ΠΑΟ για κούπα (Χρήστος Ρομπόλης)

Ο Παναθηναϊκός έκανε το πρώτο καθήκον του και απομένει να ολοκληρώσει την αποστολή του την Κυριακή απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να προσθέσει το τέταρτο αστεράκι στη φανέλα του. Είχαμε πει και την παραμονή του ημιτελικού πως αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε από την αρχή τα ηνία του αγώνα οι Βάσκοι δύσκολα θα κατάφερναν να αντιδράσουν, όπερ και εγένετο. Καλή ομάδα η Τάου, αλλά για μία ακόμη χρονιά στα δύσκολα λιγοψύχησε και... σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Με εξαιρετική άμυνα και στοιχειωδώς καλή επίθεση οι παίκτες του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς πήραν μία νίκη που θα μπορούσε να είχε σφραγιστεί πολύ νωρίτερα από το καθοριστικό τρίποντο του Βούγιανιτς, αν δεν υπήρχε η μαύρη τρύπα των αμυντικών ριμπάουντ (ανανέωσαν 19 επιθέσεις οι Ισπανοί!), η οποία και κρατούσε τη διαφορά σε επίπεδα που έδιναν ελπίδες στην Τάου. Από τη στιγμή όμως που η ομάδα, η οποία σε όλη τη διάρκεια της σεζόν στην Ευρωλίγκα πετύχαινε 84,3 πόντους ανά αγώνα, έμεινε στους 53, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να αυτοκτονήσει για να χάσει.

Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς παρέδωσε δωρεάν μαθήματα τακτικής στον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς μπλοκάροντας όλα τα ατού του, ελέγχοντας το ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και παίρνοντας το μέγιστο από όλους τους παίκτες του. Ακόμη και οι απροσάρμοστοι στα συστήματα της ομάδας Γιαβτόκας και Ντελκ είχαν συνεισφορά στη νίκη, σε αντίθεση με τα μεγάλα αστέρια της Τάου, που δεν επιβεβαίωσαν τη φήμη τους στο παρκέ. Τρανή απόδειξη ο Ρακότσεβιτς, πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας, ο οποίος έμεινε στους 4 πόντους με 2/2 βολές, 1/4 δίποντα και 0/2 τρίποντα, πράγμα που σημαίνει όχι τόσο ότι ήταν άστοχος, αλλά ότι δεν μπορούσε καν να βρει πεδίο βολής. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού έκαναν σύνθημά τους στην άμυνα το «Devotion» της Ευρωλίγκας, επιδεικνύοντας αξιοζήλευτη αφοσίωση σε αυτό το κομμάτι για 40 λεπτά.

Ο Διαμαντίδης ήταν εξαιρετικός στην άμυνα και ώριμος στην οργάνωση του παιχνιδιού, ο Χατζηβρέττας έκανε τη γνωστή αθόρυβη δουλειά στα... μετόπισθεν, ο Βούγιανιτς «σκότωσε» το ματς με το τρίποντο που προαναφέραμε, ο Μπετσίροβιτς ήταν ώριμος και εύστοχος, ο Σισκάουσκας το γνωστό «κομπιούτερ» που δεν κάνει ποτέ λάθος επιλογή, ο Αλβέρτης πέτυχε πόντους που βοήθησαν στο χτίσιμο της διαφοράς, ο Ντικούδης υπερκάλυψε το κενό του Τσαρτσαρή (ήταν φανερά επηρεασμένος από τον τραυματισμό του) με την κλάση και κυρίως με την ψυχή του και ο Μπατίστ όταν βρήκε ρυθμό κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια. Μόνο ο πολύπειρος Τομάσεβιτς έδειξε κάπως έξω από τα νερά του και δεν βοήθησε όσο μπορούσε. Ίσως επιφυλάσσεται για την Κυριακή.

Πλέον μπροστά στον Παναθηναϊκό ορθώνεται το εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, που είναι σαφώς ψηλότερο από αυτό της Τάου. Η εικόνα των πρωταθλητών Ευρώπης στον ημιτελικό με τη Μάλαγα μπορεί να μην φόβισε κανέναν (σε αντίθεση με πολλές εμφανίσεις τους στη διάρκεια της περιόδου), ωστόσο το βέβαιο είναι πως θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια από τους «πράσινους» για να φτάσουν στην κούπα. Η ΤΣΣΚΑ είναι ομάδα με διαφορετικό μέταλλο και μεγαλύτερη προσωπικότητα από τους Βάσκους, οι οποίοι για μία ακόμη φορά σε φάιναλ φορ αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Κι αν ο Παναθηναϊκός είχε πρόβλημα στο αμυντικό ριμπάουντ απέναντι στην Τάου των δυόμισι ψηλών (Σκόλα, Σπλίτερ και... Πεκέρ), τα πράγματα θα είναι σαφώς πιο δύσκολα απέναντι στην τετράδα των Σμόντις, Άντερσεν, Βαν Ντεν Σπίγκελ και Ζεβροσένκο, δεδομένου μάλιστα πως οι δύο πρώτοι εξ αυτών έχουν την ικανότητα να σκοράρουν και μακριά από το καλάθι τραβώντας έξω τους αντίπαλους ψηλούς (σε αντίθεση με τους ψηλούς της Τάου που έχουν μικρό βεληνεκές). Αμυντικά επίσης Τάου και ΤΣΣΚΑ δεν συγκρίνονται, αφού οι παίκτες της μεν πρώτης αντιμετωπίζουν το κομμάτι αυτό του παιχνιδιού ως αγγαρεία και αναγκαίο κακό, οι δε της δεύτερης ως πρώτιστο μέλημα και ιερό καθήκον. Οι Μοσχοβίτες είναι ομάδα με παρόμοιο αγωνιστικό προφίλ με αυτό του Παναθηναϊκού. Υπερτερούν θεωρητικά στους ψηλούς, ωστόσο υστερούν στην πληθώρα επιλογών-ο Μεσίνα βασίζεται σε οκτώ παίκτες και οι άλλοι είναι διακοσμητικά στοιχεία-και φυσικά στην... έδρα έναντι του Παναθηναϊκού. Όλα αυτά βέβαια θα φανούν στο παρκέ, όπου οι λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

ΥΓ1: Απλά... απολαύστε τη μονομαχία Διαμαντίδη-Παπαλουκά την Κυριακή στον τελικό. Οι καλύτεροι πλέι μέικερ της Ευρώπης τίθενται αντιμέτωποι και είναι βέβαιο πως θα κάνουν όλες τους προπονητές του κόσμου να ζηλέψουν τον Παναγιώτη Γιαννάκη που έχει την πολυτέλεια να έχει και τους δύο στην ομάδα του, την Εθνική μας.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο... mesastiraketa@yahoo.com