Οριακό για τον ΠΑΟ, ιστορικό για την ΑΕΛ (SportDay / Αντώνης Καρπετόπουλος)

Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας στον Βόλο έχει ένα ξεκάθαρο φαβορί που λέγεται Παναθηναϊκός -δεν πρόκειται όμως για αναμέτρηση Δαυίδ και Γολιάθ κι ας φαίνεται τέτοια. O Παναθηναϊκός και η Λάρισα αγωνίστηκαν φέτος δύο φορές στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά η διαφορά των είκοσι βαθμών που χωρίζει τους δύο διεκδικητές του Κυπέλλου δεν φάνηκε σε κανένα από αυτά τα παιχνίδια. Και τα δύο ήταν ματς κλειστά και λίγο παράξενα: η Λάρισα ήθελε και στα δύο να παίξει κάπως καλύτερα, αλλά έμοιαζε να μην μπορεί και ο ΠΑΟ έμοιαζε να μπορούσε, αλλά νόμιζες ότι κάτι τον φρέναρε.

Eίμαι περίεργος να δω τι είδους παιχνίδι θα γίνει. Τα δύο που έδωσαν οι ομάδες στο πρωτάθλημα δεν μοιάζουν καθόλου. Στο πρώτο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ κέρδισε 1-0 με ένα γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη στο 82' έπειτα από ένα τακουνάκι του Γκονζάλες, που έβγαλε εκτός χρόνου τη μισή άμυνα της Λάρισας. Ο ΠΑΟ είχε δυσκολευτεί πολύ, αφού για μεγάλο διάστημα του αγώνα οι αμυντικοί του (ειδικά ο Βύντρα και ο Γκούμας) δεινοπάθησαν από τις επιταχύνσεις του Στάθη Αλωνεύτη και οι μέσοι του είχαν μπλέξει ουκ ολίγες φορές με αντιπάλους τον Μπασιλά και τον Σίλβα Κλέιτον. Η Λάρισα έχασε εύκολα από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, αλλά τον ΠΑΟ τον κούρασε γιατί εκείνη τη μέρα ο άξονάς της ήταν πολύ γεμάτος. Νομίζω ότι ο Γιώργος Δώνης θέλει και σήμερα ένα τέτοιο ματς. Αριθμητική υπεροχή στη μεσαία γραμμή για να υπάρξει πρέσινγκ στον Λεοντίου και στον Τζιόλη και τρέξιμο στο πλάι, εκεί όπου ο Αλωνεύτης και ο Βενετίδης και ίσως ο Αντσουέ μπορούν σε ανοιχτό γήπεδο να κάνουν ζημιές.

Αλκαζάρ
Το δεύτερο ματς έγινε πριν από μια εβδομάδα στο Αλκαζάρ και το θυμόμαστε όλοι. Ο Μουνιόθ δήλωσε ότι δεν έμεινε ευχαριστημένος γιατί ο ΠΑΟ δεν πίεσε όπως, π.χ., έκανε στην Ξάνθη στην αρχή του ματς και δεν υποστήριξε τις αντεπιθέσεις του με αρκετούς παίκτες όταν είχε χώρους –ειδικά μετά το 0-1 του Παπαδόπουλου. Ομως, παρά την γκρίνια του τεχνικού ο ΠΑΟ, αν θέλει να κερδίσει τη Λάρισα θα πρέπει να κάνει ένα τέτοιο κοντρόλ παιχνίδι και σήμερα για δύο λόγους: ο πρώτος είναι ότι αν αφήσει χώρους θα μπλέξει, και ο δεύτερος ότι δεν γυρίζει σκορ. Το να πάρεις το ρίσκο να παίξεις επιθετικά σημαίνει ότι λαμβάνεις υπόψη σου το ενδεχόμενο να βρεθείς πίσω στο σκορ -αν το παιχνίδι σου είναι επιθετικό, αυτό δεν πρέπει να σε τρομάζει γιατί είτε χάνεις είτε κερδίζεις, παίζεις σε ένα δεδομένο τέμπο. Αν όμως δεν μπορείς να γυρίσεις τα 0-1, τότε θα πρέπει να δείξεις μεγάλη προσοχή για να μη βρεθείς σε θέση να τρέχεις. Ο ΠΑΟ τρέχει άμυαλα –γι' αυτό και όταν βρεθεί να χάνει κολλάει.

Οριακό
Στο Αλκαζάρ οι δύο ομάδες μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις την περασμένη Κυριακή, αλλά η Λάρισα έμεινε με το άγχος: θα πρέπει να εξασφαλίσει την παραμονή της στην Α' Εθνική στον τελευταίο αγώνα της σεζόν στην Καλαμαριά και για να το κάνει χρειάζεται μόνο νίκη. Μια τέτοια ομάδα, αγχωμένη και με το μυαλό στην αποφυγή του υποβιβασμού, ο ΠΑΟ θα πρέπει λογικά να την κερδίσει σήμερα -όμως και ο Παναθηναϊκός έχει τα δικά του άγχη. Οι «πράσινοι» παίζουν μια σεζόν σε 90 λεπτά. Αν πάρουν το Κύπελλο, θα έχουν κάτι να θυμούνται. Αν δεν το καταφέρουν, θα περάσουν ένα καλοκαίρι γεμάτο μουρμούρες -δεν αποκλείεται κάποιοι ποδοσφαιριστές να ψάξουν και ομάδα αμέσως μετά το τέλος του αγώνα! Παραδόξως το ματς μοιάζει περισσότερο οριακό για τον ΠΑΟ, παρά για τη Λάρισα, και αυτό είναι μια λεπτομέρεια που μπορεί να μετρήσει.

Προπονητές
Στα παράδοξα του ματς είναι και ότι -κατά τη γνώμη μου- κεντρικά πρόσωπα της αναμέτρησης είναι οι δύο προπονητές. Ο Βίκτορ Μουνιόθ δεν ξέρει αν θα μείνει στον ΠΑΟ, αλλά μου μοιάζει να το θέλει. Αν ο Μουνιόθ πιστεύει ότι σήμερα παίζει τα ρέστα του στο πόκερ της παραμονής του, δεν αποκλείεται ο έτσι κι αλλιώς ψυχολογικά πιεσμένος ΠΑΟ να έχει ένα ακόμα βάσανο: δεν είναι ό,τι καλύτερο οι παίκτες να παίζουν και για την παραμονή του προπονητή σήμερα! Από την άλλη, ο Γιώργος Δώνης μια εβδομάδα πριν έχασε την ψυχραιμία του όταν οπαδοί της ομάδας του τον έβριζαν χυδαία -και αυτός μοιάζει να έχει χάσει την ηρεμία και την ψυχραιμία που τον διέκριναν. Για τον Δώνη το ματς είναι μια δοκιμασία επαγγελματικής καταξίωσης: αν έπειτα από αυτόν τον πόλεμο που πέρασε φέτος πάρει έναν τίτλο, είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Δεν πρέπει ωστόσο να δει το ματς ως μια ευκαιρία να κλείσει τα στόματα των επικριτών του: η ομάδα είναι πάνω απ' όλα. Δεν είναι το δικό του ματς, αλλά η μεγάλη ευκαιρία της ΑΕΛ να πανηγυρίσει έναν ακόμα τίτλο. Οταν νιώθεις ότι δίνεις εξετάσεις, η αποστασιοποίηση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από την άλλη, κανείς ποτέ δεν υποστήριξε ότι το επάγγελμα του προπονητή είναι εύκολο.

Κύρος
Περιμένω, τέλος, ένα ρεσιτάλ από τον Κύρο Βασσάρα. Για την κλάση του το ματς είναι εύκολο. Η προκατάληψη από μέρος της εξέδρας της Λάρισας για το σύστημα ΕΠΟ είναι κατανοητή. Αλλά ο Κύρος με τα λαμόγια δεν είχε ποτέ σχέση.