Η ποινή έγινε, χάρη στον Θεοδωρίδη, σοφή κίνηση (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ενα από τα μυστικά της καλής εμφάνισης της Εθνικής ομάδας με την Ουγγαρία ήταν και το φιλόξενο και ζεστό κοινό της Κρήτης –έτσι λένε αυτοί που ξέρουν. Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω. Το γκρουπ της Εθνικής φεύγοντας από την Αθήνα είχε την ευκαιρία να νιώσει κυρίως θαυμασμό, θαλπωρή και αγάπη. Ο κόσμος στην Κρήτη δεν είναι κουρασμένος από τις άτολμες και βαρετές εμφανίσεις που η ομάδα αυτή έκανε στο Καραϊσκάκη στα δυόμισι χρόνια που πέρασαν από την κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Στην Κρήτη η γοητεία της πρωταθλήτριας Ευρώπης ακόμα λειτουργεί κι ο κόσμος του νησιού –ο πιο φιλόξενος ίσως στην Ελλάδα– είδε το ματς με τους Ούγγρους σαν μια μεγάλη γιορτή: ούτε απαιτήσεις υπήρχαν ούτε γωνίες του γηπέδου ρεζερβέ για τα εγχώρια φασιστάκια που θέλουν να πάνε στο γήπεδο να πανηγυρίσουν για το ελληνικό μεγαλείο βρίζοντας τους αντιπάλους. Στην ομάδα η μετακίνηση έκανε καλό: οι παίκτες άλλαξαν παραστάσεις, στις προπονήσεις υπήρχε ενθουσιασμός, όλα ξαφνικά έπαψαν να είναι βαρετά επαναλαμβανόμενα. Το αστείο είναι ότι για να καταλάβουν οι υπεύθυνοι της ομάδας πόσο βασικό ήταν αυτό, έπρεπε να μας τιμωρήσει (;) η UEFA και να μετατρέψει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης την ποινή της σε σοφή κίνηση!

Ο όμιλος στον οποίο βρίσκεται η Εθνική έχει πολλά ματς με μικρούς αντιπάλους. Για να μην υπάρξουν απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους εντός έδρας «πλαδαρές» εμφανίσεις, οι ποδοσφαιριστές πρέπει να έχουν έξτρα κίνητρα: το πιο εύκολο έξτρα κίνητρο είναι να πρέπει κάθε φορά να ευχαριστήσεις ένα καινούργιο κοινό. Στην Αθήνα για το ματς με την Ουγγαρία, Σάββατο βράδυ, το γήπεδο δεν θα γέμιζε. Οι ταλαιπωρίες που τράβηξε ο κόσμος στο ματς με την Τουρκία (και στο ΟΑΚΑ στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ) είναι ακόμα νωπές στη μνήμη. Δεν αποκλείεται στο ματς να είχαμε νέο καβγά του κόσμου με τον Σεϊταρίδη ή τον Κυργιάκο ή να γίνονταν στο Καραϊσκάκη διαδηλώσεις για τον Κόκκαλη που δεν κάνει μεταγραφές κι ακριβαίνει τα εισιτήρια. Είναι βέβαιο ότι η συμπεριφορά του κοινού δεν θα ήταν ανάλογη με αυτή του κοινού της Κρήτης. Γιατί; Διότι το ματς της Εθνικής μας με την Ουγγαρία για ένα χορτασμένο κοινό, όπως αυτό της Αθήνας, δεν έλεγε απολύτως τίποτα –πολλοί από αυτούς που θα πήγαιναν θα το έκαναν για άλλους λόγους.

Για δύο ολόκληρα χρόνια η Εθνική μας ήταν φυλακισμένη στην Αθήνα. Αναρωτιέμαι γιατί. Ποδοσφαιρική λογική απάντηση δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως άλλες λογικές που οδηγούν σε απλές ερωτήσεις.

Γιατί κρατήθηκε το ζεστό κοινό της επαρχίας μακριά από μια ομάδα που το 'χει ανάγκη; Για να πηγαίνουν δωρεάν στο γήπεδο όσοι έχουν σουίτες στο Καραϊσκάκη; Για να πωλούνται διαρκείας εισιτήρια μπας και μπει κάνα φράγκο στο ταμείο της Ομοσπονδίας; Για να εξυπηρετούνται οι χορηγοί; Η απάντηση είναι διότι το Καραϊσκάκη το θέλει ο Ρεχάγκελ. Που εδώ και καιρό είναι κάτι σαν το μουστάκι, που για κάποιους είναι φερετζές…