Αδικημένη μουσμουλιά (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Έπειτα από 55 χρόνια στα γήπεδα δύο συμπεράσματα που έχω βγάλει είναι ότι δύο εκδηλώσεις, που γίνονται μια χαρά στο εξωτερικό, στην Ελλάδα καλό είναι να παραλείπονται. Τα ματς προς τιμήν κάποιου ποδοσφαιριστή που αποχώρησε και η τήρηση του ενός λεπτού σιγής για κάποια καταστροφή. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, όπως το ματς προς τιμήν του Μίμη Δομάζου στο ΟΑΚΑ, τα περισσότερα άλλα ματς ήταν θλιβερές υποθέσεις, που αντί να τιμούν προσέβαλλαν τη συνεισφορά τού -υποτίθεται- τιμώμενου ποδοσφαιριστή.

Μερικές χιλιάδες εισιτήρια πουλημένα, μερικοί εκατοντάδες θεατές που -εκτός του ότι αγόρασαν το εισιτήριο- ενδιαφέρθηκαν να δουν το ματς, 22 ποδοσφαιριστές να βλαστημούν πότε θα τελειώσει η σαχλαμάρα, ένα πεντάλεπτο του παίκτη να φοράει τη φανέλα και το σώβρακο και ένα καρακιτσάτο Κύπελλο είναι ό,τι μπορεί να περιμένει ένας Ελληνας ποδοσφαιριστής στο τέλος της καριέρας του. Πολλά περισσότερα από όσα μπορεί να περιμένει κάποιος άνθρωπος του ποδοσφαίρου που τα τίναξε. Μέχρι στιγμής σε γήπεδα έχω δει να ξεφωνίζονται μακαρίτες παίκτες και παράγοντες, θύματα ατυχημάτων, εθνικών καταστροφών, τρομοκρατικών επιθέσεων και, αν η ΕΠΟ είχε δώσει οδηγία να κρατηθεί ενός λεπτού σιγής στη μνήμη της Αδελφής Τερέζας, είμαι βέβαιος ότι κάποιος θα τη ξεφώνιζε για ξεκωλιάρα. Κατά τη διάρκεια του λεπτού της σιγής άνθρωποι που δεν θα τους άκουγαν στο σπίτι ή τη δουλειά τους βρίσκουν την ευκαιρία να ακουστούν. Οι λόγοι όμως είναι αδιάφοροι. Το αποτέλεσμα ενδιαφέρει και είναι είτε για ένα λεπτό να ακούμε τι πρέπει να κάνουν οι φιλοξενούμενοι και οι οπαδοί τους είτε ο διαιτητής να κάνει το λεπτό 20 δευτερόλεπτα. Εν όψει λοιπόν του κυριακάτικου ματς μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού -εκτός αν η ΕΠΟ έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην αυτοσυγκράτηση των οπαδών- καλό θα ήταν το λεπτό της σιγής στη μνήμη των θυμάτων των πυρκαγιών να παραληφθεί. Μεσίστια σημαία, μαύρο περιβραχιόνιο στις φανέλες ναι, αλλά το λεπτό της σιγής -ο Θεός να την κάνει- διακριτικά θα μπορούσε να παραλειφθεί.

Οπως θα μπορούσε να παραλειφθεί το χθεσινό ρεπορτάζ της ΝΕΤ για τις αποζημιώσεις που θα δοθούν στους πυρόπληκτους. Ενα εικοσάλεπτο το εμπεδώναμε. Η κυβέρνηση θα δώσει αποζημιώσεις στους πυρόπληκτους. Και όποιος δεν το κατάλαβε, οι πυρόπληκτοι θα πάρουν αποζημιώσεις. Δύο φορές στο ίδιο ρεπορτάζ ακούσαμε ότι η ελιά πάει στα 150 ευρώ αποζημίωση το στρέμμα, ενώ η αδικημένη μουσμουλιά 100. Και λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: «Ολοι εμείς που έχουμε τις μουσμουλιές είναι δυνατόν να μην το μαθαίναμε αν δεν ακούγαμε ειδήσεις;». Και εμείς οι υπόλοιποι, οι ταπεινοί της ζωής, που ο Θεός δεν μας ευλόγησε με μουσμουλιές, πόσες φορές πρέπει να ακούσουμε την αποζημίωση ανά στρέμμα; Οσες φορές ακούσαμε ότι ο πρωθυπουργός ζήτησε να μην υπάρξει γραφειοκρατία και όσες φορές είδαμε την αίθουσα με τους τηλεφωνητές του 1155;

Οι πυρκαγιές δεν ήταν επιτυχία της αντιπολίτευσης και οι αποζημιώσεις δεν ήταν επίτευγμα της Ν.Δ. Η αντιπολίτευση μαζεύει πόντους χωρίς να έχει κάνει τίποτα και η κυβέρνηση σκορπάει λεφτά που δεν θα είχε ανάγκη να δώσει αν δεν έκρινε ότι η πυρόσβεση με τις μεθόδους των Ολυμπιακών του 2004 ήταν πολύ ακριβή για να εφαρμοστεί. Και θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν κάποιος πολιτικός πληροφορούσε τον κόσμο πόσο ήταν το κόστος της εφαρμογής του σχεδίου των Ολυμπιακών, ποιο είναι το κόστος των αποζημιώσεων και αν έχουν εφευρεθεί λεφτά που αγοράζουν δέντρα.


Ωραία, και επειδή το 70% του κόσμου πιστεύει ότι οι φωτιές ήταν αποτέλεσμα σχεδίου, τι αποδεικνύεται; Οτι οι Οβριοί σταυρώσανε ένα δικό μας παλικάρι που το λέγανε Ιησού, ότι το AIDS μεταδίδεται από τις λεκάνες στις τουαλέτες και πως ο Αγιος Φανούριος ήταν κάτι σαν μπρελόκ με αναγνώριση και, όταν του προσεύχεσαι, σου αποκαλύπτει πού βρίσκονται τα κλειδιά σου; Τι νόημα έχει τι πιστεύει ο κόσμος και από πού αυτός ο κόσμος αντλεί τις πληροφορίες του; Από τους ίδιους που σήμερα προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι πυρκαγιές έγιναν από εμπρησμούς, επειδή στο γκάλοπ «αυτό πιστεύει ο κόσμος».

Κανένας όμως δεν θα σταθεί στην απλοϊκή γνώμη του κόσμου και στην ανάγκη του για θεωρίες συνωμοσίας, που δίνουν χρώμα στην καθημερινότητα της ζωής του. Κανένας Βενιζέλος και καμία Μπακογιάννη δεν θα κάτσουν να αμφισβητήσουν τη γνώμη των Ελλήνων, που από τη Μυτιλήνη και την Πρέβεζα είχαν την ελαφρότητα να εκφέρουν γνώμη για το τι έγινε σε μια περιοχή πεντακόσια χιλιόμετρα μακριά τους, στην οποία δεν έχουν πατήσει πόδι. Δύο έξυπνοι και μορφωμένοι άνθρωποι κουνούσαν εμβριθώς το κεφάλι, σαν να είχε σημασία τι νόμιζε η κυρα-Σούλα από την Κουτσούφλιανη για την ύπαρξη εμπρηστών. Ο λόγος είναι ότι ποτέ πολιτικός δεν έχασε κολακεύοντας τον λαό και από τη στιγμή που κάποιος βάλει σε αμφιβολία την ετυμηγορία του περιούσιου, πώς μπορεί μετά τις εκλογές να λέει ότι σέβεται τις αποφάσεις του; Κουνάς λοιπόν το κεφάλι, χαμογελάς τη στιγμή που ο άλλος μιλάει για να δείξεις ότι λέει παπαριές, όπως έκαναν ο Ευάγγελος και η Ντόρα. Και σκέφτεσαι ότι «μήνας είναι αυτός και θα περάσει» και μετά θα μπορείς να αποσυρθείς ξανά στα Βουπού και να μην τους ξαναδείς.

Στο ερώτημα «ποιος έβαλε τη φωτιά στην Ηλεία;» η απάντηση έχει ήδη δοθεί. «Ο Ντανίλο ο Κοσοβάρος». Προχθές η «Αυριανή» για πρώτη φορά αναφέρθηκε στον Ντανίλο. Γνωστός και σαν «Κοσοβάρος», «Λαγός» και για τους φίλους του «Captain Mastouris», ο Ντανίλο έχει εκπαιδευτεί από τη CIA σε ανώτερες τεχνικές τρομοκρατίας, όπως το τρίφυλλο άνευ τζιβάνας. Η ΕΥΠ παρακολούθησε τις κινήσεις του Ντανίλο από τα σύνορα μέχρι και την Ηλεία, χρησιμοποιώντας ενίοτε (υποθέτω όταν φλομώνανε από το ντουμάνι) ελικόπτερο, μέχρι και την επίσκεψή του στις χασισοφυτείες της περιοχής της Ηλείας. Μετά, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες πήρε η περιοχή φωτιά (υποθέτω με υπόκρουση το «Οταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε, πίνουν οι μάγκες αργιλέ). Χθες η «Αυριανή» επανήλθε στο θέμα του Ντανίλο. Ο οποίος, επικεφαλής μιας ομάδας Κοσοβάρων, όχι μόνο έβαλε τη φωτιά στη Ζαχάρω, αλλά «έχει στήσει τη βιομηχανία με τα πλαστά ευρώ, ενώ πρωταγωνιστεί στο εμπόριο όπλων και ναρκωτικών». Για τη φωτιά στο Αλιβέρι δεν δίνεται εξήγηση, αλλά να βοηθήσω προτείνοντας την άποψη ότι ο Ντανίλο την έβαλε και αυτή για να καταστραφεί η βιομηχανία του κάρβουνου και, εκτός από μαύρο, να μην έχουμε ούτε καρβουνάκι για τον αργιλέ. Και από εδώ και εμπρός ξέρουμε. Οπου φωτιά και Ντανίλο. Για να καταστρέψει την ντόπια παραγωγή και να φτιάξει μονοπώλιο κοσοβάρικης φούντας.

Πάντως τρομοκράτη με το όνομα Ντανίλο ομολογώ ότι δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά. Ακούγεται σαν, αντί για Κάρλος το Τσακάλι, να ονομαζόταν Φίφης. Το μόνο που μου θυμίζει το Ντανίλο είναι το «Ντανίλο τρέλες» του Τορνέ, μία υπέροχη ταινία στην οποία είχε εμφανιστεί και ο Ηλίας Κανέλλης, αλλά δυστυχώς το κοινό δεν την τίμησε με την παρουσία του, αφού την έχουν δει γύρω στα 90 άτομα μαζί με τους ηθοποιούς. Λιγότεροι από όσους έκαναν τον κόπο να με διορθώσουν για την άγνοιά μου στον όρο της ασύμμετρης απειλής.

Μη έχοντας ακούσει τη φράση του Τζορτζ Μπους μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, νόμιζα ότι ήταν «irregular threat» ή -ακόμα καλύτερα- «threat by irregulars», που θα παρέπεμπε σε επίθεση από ατάκτους που δεν ακολουθούν τις τακτικές τακτικού στρατού και οι αντιδράσεις πρέπει να είναι ανάλογες. Στρατόκαβλος όμως ο Μπους, χρησιμοποίησε έναν όρο που ομολογώ ότι δεν γνώριζα. Το «asymmetrical warfare» συνήθως αναφέρεται σε δράση γκουερίλας και στις τακτικές τους, που διαφέρουν από αυτές του τακτικού στρατού. Επίσης αναφέρεται -και εδώ έχει ενδιαφέρον- στη χρήση γκουερίλας από χώρα για τα συμφέροντά της, έτσι ώστε η επίσημη χώρα να μη χρεώνεται μη συμβατικές δράσεις. Στο λήμμα της Wikipedia αναφέρονται τα παραδείγματα της βοήθειας της Στάζι στην ομάδα του Μπάαντερ και της Μάινχοφ στη Δυτική Γερμανία και τη βοήθεια των Αμερικανών στους Μουτζαχεντίν την περίοδο της αντίστασης κατά των Ρώσων στο Αφγανιστάν. Θεωρητικά θα είχε ενδιαφέρον να αναλυθεί από τον Πολύδωρα τι ήθελε συγκεκριμένα να πει με τον όρο. Θεωρητικά πάντα για το «Ρωτήσατε τον άνθρωπο πόσες μέρες είχε να κοιμηθεί;» που είπε για τον Πολύδωρα ο Κωνσταντόπουλος, ο υφυπουργός Υγείας.

Αντίθετα, στο ΠΑΣΟΚ οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να τσιμπήσει μία μύγα τσε τσε τον Γιώργο και να ξυπνήσει την επομένη των εκλογών (elections for George). Οποτε βγαίνει ο Γιώργος να μιλήσει στην τηλεόραση σημαίνει μία μονάδα κάτω για το ΠΑΣΟΚ. Με τη σπιρτάδα που δείχνει στις ομιλίες του, ο Γιώργος είναι η ζωντανή δικαίωση του ουίσκι και των αεροσυνοδών σε σχέση με το τζόκινγκ. Βλέπεις τον Γιώργο να μιλάει και σκέφτεσαι: «Ο Θεός να με φυλάει από το τζόκινγκ».

Και είναι τυχερή η Ν.Δ. που το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αρχηγό κάποιον που ο ίδιος ή οι σύμβουλοί του να ξέρουν την ελληνική γεωγραφία. Γιατί βγαίνουν η Ν.Δ. και τα δημοτικά της παπαγαλάκια και λένε ότι υπάρχει σχέδιο με τις πυρκαγιές να χτυπηθούν τα εργοστάσια ηλεκτρικού στη Μεγαλόπολη, το Λαύριο και το Αλιβέρι. Γαμώ τον Ντανίλο μου. Ούτε μία πυρκαγιά δεν εκδηλώθηκε σε απόσταση μικρότερη από τα 30 χιλιόμετρα από ηλεκτρικό σταθμό. Ιδιαίτερα στην περίπτωση του Λαυρίου, για να ξεκινήσει πυρκαγιά από τη Σαρωνίδα και να καταλήξει στο Λαύριο πρέπει να φτάσει με την DHL.