Το μαντρί άδειο,ο βοσκός απών κι ο λύκος παραμονεύει (SportDay/ Γιώργος Ζαχαριάδης)

Εφόσον αναζητήσει κανείς και καταγράψει τους λόγους για τους οποίους ο Γιώργος Σπανουδάκης μένει αγκιστρωμένος και το δεν το κουνάει ρούπι από τον Ηρακλή, αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχουν αρκετοί και, πολύ περισσότερο, δεν είναι σοβαρότεροι από αυτούς που θα τον οδηγούσαν σε αποχώρησή του από τα κοινά.

Η ομάδα θυμίζει κρανίου τόπο. Οι προσφυγές, εφόσον συνεχίσει το ίδιο βιολί, δεν αποκλείεται να σημειώσουν νέο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα. Ο προπονητής αναμένει τις εξελίξεις και πολύ δύσκολα θα παραμείνει, από τη στιγμή που ο βασικός κορμός έχει αποδεκατιστεί. Οι κινητοποιήσεις έχουν γίνει μόδα και, αν δεν τον αγγίζουν, είναι βέβαιο ότι τον φθείρουν ακόμη περισσότερο όσο περνούν οι μέρες και δεν παρουσιάζει έστω και ένα σημάδι ανάκαμψης.
Κι αν δεν είναι εύκολο να τα παρατήσει και να φύγει, παραδίδοντας τα κλειδιά της ΠΑΕ Ηρακλής στον Ερασιτέχνη, είναι βέβαιο ότι πέρα από κάθε λύση ανάγκης υπάρχει ο εγωισμός. Υπάρχει ένα προσωπικό στοίχημα που ο ίδιος έχει βάλει με τον εαυτό του, όπως άλλωστε έχει δηλώσει, προσπαθώντας να βρει όποιον μπορεί να του εγγυηθεί ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον Ηρακλή και να του μεταβιβάσει τις μετοχές του.

Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν τελικά περιμένει τη ρύθμιση των χρεών από την πολιτεία προκειμένου να συμμαζέψει τα οικονομικά της ΠΑΕ. Κάποια στιγμή αναφέρθηκε σε οκτώ και πλέον εκατομμύρια ευρώ, ποσόν που φαντάζει τεράστιο και απαγορευτικό για όποιον ενδιαφερθεί και πολύ περισσότερο για τον ίδιο, εφόσον έχει βάλει σκοπό να εξυγιάνει τα οικονομικά της ομάδας του ή τουλάχιστον να τα μαζέψει σε μερικά χρόνια. Αν περιμένει τη ρύθμιση, δεν έχει σκοπό να φύγει. Το αν πρέπει να φύγει είναι δικό του θέμα, ή σχεδόν δικό του, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα. Οποιος τον συμβουλεύει ή έχει το θάρρος να του πει μια κουβέντα παραπάνω, μάλλον θα πρέπει να τον έχει προειδοποιήσει ήδη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αντιστρέψει το κλίμα και να κερδίσει έστω και ελάχιστη από την αποδοχή του κόσμου. Και αυτή η απόρριψη είναι γνωστό ότι έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομική λειτουργία της ομάδας του. Μάλλον δεν θα πρέπει να υπολογίζουμε σε οποιαδήποτε ταμειακή διευκόλυνσή του από τους λογαριασμούς των παραγόντων του, μια και ο τελευταίος, ο Σαρηκεχαγιάς, λέγεται ότι έχει απομακρυνθεί.

Αν ο Ηρακλής είχε «οικοδομήσει» στην πορεία Ευρώπης της προηγούμενης περιόδου και δεν είχε περιέλθει στην απόλυτη αγωνιστική αναξιοπιστία της πρόσφατης, θα μπορούσε να διαχειριστεί με μεγαλύτερη επιτυχία την εισροή των χρημάτων στο ταμείο της ΠΑΕ.

Προσεγγίζοντας τη λογική του παραλόγου ή του παραλογισμού που αντικρίζουμε με έναν ακόμα πρόεδρο-ιδιοκτήτη που δεν πηγαίνει συχνά στο γήπεδο για να παρακολουθήσει την ομάδα του στις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της, προσπαθούμε να ξεχάσουμε όσα συνέβησαν στην πορεία μέχρι τη σωτηρία και βλέπουμε πόσο αδύναμος φαίνεται ο Ηρακλής να κρατήσει τους παίκτες του. Την ίδια αδυναμία επιδεικνύει και σε μεταγραφές. Και να σκεφτεί κανείς ότι ήδη έχουμε φτάσει 20 μέρες πριν από την έναρξη της προετοιμασίας, όταν οι υπόλοιπες ομάδες, ίσως και με μεγαλύτερα προβλήματα, προχωρούν έναν υποτυπώδη σχεδιασμό. Ποιο είναι το «αύριο» που ξημερώνει για τον Ηρακλή; Υπάρχει χρόνος για ανασυγκρότηση; Αν υπάρχει, είναι ελάχιστος και μάλλον θα πρέπει να γίνουν επιλογές με μεγάλο ποσοστό επιτυχίας.

Ας απομονώσουμε τις προσφυγές. Ας πάνε οι παίκτες στην ευχή του Θεού. Ποιος εγγυάται ότι θα έρθουν κάποιοι άλλοι που θα συνθέσουν μια καινούργια ομάδα για να αποφύγει τις περιπέτειες στην επόμενη σεζόν; Μάλλον κανείς.

Τελευταίως, διατείνεται ότι θα αποχωρήσει. Μάλιστα, ένας εκ των συνεργατών του αναφέρει στους παίκτες με τους οποίους διαπραγματεύεται την ανανέωση της εμπιστοσύνης τους ότι πολλά μπορεί να αλλάξουν από βδομάδα. Εμοιαζε με ανέκδοτο μετά τα όσα έχουν ειπωθεί κατά καιρούς περί υποψήφιων αγοραστών. Εμοιαζε με την ιστορία του βοσκού με τα πρόβατα, που όταν φώναζε για την επίθεση του λύκου δεν τον πίστευαν, γιατί σε προηγούμενες περιπτώσεις τούς είχε κοροϊδέψει όλους. Φώναζε για λύκο που δεν υπήρχε.

Τα πρόβατα έχουν φύγει από το μαντρί προ πολλού. Μην αναρωτιέστε ποιος είναι ο λύκος και ποιος ο βοσκός, ποιο είναι το κακό και ποιο το καλό. Για τα χειρότερα μιλάμε και ίσως να μην τα έχουμε δει ακόμα όλα.