Όταν γίνουν άνδρες, πάλι τον Νιόπλια προπονητή! ( Sportday / Αλέξης Σπυρόπουλος)

H κλήρωση των μικρών την Τετάρτη (θα την κάνει ο, λατρεμένος του Οτο Ρεχάγκελ, Αντι Χέρτσογκ) στο Λιντς της Αυστρίας, με ποιους παίζουμε στο γκρουπ και ποιοι πηγαίνουν στο απέναντι, δεν κάνει μεγάλη διαφορά. Η Ισπανία είναι η κάτοχος του τίτλου, από πέρυσι στην Πολωνία. Για την ακρίβεια, είναι η νικήτρια στις τρεις από τις τελευταίες πέντε διοργανώσεις. Κατακτά το τρόπαιο στα Euro των Νέων, χρονιά παρά χρονιά!

Κι έχει την πιο πλούσια παράδοση, σε τέτοιες ηλικίες. Πριν από ένα μήνα, στο Βέλγιο, πήραν και το Euro των Παίδων (με το νέο παιδί-θαύμα της Μπαρτσελόνα, τον Μπόγιαν Κρκιτς). Η Γαλλία είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης U-19 του 2005. Η Ρωσία είναι η ίδια ομάδα που πέρυσι, ως Παίδες, πήρε το Ευρωπαϊκό U-17. Η Σερβία προκρίθηκε με τους μάξιμουμ βαθμούς. Η Πορτογαλία τηρεί εφάμιλλη της Ισπανίας παράδοση σε όλες τις under βαθμίδες. Τι μένει; Η Γερμανία. Και η οικοδέσποινα Αυστρία.

Η κλήρωση έχει σημασία, κυρίως, κατά το εάν θα βρει η Εθνική αντίπαλους σε τελική ευθεία προετοιμασίας για έναρξη πρωταθλήματος, ή σε ήδη εν εξελίξει πρωτάθλημα, ή ανενεργούς όπως οι δικοί μας. Δεν είναι εύκολο, Ελληνας ποδοσφαιριστής (ερχόμενος απευθείας από την πρώτη φάση της θερινής δουλειάς με τον σύλλογό του) να αποδώσει αμέσως στο μέγιστο, με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα εναντίον της ελίτ του ανταγωνισμού, δεύτερο δεκαπενθήμερο Ιουλίου. Εάν μπορούσαν να έπαιζαν «εδώ και τώρα», θα 'ταν άλλο θέμα. Οι Νέοι, με τον (ίδιο) Νίκο Νιόπλια, είχαν ξαναπάει σε Euro πρόπερσι το καλοκαίρι. Στο Μπέλφαστ. Ηταν η σημερινή Ελπίδων. Ο Μανιάτης, ο Ηλιάδης, ο Πετρόπουλος, ο Χριστοδουλόπουλος, ο Αραβίδης, ο Ρίκκα, ο Μάκος, ο Μπαλάφας, ο Κοιλιάρας. Νίκησαν τους αμφιτρύονες Βορειοϊρλανδούς, πήραν θάρρος, ήρθε μετά ένα ξεγυρισμένο 0-3 από τη Γερμανία, έπεσαν τ' αυτιά, ήρθε άλλο ένα 0-3 απ' τους Σέρβους, γύρισαν πίσω.

Να φτιάξεις Εθνική Νέων είναι όπως το να βγάλεις εφημερίδα. Διαμάντι να 'ναι το φύλλο στο περίπτερο, την άλλη μέρα το πρωί το ξεχνάς, το «γκρεμίζεις», αδειάζεις το περιεχόμενο, ξαναγεμίζεις όλες τις λευκές σελίδες από το μηδέν, κρίνεσαι (από τον αναγνώστη), φτου κι απ' την αρχή. Κάθε που ξημερώνει. Πιστέψτε με, δεν είναι απλό. Η Εθνική Νέων είχε να πάει σε τελικό τουρνουά απ' (... τον προηγούμενο αιώνα, δηλαδή) το '99 στη Σουηδία. Τότε δεν έκανε νίκη (αλλά με τρεις ισοπαλίες και μία ήττα κατάφερε, με κάποιον τρόπο, να αναδειχθεί τέταρτη στην Ευρώπη). Τώρα είναι το δεύτερό της Euro σε τρία χρόνια μέσα. Μια καλή ανταπόδοση για τη σχολαστικότητα, τη γνώση, την ψυχή που καταθέτει, σε τούτη την ιστορία, ο Νιόπλιας. Ο κόουτς λείπει τόσες μέρες από το σπίτι. Θα λείψει άλλες τόσες (είναι, τώρα, στη Ρόδο για το σχολείο των προπονητών, όπου θα μείνει τις επόμενες δύο εβδομάδες) κι... άλλες τόσες (μετά, στα τελικά). Τουλάχιστον, ν' αξίζει τον κόπο. Μια καλή επιβεβαίωση, επίσης, για τον Γκαγκάτση που επέλεξε τον Νιόπλια και τον υποστηρίζει (όχι στο κουβεντιαστό, στην πράξη) σ' αυτή την ιστορία.

Η διαφορά της Αυστρίας που έρχεται με τη Βόρεια Ιρλανδία δύο χρόνια πριν είναι ξεκάθαρα η εμπειρία. Για αρχή, είναι πιο έμπειρος... ο ίδιος ο Νιόπλιας (και οι συνεργάτες του). Αλλά, το εξίσου σημαντικό, είναι η πρώτη φορά που μικρή Εθνική θα πάει σε τέτοιο τουρνουά με, ήδη αποθηκευμένο, ένα πλήθος παραστάσεων υψηλού (ή, τέλος πάντων, ωφέλιμου) επιπέδου. Ο Παπασταθόπουλος έπαιξε Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Νίνης ΟΥΕΦΑ. Τον Αποστολόπουλο τον είχε βάλει ο Παράσχος τον Σεπτέμβριο ν' αγωνιστεί με τον Ατρόμητο μες στη Σεβίλλη εναντίον της τότε κατόχου και μετέπειτα (εκ νέου) νικήτριας του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Μονιάκης τελείωσε βασικός, στον ΟΦΗ, το πρωτάθλημα. Ο Μήτρογλου είναι αυτός που είναι (και... φαίνεται). Ο Ιωαννίδης κι ο Παπαδόπουλος ψήθηκαν στη δύσκολη σεζόν του Ηρακλή. Για τον Μπαρμπούδη ο Σέρα Φερέρ έγινε φορτικός στον Ντέμη Νικολαΐδη να τον αποκτήσουν. Ο Μπουκουβάλας θα πάει στη Λάρισα, αυτό σημαίνει «σε καλά χέρια», και στα ίδια καλά χέρια φαίνεται πως θα πάει και ο Λαμπρόπουλος. Ο (Θανάσης) Παπάζογλου είναι επαγγελματίας στον Αρη, έκανε όλη την περίοδο προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, ίσως (εάν δεν έφευγε ο Ογιος) να προλάβαινε να παίξει κιόλας. Κι είναι ένα καλό ερώτημα γιατί στην Ξάνθη (όχι δεν έχει επαγγελματικό συμβόλαιο, όχι δεν παίζει στην πρώτη ομάδα ή, έστω, κάπου δανεικός, αλλά) δεν... προπονείται, καν, με τους μεγάλους ο Σιόβας. Τον είχαν, κατά πάσα πιθανότητα απέτυχαν να αντιληφθούν... τι είχαν, και τον «ανακάλυψαν» αφού πρώτα τον βρήκε για τους Νέους ο Νιόπλιας. Μαζί ανακάλυψαν ότι τον έχουν (στο ρόστερ) μεν, ακατοχύρωτο (ως περιουσιακό στοιχείο) δε. Η τιμωρία τους είναι ότι τώρα, με κλεισμένα τα 18 χρόνια του από πέρυσι, ενδέχεται να τον χάσουν.

Ο κόπος αξίζει λοιπόν. Η Εθνική Νέων φτιάχνει, πιο οργανωμένα και μεθοδικά από ποτέ, τους μελλοντικούς σταρ της Εθνικής Ανδρών. Η ωραία πλάκα είναι πως, όταν φτάσουν να γίνουν Ανδρες, καθόλου δεν αποκλείεται να 'χουν προπονητή, πάλι, τον... Νιόπλια. Διότι εδώ φαίνεται και στο γυμνό μάτι πως η Εθνική Νέων, συγχρόνως, φτιάχνει και τον μελλοντικό κόουτς της Εθνικής Ανδρών!