Ούτε λεπτό για χάσιμο (Τάσος Νικολόπουλος)

«Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο» λέει το ρητό, αλλά υπάρχει και το «εχθρός του κακού είναι το χειρότερο». Δεν βρίσκω κάτι άλλο, που να ισχύει στην περίπτωση του Παναθηναϊκού. Ρητά του τύπου «τα χειρότερα πέρασαν» ή «πιάσαμε πάτο, δεν πάει παρακάτω» δεν ταιριάζουν. Δεν γίνεται να ταιριάζουν σε αυτή την ομάδα, που για ακόμη φορά φέτος απέδειξε ότι για αυτήν δεν υπάρχει πάτος στο βαρέλι.

Θα περίμενε κανείς στον χθεσινό τελικό του Κυπέλλου, να μπουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού και να επιβεβαιώσουν τον τίτλο του φαβορί απέναντι στη Λάρισα και να πάρουν το τρόπαιο. Με τη Λάρισα έπαιζαν, δεν έπαιζαν με την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ ή την Μπαρτσελόνα. Και για να μην παρεξηγηθώ, η Λάρισα είναι μεγάλη ομάδα και ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ κατέκτησε το τρόπαιο. Έδειξε ότι το ήθελε πιο πολύ και μαγκιά της που το πήρε. Αλλά, όπως ακούγαμε και διαβάζαμε όλη την εβδομάδα που πέρασε, για τον Παναθηναϊκό ήταν το ματς της χρονιάς για να «σώσει» εν μέρει τη κάκιστη φετινή χρονιά. Είδε κανείς τους παίκτες να παίζουν με τρόπο τέτοιο, που να αποδεικνύει το παραπάνω; Είδε πάθος, είδε το μάτι κανενός να «γυαλίζει» για την κούπα; Γιατί εγώ δεν είδα τίποτε από τα παραπάνω. Δεν λέω ότι έπρεπε ντε και καλά να το πάρει, αφού υπάρχει και αντίπαλος. Αν έπαιζε τη μπαλίτσα του, έκανε 7-8 ευκαιρίες και από τύχη δεν σήκωνε την κούπα, δεν θα έλεγε και κανείς τίποτε. Ή μάλλον θα έλεγε, αλλά θα προσέθετε ότι η προσπάθεια έγινε και απλά η ομάδα ήταν άτυχη. Αλλά αυτό το πράγμα, δεν αντέχεται….

Ευθύνες και για τη φετινή καταστροφική χρονιά έχουν όλοι και σε αυτόν τον χώρο είναι δύσκολο να αποδοθούν αναλυτικά. Αλλά σε ό,τι αφορά το «κομμάτι» των παικτών, απέδειξαν ότι είναι πολλοί αυτοί που δεν αξίζει να φορούν τη φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Το τελευταίο διάστημα «έβγαινε» από το ρεπορτάζ ότι ο Παναθηναϊκός θα προχωρήσει σε λίγες και προσεκτικές κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού και ξαφνικά σε μια νύχτα φαίνεται να αλλάζουν όλα και να αναμένονται σαρωτικές αλλαγές. Τι έγινε ξαφνικά; Ήρθε επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και θα διαλυθεί η ομάδα που είναι έτοιμη για διακρίσεις και τίτλους, όπως γράφτηκε μετά τη νίκη στο Καραϊσκάκη; Συμφωνώ ότι πρέπει να γίνουν σαρωτικές αλλαγές και να πάρουν πολλοί το καπελάκι τους και να φύγουν. Γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Παναθηναϊκός αποτελείται ως επί το πλείστον από μέτριους παίκτες και λιγότερους ποιοτικούς, που μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Ενίσχυση πρέπει να υπάρξει σε πολλές και καίριες θέσεις, αλλά το βασικό είναι να γίνει σωστή διαχείριση των χρημάτων και πάνω από όλα σωστές επιλογές. Γιατί αυτές των τελευταίων χρόνων αποδείχθηκε και στο χορτάρι ότι ήταν λανθασμένες. Ο χώρος επίσης δεν φτάνει για να αρχίσω να αραδιάζω ονόματα.

Είχα γράψει με αφορμή την ανακοίνωση κατά του Μπριάκου μετά το παιχνίδι με την Καλαμαριά ότι καλό θα ήταν στην Παιανία να κοιτάξουν τα του οίκου τους και όχι την διαιτησία. Ε, νομίζω ότι μετά και το χθεσινό ήρθε η ώρα να το κάνουν. Δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο. Ο Παναθηναϊκός τείνει να περάσει στην ανυποληψία, ταπεινώνεται και συνεχίζει να ποτίζει φαρμάκι τους οπαδούς του, που από την πλευρά τους, όσο καλόπιστοι κι αν είναι, κοντεύουν να πέσουν σε ανοσία. Και δεν το αξίζει κανένας από τους δύο…

Υ.Γ. 1: Το δεύτερο γκολ που δέχεται ο Παναθηναϊκός από τον Αντσουέ δεν …υπάρχει. Ο Φωτάκης κάνει σαραντάρα μπαλιά, η μπάλα περνάει ξυστά πάνω από το κεφάλι του Μόρις (δεν είναι αυτή αντίδραση κεντρικού αμυντικού), σκάει τρεις φορές κάτω πριν σουτάρει ο επιθετικός της Λάρισας και πουθενά στο τηλεοπτικό πλάνο δεν φαίνεται ο …Εμπέντε. Τι φοβήθηκε και δεν έκανε έξοδο;

Υ.Γ. 2: Η ευκαιρία του Μάντζιου στο 94’ απλά δεν χάνεται. Ακόμη και κάποιος που δεν έχει παίξει ποδόσφαιρο, θα έκανε κάτι διαφορετικό. Ας σούταρε τουλάχιστον άουτ, όχι να στείλει τη μπάλα στην αγκαλιά του εξουδετερωμένου Κοτσόλη.