Ο γρήγορος επιθετικός που έλειπε (SportDay / Μιχάλης Τσόχος)

Κάθε φορά που τελείωνε ένα φιλικό παιχνίδι του Ολυμπιακού ο Λεμονής έμενε με το παράπονο. «Πώς να κάνουμε πολλές φάσεις και να παίξουμε γρήγορα στην επίθεση όταν δεν έχουμε έναν επιθετικό που να είναι γρήγορος και κυρίως να πηγαίνει στο ένας εναντίον ενός;». Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο βασικότερος λόγος που είχε πάρει τόσο χρόνο συμμετοχής στα μέχρι τώρα φιλικά ο Ματσούκας.

Στο χθεσινό φιλικό έπαιξε αυτός ο επιθετικός και ο Ολυμπιακός έφτιαξε περισσότερες φάσεις, έβαλε δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο και ήταν πιο ζωηρός από κάθε άλλη φορά. Ο Λούα Λούα, λοιπόν, τον άλλαξε προς το καλύτερο, όπως θα τον άλλαζε προς το καλύτερο οποιοσδήποτε γρήγορος επιθετικός που θα πήγαινε στο ένας εναντίον ενός. Οχι ότι ο Αφρικανός δεν είναι καλός παίκτης. Το αντίθετο. Από την πρώτη ημέρα που αποκτήθηκε είχα γράψει πως είναι ένας καλός επιθετικός (για το ελληνικό πρωτάθλημα εξαιρετικός), που θα ξεσηκώσει την κερκίδα και θα γίνει αμέσως το αγαπημένο παιδί των φίλων του Ολυμπιακού. Χθες, που τον επανέφερα στη μνήμη μου, νομίζω ότι κατέληξα στο ποιος είναι ο παίκτης με τον οποίο ήθελα να τον παρομοιάσω. Ο Λούα Λούα, λοιπόν, μοιάζει πολύ με τον υγιή Ολισαντέμπε. Σε σχέση με τον Πολωνό, ο Λούα Λούα υπερέχει λίγο τεχνικά και υστερεί λίγο σε δύναμη.

Κατά τα λοιπά, χθες ο Γκαλέτι έκανε το πιο ουσιαστικό παιχνίδι του. Δύο ασίστ, ένα γκολ και ένα δοκάρι από απευθείας εκτέλεση φάουλ δεν είναι μικρή συγκομιδή. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Αντζα με τον Μπράβο μάλλον δεν μπορεί να κριθεί, διότι δεν υπήρξε σοβαρή πίεση στο πρώτο ημίχρονο, στο οποίο έπαιξαν. Τέλος, ο Πατσατζόγλου έμοιαζε καλύτερος χθες από τον πολύ κακό στο τελευταίο φιλικό Ζεβλάκοφ ως δεξί μπακ. Αυτά –αν και είναι νωρίς– για τον Ολυμπιακό, ο οποίος ασφαλώς και εξακολουθεί να είναι ανέτοιμος...