Η ψυχή νίκησε τα φαντάσματα (SportDay / Δημήτρης Σαραβάκος)

Αυτό που έχω να πω πρώτα πρώτα είναι θερμά συγχαρητήρια στη Λάρισα. Είναι άξια κυπελλούχος! Επαιξε με ψυχή και καρδιά και κατέκτησε δίκαια το τρόπαιο.

Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι το γνωστό φάντασμα. Περίμενα κάτι διαφορετικό. Να είναι καλύτερα προετοιμασμένος, με αποφασιστικότητα και με πάθος για τον τίτλο αυτόν. Αντ' αυτών είδαμε μια απ' τα ίδια. Σε ένα μέτριο παιχνίδι με χαρακτηριστικό τις δυνατές μονομαχίες στον χώρο του κέντρου, ο ΠΑΟ έπαιζε λες και ήταν ματς-αγγαρεία. Είχε την ευκαιρία για ένα Κύπελλο που θα άλλαζε την ψυχολογία και –κάπως– την εικόνα μιας κάκιστης χρονιάς. Δεν φανταζόμουν αυτό το θέαμα. Οχι ότι μας είχε συνηθίσει αλλιώς ο φετινός Παναθηναϊκός. Απλά, σε ένα τέτοιο παιχνίδι περιμένεις ότι όλοι θα τα έδιναν όλα. Περιμένεις ότι θα «οργώσουν» το γήπεδο, ότι θα δείξουν από την αρχή ποιος είναι το φαβορί, ποιος είναι το αφεντικό και ότι δεν θα αφήσουν ελπίδα στον αντίπαλό τους. Τελικά κατέβηκαν να παίξουν με τη φανέλα και μας έμεινε μόνο... η φανέλα για να μας θυμίζει ότι αυτή η ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Ολοι πήραν τις ευκαιρίες τους. Τώρα πρέπει άμεσα να ληφθούν αποφάσεις, για να αλλάξει μια κατάσταση η οποία είναι γνωστή από τα μέσα της χρονιάς. Τα λάθη έχουν εντοπιστεί, όλοι ξέρουν ποιος κάνει και ποιος δεν κάνει για να φοράει το τριφύλλι στο στήθος. Η χρονιά τελείωσε με τον χειρότερο τρόπο. Ενα αρνητικό σερί δίχως νίκη, που βάρυνε πολύ το κλίμα. Ο ΠΑΟ πρέπει να σηκώσει κεφάλι. Κάθε φορά λέμε ότι χειρότερα δεν γίνεται και στο τέλος λέμε κάθε πέρυσι και καλύτερα. Συγγνώμη, αλλά αυτός δεν είναι ο Παναθηναϊκός της καρδιάς μας...