Ο,τι αντέξει ας αποφασίσει (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Οι μέρες κυλούν χωρίς να αποτελεί πρωτεύον θέμα ο επαναπροσδιορισμός των διοικητικών στόχων για τον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν τα «μεταγραφικά» στη μέση…

Ολα δείχνουν ότι δύσκολα θα αλλάξει το σκηνικό κι αν τελικά προκύψουν ορισμένες αλλαγές στη διοίκηση πρωτοδικείου, αυτή που θα λάβει παράταση για ένα ακόμα εξάμηνο και βάλε, δεν θα εντυπωσιάσει. Εντύπωση θα προκαλούσε μια εξέλιξη σε περίπτωση που προέκυπτε ένας Ζαγοράκης στα διοικητικά της ομάδας, πράγμα που φαίνεται σχεδόν αδύνατο, τουλάχιστον αυτή την περίοδο. Είχαμε αναφερθεί πριν από μερικές εβδομάδες στο δίλημμα ενός ποδοσφαιριστή που θα πρέπει να αποφασίσει πότε θα πέσουν οι τίτλοι τέλους και επαναλαμβάνουμε ότι είναι πολύ σκληρό -πρόκειται ουσιαστικά για μια απόφαση ζωής- να ξεκαθαρίσει κάποιος αν πραγματικά επιθυμεί να κρεμάσει τα παπούτσια του ή αν θα δώσει παράταση ενός χρόνου στην καριέρα του.

Για τον Θόδωρο Ζαγοράκη -μια εμβληματική ποδοσφαιρική φυσιογνωμία- ίσως τα πράγματα να είναι ακόμη πιο δύσκολα, όταν πιέζεται από κάθε πλευρά να αναλάβει μεγάλες ευθύνες από τη στιγμή που θα αποφασίσει να κλείσει το κεφάλαιο «ποδοσφαιριστής» και να αναλάβει δράση πίσω από ένα γραφείο μίας ιστορικής και ταλαιπωρημένης ΠΑΕ.

Οι τελευταίες πληροφορίες τον θέλουν να επιμένει ποδοσφαιρικά. Τον θέλουν να συνεχίζει την καριέρα του, κάτι για το οποίο θα πρέπει να αποφασίσει κι η ομάδα του, εφόσον δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό από το να αγωνιστεί με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Κανείς, βέβαια, δεν φαντάζεται ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό από το να παίξει και του χρόνου στον ΠΑΟΚ πριν αποφασίσει να αποχωρήσει από την ενεργό δράση.

Η απόφαση να συνεχίσει βγαίνει αβίαστα. Φαίνεται ότι είναι αυτό που επιθυμεί περισσότερο από καθετί άλλο. Κι από την άλλη, αν σκεφτεί λογικά το ενδεχόμενο να αλλάξει θέση, θα του στοιχίσει ακριβά. Θα επωμιστεί ευθύνες είτε παραμείνει ως διοικητικός παράγοντας στον ΠΑΟΚ είτε απομακρυνθεί. Οι καρέκλες στη διοίκηση του ΠΑΟΚ, όσα εφόδια κι αν διαθέτεις, δεν βαστούν το βάρος. Σύντομα μένουν χωρίς πόδια και πέφτεις. Αν αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ για να επιλέξει την ομοσπονδία και την Εθνική ομάδα, δεν θα είναι λίγοι αυτοί που -αδίκως βέβαια- θα του χρεώσουν αδιαφορία για την ομάδα που αγαπά, επειδή νιώθουν ότι έχει να προσφέρει πολλά, ακόμη κι όταν εγκαταλείψει την ενεργό δράση. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Κι ο ίδιος θα αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να δίνει λογαριασμό για οποιαδήποτε επιλογή του. Θα φτάνει σε σημείο να αγανακτεί για τη δημοσιότητα που κέρδισε μέσα από μια μεγάλη καριέρα, για τις ευθύνες που δημιούργησε έχοντας αναδειχθεί καλύτερος ποδοσφαιριστής σε ένα ιστορικό για την Ελλάδα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, για τις ελπίδες που έχουν εναποθέσει πολλοί ΠΑΟΚτσήδες για ένα καλύτερο αύριο.