Θυμάστε που λέγαμε (στα χρόνια της Λιμόζ) ότι ο Μπόζα Μάλκοβιτς είναι ο μέγας μάγιστρος της άμυνας; Ε, λοιπόν, γράψτε λάθος. Η πρωτοκαθεδρία ανήκει στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Με υλικό το οποίο δεν είναι καμωμένο για να σκοτώνει τον αντίπαλο στο ξύλο (θυμηθείτε: Βούγιανιτς, Ντελκ, Μπετσίροβιτς, Τσαρτσαρής, Αλβέρτης), με ουκ ολίγα προβλήματα στην πορεία του ημιτελικού, με αντίπαλο που έχει γεννηθεί για να σκοράρει, παρ' όλα αυτά ο Παναθηναϊκός έστησε οδοφράγματα και μετέτρεψε την καθοριστική βραδιά σε ήσυχη κρουαζιέρα υπό το σεληνόφως.
Η φετινή Τάου βάζει κατά μέσον όρο 87,5 πόντους σε κάθε ευρωπαϊκό αγώνα της. Ο ΠΑΟ την κράτησε στους 53 και δικαίωσε τον... Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος έλεγε προχθές ότι η νίκη μπορεί να αποδειχθεί εύκολη. Ηταν τόσο ήρεμη η ατμόσφαιρα στα τελευταία λεπτά, ώστε η κορούλα του «ξανθού» το έριξε στον ύπνο και ο πατέρας της αναγκάστηκε να την πάει σηκωτή στο αυτοκίνητο. Σχεδόν ξενερώσαμε στο τέλος! Ο άτιμος ο Παναθηναϊκός έχει τον τρόπο του να κάνει τα δύσκολα (να φαίνονται) εύκολα…
Ο Ομπράντοβιτς κοουτσάρισε τους παίκτες του σαν να ήθελε να παίξει με τα νεύρα της Τάου. Μετά τα 25 λεπτά της απόλυτης κυριαρχίας, έβαλε στην τσέπη τα βαριά χαρτιά του (τον Διαμαντίδη, τον ασύγκριτο Σισκάουσκας, τον Μπετσίροβιτς) και έριξε στο γήπεδο Ντελκ, Βούγιανιτς, Αλβέρτη, Χατζηβρέττα, Μπατίστ. «Για να δούμε, μπορώ να κερδίσω και με αυτούς;».
Παρά τους αρχικούς κλυδωνισμούς, η διαφορά αυξήθηκε και έφτασε τους 16 πόντους! Οι βασικοί επέστρεψαν όταν μάζεψαν ανάσες και προφύλαξαν με σχετική άνεση τα κεκτημένα, μολονότι η Τάου έκανε ένα (το μοναδικό της) ξέσπασμα και μείωσε σε 53-47. Νίκη όχι ακριβώς εύκολη, αλλά απόλυτα πειστική, απέναντι στην ομάδα που οι Ρώσοι θεωρούσαν κορυφαία της Ευρώπης. Οι αφελείς…
Τώρα που κοιτάζω τη στατιστική, καταλαβαίνω τι είδους στοίχημα έβαλε εξαρχής ο Ομπράντοβιτς: «Θα πάρω το ματς με διψήφια διαφορά χωρίς να παίξει κανένας περισσότερα από 30 λεπτά»! Ο Διαμαντίδης έμεινε στο παρκέ 29:45, ο Μπατίστ 28:15, ο Σισκάουσκας… τριάντα ακριβώς.
Λέτε να το διέπραξε ο μπαγάσας; Μπορεί να φιλήθηκε τρις με τον Μάλκοβιτς, μπορεί να κέρδισε από αυτόν επαίνους, αλλά δεν παύει να ανήκει σε διαφορετικό στρατόπεδο του σερβικού μπάσκετ. Δεν είναι δα τόσο αλληλέγγυοι όσο νομίζετε οι Σέρβοι…
Αν η βραδιά άφησε ένα κακό σημάδι πίσω της, αυτό ήταν η αδυναμία του Παναθηναϊκού στο αμυντικό ριμπάουντ. Η Τάου κέρδισε 19 επιθετικά, ανανέωσε δηλαδή 19 επιθέσεις και εξέθεσε μία «φροντλάιν» από την οποία έλειπε η σιγουριά του τραυματισμένου Τσαρτσαρή.
Ο Δήμος Ντικούδης έδωσε και την ψυχή του για να μπαλώσει το κενό, ο Μπατίστ είχε ένα καλό β' ημίχρονο, ο Γιαβτόκας βοήθησε στο τρίλεπτο της συμμετοχής του, ωστόσο την τρύπα τη μπάλωσαν οι «υπηρεσιακοί». Ο Αλβέρτης στην αρχή κι ο ασύγκριτος Σισκάουσκας αργότερα, όχι μόνο έπαιξαν καλή άμυνα στη θέση «4», αλλά δημιούργησαν και πελώρια προβλήματα στα μετόπισθεν της Τάου. Πού να κυνηγήσει τον Λιθουανό ο Σκόλα; Οσο για τα χαμένα ριμπάουντ, μικρό τελικά το κακό. Αν μάζευε η Τάου 10 επιθετικά αντί για 19, θα κατέρριπτε όλα τα αρνητικά ρεκόρ στην ιστορία των φάιναλ φορ.
Για την ΤΣΣΚΑ θα τα πούμε με λεπτομέρειες αύριο. Χθες, πάντως, προσπάθησε -και τελικά κατάφερε- να νικήσει τη Μάλαγα σβηστή, με όπλο τη φανέλα. «Φανέλα» σημαίνει και διαιτησία. Αν είχαν οι Ισπανοί 1-2 κορμιά για να φρακάρουν τις ρακέτες και να αντέξουν στην κόπωση, μπορεί να πετύχαιναν το θαύμα.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
