Η αποκάλυψη του Θόδωρου συνοδεύεται από ΠΑΟΚτσήδες κι όχι από μεγιστάνες(SportDay/Ζαχαριάδης)

Εκ των καταστάσεων, έτσι όπως -δυστυχώς- έχουν παγιωθεί χρόνια τώρα στον ΠΑΟΚ, ο Θοδωρής Ζαγοράκης, εφόσον αποφασίσει οριστικά να προσφέρει πλέον στην αγαπημένη του ομάδα ως διοικητικός παράγοντας και μάλιστα ως ηγετικό στέλεχος, είναι αναγκασμένος να αντιμετωπίσει μια σειρά από σημαντικά προβλήματα επιβίωσης.

Δεν αφορούν μόνον τον ΠΑΟΚ, αλλά αφορούν και τον ίδιο από τη στιγμή που αλλάζει πόστο. Αναλαμβάνει ευθύνες τεράστιου μεγέθους που θα μπορούσαν να καταρρίψουν μύθους κι όχι απλώς ποδοσφαιρικές προσωπικότητες αναδυόμενες μέσα από τις καλύτερες στιγμές ελληνικού ποδοσφαίρου. Μπορεί να υπάρχει η απόλυτη αποδοχή που προέρχεται είτε από την πλατιά μάζα των οπαδών είτε από τα κατά καιρούς διοικητικά στελέχη, δηλαδή από αυτούς που έχουν καθίσει στην καρέκλα του προέδρου, έχουν φάει με το κουτάλι το παραγοντιλίκι και έχουν φθαρεί ανεπανόρθωτα, όπως συμβαίνει συνήθως με τους περισσότερους ειδικότερα στις δύσκολες περιόδους του ΠΑΟΚ. Οταν δηλαδή, όσο καλή διάθεση, όσο μεγάλη επιθυμία κι αν επιδεικνύουν, οδηγούνται σε αδιέξοδο και χαρακτηρίζονται ανεπαρκείς να διοικήσουν.

Λίγο έως πολύ το ίδιο συνέβη με τους πρόσφατα αποχωρήσαντες, εν μέσω διαφωνιών και αντιπαραθέσεων, όταν μάλιστα οποιαδήποτε εσωτερική διαμάχη αποτελεί πολυτέλεια για τον ΠΑΟΚ.

Το πρώτο σημαντικό στοιχείο που προκύπτει με την εμφάνιση του Θοδωρή Ζαγοράκη στα διοικητικά είναι η ενότητα σε πολλά επίπεδα και ταυτόχρονα μια συσπείρωση που απομένει να εκφραστεί εμπράκτως. Από όσους συμφωνούν με τη συμμετοχή του στα διοικητικά, τον παρακινούν να αναλάβει δράση, όλους αυτούς που ανήκουν σε ένα μεσαίο και ανώτερο οικονομικό επίπεδο και διαθέτουν την ευχέρεια να συνδράμουν, απομένει να εμφανιστούν και να ανατρέψουν την εσωστρέφεια που τους χαρακτήρισε πολλά χρόνια τώρα. Κάπου εδώ, μέσα από αυτή τη μικρή ή μεγάλη επανάσταση, εντοπίζεται ο πυρήνας μιας νέας προσπάθειας.

Τα «μεγάλα ονόματα» σε μια λίστα που ενδεχομένως θα δημοσιοποιηθεί στο άμεσο μέλλον, ως υποστηρικτές του Ζαγοράκη, καλώς ή κακώς δεν εκφράζουν ούτε τη λαϊκή βάση των ΠΑΟΚτσήδων ούτε και τα πλούσια συναισθήματα που έχουν δημιουργηθεί από την ημέρα της «αποκάλυψης του Θεόδωρου». Είτε συγκυριακά είτε γιατί -πολύ περισσότερο- είναι απαραίτητοι για να εξασφαλίσουν την εύρυθμη οικονομική λειτουργία της προσπάθειας του Ζαγοράκη και κατ' επέκταση του ΠΑΟΚ. Τώρα, ο Ζαγοράκης φαίνεται ότι μετρά όσες δυνάμεις διαθέτει ο ΠΑΟΚ μόνος του και όσες δυνάμεις μπορεί να ενεργοποιήσει ο ίδιος όταν μπει μπροστά.

Ισως τελικά να μην υπάρξει καμία λίστα. Ισως τελικά να το πάρει απόφαση ο Ζαγοράκης κι όσοι βρεθούν στο πλευρό του σε θέσεις-κλειδιά για τα διοικητικά, ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά και μόνο στις δυνάμεις του, προγραμματίζοντας με σύνεση και οικονομική συνέπεια κάθε επόμενο βήμα. Με στόχο να φτάσει σταδιακά με σταθερά βήματα και όχι με υπερβολικές επιλογές που συνήθως κοστίζουν ακριβά -ή δεν πληρώνονται ποτέ και χρεώνεται ο ΠΑΟΚ- στο σημείο που αξίζει πραγματικά να βρίσκεται μια μεγάλη ομάδα μέσα από διακρίσεις.

Δεν αποκλείεται λοιπόν να κτυπήσει με τα δικά του όπλα, όσα είναι καταχωνιασμένα σε σεντούκια και χρειάζονται ξεσκούριασμα. Ανθρωποι που έχουν απομακρυνθεί από την ομάδα και έχουν δηλώσει ακόμα και απέχθεια για αυτό που αγάπησαν και που εξακολουθούν να αγαπούν, παρακολουθώντας από μακριά τις εξελίξεις.

Τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα κι όχι επειδή ο Ζαγοράκης δεν έχει ανακοινώσει με την απαιτούμενη επισημότητα την αποχώρησή του από την ενεργό δράση και την ενασχόλησή του με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ. Δεν έχουν έρθει διότι το σημείο «μηδέν» τοποθετείται την ημέρα που θα ανοίξει τον... κύκλο των εργασιών του ΠΑΟΚ υπό την ηγεσία του και πρέπει να πάρει μία βαθιά ανάσα, να εφοδιαστεί με πολύ κουράγιο και ταυτόχρονα να μετρήσει τις δυνάμεις του και τις δυνάμεις όσων τον στηρίζουν στις κρίσιμες αποφάσεις. Ισως αποδειχθεί ότι υπάρχουν πολύ πιο κρίσιμες αποφάσεις από το να αλλάξεις σελίδα στην ποδοσφαιρική σου καριέρα, μεταφέροντας τον Θόδωρο των αγωνιστικών χώρων στα γραφεία της ΠΑΕ για να διοικήσει.