Οταν η ΑΕΛ πέτυχε το δεύτερο γκολ, στον τελικό του Σαββάτου, η κάμερα στράφηκε προς την κερκίδα των τρισευτυχισμένων οπαδών της. Εκεί «συνέλαβε» ένα στιγμιότυπο, ικανό να κλονίσει το στερεότυπο σύμφωνα με το οποίο στον κάμπο ακούνε μόνο σκυλάδικα –άντε και ολίγα «εξευγενισμένα» λαϊκά...
Στις μικρές μας οθόνες ξεπρόβαλε ένα πανό, πάνω στο οποίο φιγουράριζε εις διπλούν η γλώσσα-έμβλημα των Rolling Stones. Ανάμεσα στις δύο γλώσσες αναγραφόταν ένα μεγάλο «Wild Horses», φυσικά σε χρώμα βυσσινί. Το «Wild Horses», μια κλασική μπαλάντα των Stones, κλήθηκε να συμβολίσει το ατίθασο άλογο-έμβλημα της ΑΕΛ.
Για τον Παναθηναϊκό ο πικρός συμβολισμός ήταν διπλός. Αφενός ο οφθαλμοφανής: η γλώσσα (των απέναντι) φάνταζε χλευαστική. Αφετέρου ο συμβολισμός για «μυημένους», καθώς το τραγούδι των Stones διατείνεται: «Τα άγρια άλογα δεν μπορούν να με παρασύρουν…». Αυτό ήλπιζαν και οι οπαδοί του «τριφυλλιού». Το αλογάκι της Λάρισας, όμως, τον ΠΑΟ τον παρέσυρε για τα καλά. Μαζί του παρασύρθηκαν και διάφορα κλισέ-ιστορίες για… πράσινα άλογα. Πάνω τους είχε φιλοδοξήσει να καλπάσει η επικοινωνιακή τακτική των «πρασίνων». Επί μία ολάκερη σεζόν.
Πρώτα ενοχοποιήθηκε –αποκλειστικά– η κακή προετοιμασία του καλοκαιριού. Στη συνέχεια προστέθηκε η έλλειψη πάθους εκ μέρους των παικτών. Ελλειψη πάθους ή τόλμης ή ποδοσφαιρικής πονηριάς ή όλα μαζί. Το Σάββατο, όμως, φάνηκε καθαρά αυτό που ίσχυε καθ’ όλη την αγωνιστική περίοδο: ο εφιάλτης του Παναθηναϊκού δεν είναι το «δεν θέλω» των παικτών του, αλλά το «δεν μπορώ».
Ορισμένοι –όχι λίγοι– δεν μπορούν επειδή, απλούστατα, οι ικανότητές τους δεν επαρκούν. Κάποιοι δεν μπορούν, επειδή ο τρόπος ανάπτυξης (;) της ομάδας τούς χαντακώνει. Αλλοι είναι, όντως, πνιγμένοι στο άγχος: είτε συνειδητοποιούν ότι ανήκουν σε μία από τις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες είτε δεν αντέχουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Αφιλότιμοι, όμως, δεν είναι. Ούτε και «αγαθιάρηδες», απρόθυμοι να επηρεάσουν διαιτητές –ναι, έχει ακουστεί κατά κόρον κι αυτό: το Σάββατο ο Γκούμας αξίωνε πιεστικά από τον Βασσάρα να δείξει κίτρινη κάρτα –για «θέατρο»– σε αντίπαλο παίκτη, τον οποίο προηγουμένως είχε σπρώξει. Ο Μάντζιος βρήκε καθαρά την μπάλα με το χέρι και κατόπιν «χτυπιόταν» για τον καταλογισμό του φάουλ. Αν κάτι τέτοια τελεσφορούσαν, ο ΠΑΟ θα είχε θριαμβεύσει…
Ισως είναι καλύτερα για τους «πράσινους» που οι «ιστορίες για πράσινα άλογα» στέρεψαν στον Βόλο. Καλύτερα να αντικρίζεις κατάματα την οδυνηρή πραγματικότητα παρά να χάνεις (κι άλλο) χρόνο πλάθοντας φανταστικούς κόσμους.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
