Με το ίδιο καπέλο (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Πριν από τρεις ημέρες επανήλθε το θέμα της σύνθεσης της δευτεροβάθμιας πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΟ. Η Ομοσπονδία θέλει να απαρτίζεται από δικηγόρους, αλλά το Υφυπουργείο Αθλητισμού από τακτικούς δικαστές. Η Ομοσπονδία είπε ότι η σύνθεση της πειθαρχικής είναι θέμα της ΟΥΕΦΑ, το Υφυπουργείο έκανε τη γνωστή ανακοίνωση που έχουν κάνει οι τελευταίοι 29 υφυπουργοί, ότι κανένας δεν μπορεί να επεμβαίνει στους νόμους μιας ευνομούμενης δημοκρατικής πολιτείας, κανένας ως συνήθως δεν έδωσε σημασία και το θέμα έμεινε ως έχει. Με την ΕΠΟ περήφανη, ελεύθερη και ωραία. Ούτως ή άλλως, στην ΕΠΟ έχουν πει ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς κρατικά λεφτά. Ποια όμως η έκπληξη όταν μετά την προχθεσινή γενική συνέλευση της ΕΠΟ αποφασίστηκε να συγκροτηθεί επιτροπή; Για να βρει λεφτά από χορηγούς; Μην είσαστε τρελοί... Τα λεφτά και πάλι από το Υφυπουργείο βγαίνουν, με την απαίτηση μάλιστα να δίνονται στους προέδρους των ενώσεων για να τα διαθέτουν και όχι απευθείας στα σωματεία. Και ρωτάω και εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: δεν έχει δίκιο ο Ορφανός να πει τώρα στην ΕΠΟ να πάει στη ΦΙΦΑ για λεφτά, στης οποίας και τους νόμους υπάγεται;

Αλλά και για το Υφυπουργείο μπορώ να πω κάτι: στη γενική συνέλευση του ΠΑΟΚ ο Κώστας Ζουράρις έκανε την πρόταση να αφήσουν τον ΠΑΟΚ να καταρρεύσει οικονομικά, να χρεοκοπήσει και αφού πέσει στη Γ' Εθνική να επανέλθει με καθαρό το κούτελο. Η πρόταση απορρίφθηκε διά βοής, αλλά ας πούμε ότι στην επόμενη γενική συνέλευση ο Ζουράρις επανέρχεται. Ας πούμε ότι στο μεταξύ έχει τελειώσει η ιστορία με τον Αλεξάκη, έχει έρθει και φύγει ο Ιβάν Σαββίδης και το ίδιο έχει κάνει ο Παπαδόπουλος, ο «βασιλιάς» των μαγιό της Σουηδίας. Ας πούμε λοιπόν ότι η επόμενη γενική συνέλευση αποφασίζει ο ΠΑΟΚ να πέσει στη Γ'. Από περιέργεια λοιπόν σε αυτή την περίπτωση το Υφυπουργείο Αθλητισμού τι σκοπεύει να κάνει; Να ζητήσει συγγνώμη, να κλάψει, να μας πει «τέτοιοι τρόμπες που είσαστε δεν είσαστε για παραπάνω»; Γιατί αν ο ΠΑΟΚ χρεοκοπήσει, το ελληνικό κράτος δεν είναι που θα πρέπει να καλύψει το δάνειο των δύο εκατομμυρίων του ΠΑΟΚ στην τράπεζα; Είναι.

Συμπέρασμα; Ο Γιώργος Ορφανός έχει δίκιο όταν λέει ότι το κράτος δεν πρέπει να χρηματοδοτεί την ΕΠΟ. Ούτε μπορεί να ελέγχει πώς θα χρησιμοποιείται το χρήμα, αλλά ούτε και η προϊστορία της ΕΠΟ δίνει εγγυήσεις ότι η διαχείρηση του κρατικού χρήματος θα είναι συνετή. Αλλά ταυτόχρονα ο γίγαντας αυτός που ονομάζεται Ορφανός δεν μπορεί να εγγυάται σε ένα δάνειο σε μια ανώνυμη εταιρεία, που με μια απόφαση δευτερολέπτου μπορεί να χρεοκοπήσει αφήνοντας την αποπληρωμή στην καμπούρα των Ελλήνων. Εάν υπάρχει κάτι θλιβερό είναι ότι στις μονομαχίες των ουέστερν ο καλός φορούσε το άσπρο καπέλο και ο κακός το μαύρο. Μια μονομαχία ανάμεσα σε δύο καουμπόηδες που φοράνε μαύρα καπέλα αφορά μόνο τους ίδιους.

Ο Ολυμπιακός προχώρησε σε μια απαραίτητη εκκαθάριση του ρόστερ του. Εάν τα παλτά στις ντουλάπες μαζεύουν σκόνη, οι μεταγραφές-παλτά σε μία ομάδα όχι μόνο πιάνουν χώρο στα αποδυτήρια, αλλά και μουρμουράνε. Το πρόβλημα στον Ολυμπιακό τώρα είναι ποιοι θα αναπληρώσουν αυτούς που έφυγαν. Σε αυτό το σημείο φαίνεται και η εγγενής αδυναμία του Ολυμπιακού στο τμήμα του σκάουτινγκ, αφού οι παίκτες που ακούγονται είναι αυτοί που είτε τράβηξαν το βλέμμα του Σωκράτη Κόκκαλη, όπως ο Τουντσάι -οι οποίοι συμπτωματικά εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, όπως ο Ρεκόμπα λόγω καλής σχέσης του Πέτρου Κόκκαλη με τον Καλιέντα και τον Μοράτι- ή που έχουν την προτίμηση του Τάκη Λεμονή, όπως ο Ραφαέλ, ο Πέτριτς και ο Τόμασον.

Το μεγάλο όμως πρόβλημα στον Ολυμπιακό είναι ότι η πρώτη τουλάχιστον μεταγραφή δεν αντιμετωπίζεται σαν κάλυψη κενού στην ενδεκάδα, αλλά σαν κράχτης στα γκισέ των διαρκείας. Οχι ότι θα πείραζε, φτάνει να συνοδευόταν από κινήσεις για απόκτηση παικτών που θα γεμίσουν το αποψιλωμένο ρόστερ. Και όπως στον στρατό ισχύει το «μέρα που περνάει δεν ξαναπερνάει», στις μεταγραφές ισχύει το «παίκτης που υπογράφει σε άλλη ομάδα δεν ξαναϋπογράφει». Για ομάδα που χρειάζεται οκτώ παίκτες, ο χρόνος είναι χρήμα και σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός δεν αρχίσει να κλείνει παίκτες, θα πρέπει στο τέλος οι μεταγραφές να κλείνουν χωρίς διαπραγμάτευση ή το ρόστερ να μείνει λειψό.

Ο Παναθηναϊκός στις μεταγραφές είναι ανοιχτό βιβλίο. Αντίθετα με τον Ολυμπιακό και συνυπολογίζοντας ότι του χρόνου η ομάδα θα παίζει στη «μικρή» Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός αδιαφορεί για το μέγεθος του ονόματος ενώ ενδιαφέρεται για την αγωνιστική αξία. Το ερώτημα στον Παναθηναϊκό είναι το μέγεθος του φετινού μεταγραφικού μπάτζετ. Η ιστορία με τη μεταγραφή του Μπενάλιο είναι χαρακτηριστική. Ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε για τον Μπενάλιο, αλλά αίνιγμα παραμένει το ποσόν που προσέφερε στη Νασιονάλ Μαδέιρα. Στο συμβόλαιο του Ελβετού όμως υπήρχε ρήτρα αποδέσμευσης κάπου κοντά στα δύο εκατομμύρια ευρώ. Ανεξάρτητα από το τι ήθελε να κάνει η διοίκηση της Νασιονάλ Μαδέιρα, αν η ύπαρξη ρήτρας ισχύει, ο Παναθηναϊκός μπορούσε να δώσει τα χρήματα και να τον πάρει.

Επίσης ο Παναθηναϊκός σήμερα θα μπορούσε, με δήλωση του Βέλιτς, να πει ότι «δίναμε αυτά τα λεφτά στη Νασιονάλ, δεν τους έφταναν και προτιμήσαμε τον Μάλαρτζ». Το να ρίξεις όμως το βάρος στους Πορτογάλους είναι παράλογο. «Τόσα δίνω, πόσα θες. Στη Μαδέιρα πουλάνε αυτόν που θες». Ισχύει για τη Μαδέιρα και τον Μπενάλιο, ισχύει για τον Πανόπουλο και για τον Μάλαρτζ, ισχύει σε κάθε μεταγραφή. Εάν είσαι πρόθυμος να πληρώσεις ό,τι σου ζητάνε, αν πουλιέται ο παίκτης θα τον πάρεις. Στο παζάρι είναι που οι μεταγραφές χαλάνε.

Ο Παναθηναϊκός τις τελευταίες χρονιές έχει κάνει ακριβές μεταγραφές, ανεξάρτητα από το ότι οι περισσότερες δεν βγήκαν. Πέρυσι η μεταγραφή του Σαλπιγγίδη ήταν μακράν η ακριβότερη από ελληνική ομάδα. Αν φέτος ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να μαζέψει το κόστος και να κάνει μεταγραφές του πεντακοσάρικου στα ετήσια συμβόλαια είναι λογικό. Και αν κάποιος ρωτήσει: «Το φετινό μάζεμα στις δαπάνες των μεταγραφών εντάσσεται σε κάποιο κομμάτι του πενταετούς σχεδίου για την αναγέννηση του Παναθηναϊκού;», η απάντηση είναι: «Προφανώς όχι». Με το δικαίωμα όμως να προσθέσει: «Γιατί οι άλλοι έχουν πιο σταθερό πλάνο;».

Πριν από ένα χρόνο ο Νικολαΐδης δήλωνε ότι η ΑΕΚ προχωράει στη δημιουργία μιας ομάδας με μέσο όρο ηλικίας κάτω από τα 23. Συνεπής στο σχέδιό της, η διοίκηση της ΑΕΚ δημιουργεί φέτος μια ομάδα που όποτε η ενδεκάδα της έχει μέσο όρο κάτω από τα 28 θα μπορεί να κάνει πάρτι. Υστερα από τρεις σεζόν που ως αποτέλεσμα είχαν την ανάδειξη του Παπασταθόπουλου, την ενδεχόμενη εξέλιξη του Περπαρίμ Χετεμάι και την πιστοποίηση των αμυντικών ικανοτήτων του Πλιάτσικα, η ΑΕΚ προχωράει σε αναπαλαίωση. Η αλλαγή στη γραμμή είναι προφανής, όπως και προβλέψιμοι είναι οι λόγοι. Το πρώτο πρόβλημα είναι της επικοινωνίας. Από την αρχή ήταν σαφές ότι ο Λορένσο Φερέρ θα έχει πρόβλημα επικοινωνίας αφού η μόνη γλώσσα που μιλάει είναι τα ισπανικά. Αδυνατώντας να μάθει αγγλικά (πόσω μάλλον ελληνικά) ο Φερέρ αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα φέρνοντας το βουνό στον Μωάμεθ. Αποκτώντας παίκτες που μιλάνε πορτογαλικά ή ισπανικά.

Η απόφαση του Φερέρ, που στηρίχθηκε από τη διοίκηση, έβαλε την ΑΕΚ σε μια από τις πιο ακριβές αγορές στον πλανήτη. Η ΑΕΚ έχει το πλεονέκτημα του ονόματος του Φερέρ, που κάνει τους παίκτες της Ιβηρικής Χερσονήσου να ξέρουν με ποιον προπονητή θα συνεργαστούν, αλλά και το μειονέκτημα της ακρίβειας. Αδυνατώντας λοιπόν να πάρει παίκτες πρώτης διαλογής στην κλίμακα από 22 έως 29 χρόνων, η ΑΕΚ περιορίζεται στις μεγαλύτερες ηλικίες. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μίας ομάδας των δύο χρήσεων με την ελπίδα ότι κάποιος νεαρός παίκτης θα ξεπεταχτεί. Πάντως οι περσινές και προπέρσινες αναγγελίες των «παιδομαζωμάτων» φέτος δεν ακούγονται.

Τώρα αν η πλειονότητα των ΑΕΚτσήδων προτιμάει μία ομάδα πιτσιρικάδων που θα δημιουργήσει την ομάδα του μέλλοντος ή μία ομάδα ισπανόφωνων του παρόντος, που θα σηκώσει την «κούπα» του πρωταθλητή ύστερα από 13 χρόνια, κανείς δεν μπορεί να το ξέρει και πολλοί μπορούν να ισχυρίζονται ότι το μαντεύουν. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τη μεταγραφή του Νίκου Λυμπερόπουλου στη Νυρεμβέργη. Ο «Λύμπε» προχθές δήλωσε ότι πρώτα έρχονται οι διακοπές με την οικογένεια και η διοίκηση της ΑΕΚ λέει ότι ο παίκτης δεν παραχωρείται, εκτός αν ο ίδιος ρητά το ζητήσει. Κάτι λογικό εφόσον το ίδιο έγινε και με τον Κατσουράνη, όπως και με τον Νικολαΐδη που είχε ζητήσει από τον Πέτρο Στάθη να φύγει με ελευθέρας για την Ατλέτικο.