναν είτε όταν βρίσκεται σε θέση άμυνας είτε όταν καλείται να περάσει τον αντίπαλό και μπορεί να προσφέρει σε άμυνα και επίθεση σε όλη την πλευρά. Σίγουρα δεν έχει την ποιότητα των Μιραλάς, Τζόλε ούτε καν του Ριέρα αλλά έχει προσόντα που τον κάνουν κάτι περισσότερο από χρήσιμο. Παρότι τον είχαμε δει από το πέρασμά του από την Καβάλα, οι κρίσεις γι’ αυτόν στο ξεκίνημα ήταν υπερβολικά σκληρές και πολλές φορές δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Σήμερα ο Αλγερινός είναι με διαφορά ο πιο χρήσιμος παίκτης του Ολυμπιακού, καθώς ο χρόνος δεν γίνεται να κρύψει την πραγματικότητα. Κάνω αυτόν τον πρόλογο γιατί την εβδομάδα που πέρασε στην ίδια θέση βρέθηκε ο Μασάδο.
Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν συνάδελφο, αλλά έχω την άποψη πως το παιχνίδι της Τούμπας αναλύθηκε επιπόλαια. Ο Μασάδο δέχτηκε σκληρή κριτική λες και στο ποδόσφαιρο παίζουν ρόλο μόνο οι τελικές προσπάθειες. Έφτασε στο σημείο να γίνει αρνητικό πρωτοσέλιδο για έναν αγώνα που ο Ολυμπιακός κατόρθωσε και πήρε τον απόλυτο έλεγχο στον χώρο που αγωνίστηκε. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να γίνετε αξιολόγηση μόνο από τις τελικές προσπάθειες. Ο Μασάδο στην Τούμπα στο χώρο του κέντρου έκανε ένα πολύ γεμάτο παιχνίδι. Με σωστές, έξυπνες, μικρές πάσες που βοήθησαν στην ποιοτική ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Δεν γινόταν μέσα στην Τούμπα ο Ολυμπιακός να είχε τόσο σίγουρη ανάπτυξη με σχηματισμό χαφ στον άξονα που δεν θα είχε μέσα τον Μασάδο ή τον Ιμπαγάσα. Ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που μπορούν να δημιουργούν παιχνίδι από χαμηλά είναι πλέον απαραίτητοι για τον τρόπο που παίζεται το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Οι ομάδες αγωνίζονται πλέον με γεμάτο κέντρο και ειδικά για συλλόγους που στο μεγαλύτερο ποσοστό των παιχνιδιών καλούνται να ανοίξουν άμυνες η παρουσία τέτοιων ποδοσφαιριστών είναι που κάνει την διαφορά στον τρόπο ανάπτυξης. Φανταστείτε λοιπόν πόσο δύσκολη θα ήταν η δημιουργία αν δεν ερχόταν το καλοκαίρι η μεταγραφή του Μασάδο στα παιχνίδια που δεν ήταν διαθέσιμος ο Ιμπαγάσα, ο Ζαρντίμ να κατέβαινε με τριάδα στο κέντρο με παίκτες εκ των Γκρέκο, Μοντέστο, Μανιάτη, Ντιακιτέ, Φέισα.
Στον Ολυμπιακό πρέπει να καταλάβουν πως ο Μασάδο είναι μια αξιόλογη λύση για αντικαταστάτης του Ιμπαγάσα. Σε καμία περίπτωση δεν είναι εξτρέμ, ούτε έχει ο Ολυμπιακός την πολυτέλεια να χαραμίσει αυτήν τη μεταγραφή. Μην κάνετε το λάθος και μπείτε στη λογική να συγκρίνετε τον Μασάδο με τον Ιμπαγάσα γιατί με αυτήν τη λογική ο Παναθηναϊκός μετά τον Βαζέχα δεν έπρεπε να ξαναπάρει σέντερ φορ. Ο Μασάδο έχει καλή μικρή μεταβίβαση, δημιουργεί από χαμηλά, διαθέτει εκπληκτικά στημένα, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός που έχει τη δυνατότητα να κλείσει τον αντίπαλο στα καρέ του, έχει καλά πόδια ενώ χωρίς να είναι καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα, καλύπτει με πειθαρχία το χώρο του. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που έχει κάνει πολύ αξιόλογη καριέρα στο γρήγορο Γαλλικό πρωτάθλημα και πριν τέσσερα χρόνια έκανε ότι ήθελε στο κέντρο του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκης φορώντας τη φανέλα της Σεντ Ετιέν.
Πρόσφατα διάβασα ένα κείμενο που έγραφε τα στατιστικά του και το συμπέρασμα που έβγαινε ήταν πως δεν σκοράρει πολύ. Γενικά έχω διαπιστώσει πως υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με τον πραγματικό ρόλο του Μασάδο στο γήπεδο. Ο Πορτογάλος πρέπει να παίζει λίγο πιο μπροστά από το καθαρό εξάρι του Ολυμπιακού. Λειτουργώντας ως πλέι μέικερ από χαμηλά χωρίς να είναι απαραίτητο η συνεισφορά του να μεταφράζεται σε τέρματα και ασίστ αλλά να δημιουργεί με την ποιοτική του πρώτη πάσα προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί ορθολογικά η ομάδα, κάτι που τουλάχιστον στο παιχνίδι της Τούμπας το πέτυχε.
Το γεγονός πως κατάφερε σε ομάδες που δεν πρωταγωνιστούσαν στο πρωτάθλημά τους και δεν ήταν ιδιαίτερα επιθετικές να πετυχαίνει 4 με 5 γκολ είναι κάτι που μπαίνει στα θετικά του. Η περσινή Τουλούζ για παράδειγμα πέτυχε μόλις 37 τέρματα και η διάταξή της ήταν υπερβολικά συντηρητική. Είναι δεδομένο πως αν βρει σε συνεχόμενα παιχνίδια το ρόλο που του ταιριάζει, ο Μασάδο έχει τα στοιχεία που θα του επιτρέψουν εκτός από το να βελτιώσει την ανάπτυξη των ερυθρολεύκων να αποκτήσει και αξιόλογα προσωπικά στατιστικά. Αυτό που χρειάζεται είναι να πάρει το ρόλο που του αναλογεί σύμφωνα με τα προσόντα του σε συνεχόμενα παιχνίδια. Αν σταματήσει να χρησιμοποιείται σε θέσεις που δεν γίνεται να προσφέρει είναι δεδομένο πως τη μπάλα που χρειάζεται για να κάνει τη διαφορά στην Ελλάδα την ξέρει. Ο μοναδικός τρόπος να μην βγει η μεταγραφή του είναι να συνεχίσει να χρησιμοποιείται στα πλάγια και σε μεμονωμένες περιπτώσεις να παίρνει ρόλο στον άξονα.
Στο ποδόσφαιρο η προσφορά του κάθε ποδοσφαιριστή σε μεγάλο ποσοστό είναι συνυφασμένη με τα προσόντα του. Ο Μασάδο δεν γίνεται να κάνει τη διαφορά παίζοντας ως εξτρέμ. Δεν έχει μεγάλο διασκελισμό. Βασίζεται περισσότερο στη δημιουργία παρά στην τρίπλα του και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ακολουθήσει την κίνηση επιθετικογενών μπακ όπως π.χ. ο Φούκς. Επειδή τυγχάνει τον Μασάδο να τον έχω δει πολλές φορές στο Σαμπιονά γράφω αυτό το κείμενο σήμερα που είναι στα κάτω του πηγαίνοντας κόντρα στην επιπόλαιη μόδα που έχει δημιουργηθεί. Θα πρέπει ο Ζαρντίμ να κάνει πολύ άσχημη διαχείριση στον Μασάδο για να μην πιάσει στον Ολυμπιακό.
Χαιρετώ