Τα ψηλά τα γράμματα… (Γιώργος Γαβριλάκης)

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κερδίσει άνετα τον Παναθηναϊκό. Δεν έχει τη δυνατότητα να το κάνει -ή μάλλον δεν έχει τη χημεία. Οπότε το ότι νίκησε στις λεπτομέρειες δεν πρέπει να ακούγεται τετριμμένο. Έτσι είναι! Το θέμα είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» γνωρίζουν πολύ καλά τι υλικό έχουν στα χέρια τους. Από την αρχή ήξεραν, απλά δεν τους... έβγαινε στην πράξη. Δεν κουρδιζόταν η μηχανή. Είχε μπλοκάρει. Δεν είχαν κέρμα να ρίξουν στην υποδοχή. Τέλος πάντων...

Τέτοια ματς όμως, εννοείται πως κρίνονται στις λεπτομέρειες. Και αυτές μάλλον δεν τις προσέφεραν ο Αρβίντας Ματσιγιάουσκας και ο Αλεξ Ακερ. Οι δυο τους ήταν καταπληκτικοί. Έδωσαν επιτάχυνση στους «ερυθρόλευκους» όταν έπρεπε. Στην τελευταία περίοδο. Τι γινόταν όμως όταν ο Ολυμπιακός βρέθηκε δύο φορές να χάνει με 10 και πλέον πόντους;

Εκεί ο Ακερ σίγουρα δεν έβαζε πόντους και κυρίως είχε μπερδευτεί, αφού ο Διαμαντίδης (τον οποίο και είχε αναλάβει) τον είχε μπερδέψει. Ισως να τον είχε εκθέσει και λίγο, αφού ο Αμερικανός δεν είναι καλός αμυντικός.

Στο πρώτο ημίχρονο ήταν ο Βασιλόπουλος που κράτησε τον Ολυμπιακό. Τα πρώτα δύο δεκάλεπτα ξεκίνησαν εντυπωσιακά. Για τους «πράσινους». Μόνο! Εκεί έπαιρναν το προβάδισμα. Και κάποιος έπρεπε να κάνει κάτι. Ο 23χρονος φόργουορντ είχε τις απαντήσεις. Έκανε καλό παιχνίδι. Πραγματικά καλό παιχνίδι και το ότι πλέον αγωνίζεται ως πάουερ φόργουορντ τον βοηθά. Αυτή είναι η θέση του -τελικά- και την χρησιμοποιεί καλύτερα. Και όταν επιτίθεται και όταν αμύνεται. Ο Βασιλόπουλος ήταν αυτός που προσέφερε στον Ολυμπιακό ΟΛΕΣ τις λεπτομέρειες.

Και είπαμε, αυτά τα ματς κρίνονται στα... ψηλά γράμματα.