Δεν πάμε καλύτερα ως αουτσάιντερ φέτος;

Θυμάμαι μία εποχή, αρκετά μακρινή πια, παρ' όλα αυτά χαραγμένη στο μυαλό μου από παιδί, όπου οι ελληνικές ομάδες έμπαιναν στα προκριματικά του Champions League και του Κυπέλλου UEFA ως φαβορί. Όχι. Όχι ως φαβορί. Ως σούπερ grande φαβορί! Μιλάω για την εποχή στα τέλη του περασμένου αιώνα και στα πρώτα χρόνια της νέα χιλιετίας. Καμία Ανόρθωση, καμία Λοκομοτίβ Τυφλίδας, καμία Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, καμία Λεϊσόες ή Γκρασχόπερς, ακόμη και η Σλάβια Πράγας, δεν προκαλούσε φόβο. Δεν προκαλούσε παγωμάρα. Δεν αναφέρομαι σε πραγματικά δύσκολες κληρώσεις, αλλά σε κληρώσεις με club από χώρες «στα μέτρα μας», όπως συνηθίζει να «λέει» το δημοσιογραφικό κλισέ.

Οι ελληνικές ομάδες, χωρίς να είναι ούτε τότε, φυσικά, τίποτα μεγαθήρια, είχαν φτάσει-κερδίσει, για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, να θεωρούνται πραγματικά φαβορί στα καλοκαιρινά παιχνίδια τους για τη συνέχειά τους στην Ευρώπη. Το πέτυχαν αυτό, πολύ απλά, μέσα στο γήπεδο, πανηγυρίζοντας νίκες και -κάποιες τεράστιες- προκρίσεις, επιβεβαιώνοντας τον χαρακτήρα, που οι ίδιες «κόλλησαν» στον εαυτό τους. Και τότε, φυσικά, δεν είχαν παιχνίδια στα πόδια τους Ιούλιο-Αύγουστο μήνα και τότε δεν είχαν κλείσει τα ρόστερ τους. Ωστόσο, προχωρούσαν. Ήταν τέτοια, δε, η δυναμική των συλλόγων μας και τόσο ισχυρός ο χαρακτηρισμός τους ως «φαβορί», που, αντίστοιχα, όταν ερχόταν ένας αποκλεισμός από καμιά ΑΪΚ Στοκχόλμης, το σοκ ήταν τεράστιο και συνήθως το «κουβαλούσε» η εκάστοτε ομάδα για όλη τη σεζόν. Μπορεί και για χρόνια!

Είναι εντυπωσιακό, αν μη τι άλλο, ότι μετά το 2004 πάνω-κάτω και την κατάκτηση του Euro από την Εθνική μας, αντί όλο αυτό να καθιερωθεί και να τα πάμε ακόμη καλύτερα, ακολουθήσαμε την ακριβώς αντίθετη διαδρομή (με κάποιες εξαιρέσεις), καταλήγοντας στις αμέτρητες «σφαλιάρες» της τελευταίας δεκαετίας. Χιλιοειπωμένη και πικρή ιστορία αυτή, το αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να το δει κανείς και στο ranking της UEFA, με την Ελλάδα να έχει κατρακυλήσει και να χρειάζεται φέτος, πάση θυσία, κάτι καλό, ενόψει των επόμενων, πολύ δύσκολων χρόνων, που έρχονται στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.

Για το πού έχει φτάσει να βρίσκεται, ωστόσο, το ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα, μπορεί κανείς να δει και τις αντιδράσεις για τις κληρώσεις Παναθηναϊκού, ΠΑΟΚ και Άρη. Και από τον κόσμο και από εμάς, τους δημοσιογράφους εννοώ. Για τον μεν Παναθηναϊκό συμφωνούμε όλοι ότι η Ντνίπρο είναι σαφώς μία καλύτερη κλήρωση από την Γκενκ. Προφανώς. Αλλά αν το «τριφύλλι» πάει με αυτόν τον… αέρα κόντρα στους σκληροτράχηλους Ουκρανούς, ενδέχεται να την πατήσει και να ζήσει με το «καλημέρα» στη σεζόν την πρώτη του κρίση και μάλιστα, ενώ θα πρέπει στη συνέχεια να παίξει με την πιο δυνατή, στα χαρτιά πάντα, από την Ντνίπρο, Σλάβια Πράγας, στο Europa League! Το είπε και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήδη: «Δεν υπάρχουν εύκολοι αντίπαλοι»!

Σε ό,τι έχει να κάνει με τους δύο της Θεσσαλονίκης, ειδικά η Μπεϊτάρ, που έλαχε στον ΠΑΟΚ, φέρνει αναμνήσεις, που προκαλούν θλίψη και φανερώνει το πού βρισκόμαστε. Οι Ισραηλινοί είχαν κληρωθεί με τον «δικέφαλο του Βορρά» και το 2000, στον α' γύρο του Κυπέλλου UEFA. Ο ΠΑΟΚ ήταν το τεράστιο φαβορί και το επιβεβαίωσε μέσα στο γήπεδο, αν και αγχώθηκε στη ρεβάνς της Ιερουσαλήμ. Τι αντιδράσεις έχουμε τώρα; Παγωμάρα! Διότι στον ΠΑΟΚ «έκατσε» η χειρότερη, ενδεχομένως, κλήρωση, σε αυτήν τη φάση του Conference (β' προκριματικός), σε σχέση με άλλες ομάδες, πολύ πιο υποδεέστερες. Αλήθεια, όμως, από υποδεέστερους αντιπάλους δεν έχουν αποκλειστεί ελληνικές ομάδες τα τελευταία χρόνια; Φυσικά και έχουν αποκλειστεί! Ποιος μπορεί να ξεχάσει την Κόλος Κοβαλίβκα, τη Βέλεζ Μόσταρ, τη Λέφσκι Σόφιας ή την Καμπάλα; Και αυτές είναι μόνο μερικές από τις ομάδες «στα μέτρα μας», που μας έχουν πετάξει εκτός! Όσο για τον Άρη, Αραράτ ή Εγνατία δεν προκαλούν δα και τρόμο, αλλά από τις αντιδράσεις του κόσμου και των ρεπόρτερ της ομάδας, βλέπεις μια συγκρατημένη αισιοδοξία, διότι κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την… προαναφερθείσα Κόλος Κοβαλίβκα -και όχι μόνο!

Οι ελληνικές ομάδες, σε ένα ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, που έχει αλλάξει δραματικά την τελευταία 20ετία, με συλλόγους από χώρες, όχι της πρώτης γραμμής, να κάνουν μεγάλες νίκες και προκρίσεις, θαρρείς πως δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται γύρω τους, μένοντας στάσιμες να… τσακώνονται μεταξύ τους εντός συνόρων. Την ίδια στιγμή, ομάδες από τη Σλοβακία, το Ισραήλ, την Τσεχία, τη Σερβία, τη Σλοβενία, τη Βουλγαρία έχουν πάρει χαμπάρι τις ευκαιρίες, που τους δίνει η UEFA, έχουν αντιληφθεί τι διακυβεύεται -και οικονομικά- το καλοκαίρι και «κατεβαίνουν» με το μαχαίρι στα δόντια. Για κάποιον λόγο τώρα, παρά τις «σφαλιάρες», την… παγωμάρα και όλα τα παραπάνω, οι ελληνικές ομάδες, οι οπαδοί τους, ο… περίγυρος, πάνε το καλοκαίρι, θεωρώντας πως είναι φαβορί. Μήπως φέτος να το αλλάξουμε το τροπάρι και να «κατέβουμε» -και οι πέντε ελληνικές ομάδες- ως αουτσάιντερ, μπας και κάνουμε τίποτα;