Η αγωνιστική που πέρασε, φίλε αναγνώστη, ήταν από τις αγαπημένες μου. Είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που με κάνουν να θέλω όλο το πρωτάθλημα να είναι σαν την προτελευταία αγωνιστική. Αντε και σαν την τελευταία, διότι είμαι σίγουρος ότι από απόψεως ποιότητας, ποσότητας, αλλά και χαρακτηριστικών, ούτε αυτή πρόκειται να με προδώσει.
Και τι δεν είχε λοιπόν: ίντριγκες, πάθος για τη νίκη, πολλά γκολ, συναρπαστικές φάσεις και ακόμα συναρπαστικότερες δηλώσεις. Προπονητές που έγιναν έξω φρενών με αντίπαλους παίκτες, όπως ο Λίνεν για τη μη τήρηση του fair play, που, όπως πολύ καλά ξέρεις, φίλε αναγνώστη, το σιχαίνομαι, αλλά και προπονητές σαν τον Δώνη, το μελαμψό αυτό παλικάρι, που λίγο έφτασε να έρθει στα χέρια με έναν οπαδό της Λάρισας.
Τέτοια θέλω, να ανάβουν τα αίματα, να καίγεται η αδράνεια στον βωμό του θεάματος, διότι τον τελευταίο καιρό λίγο με τις διακοπές, λίγο με τα Τσάμπιονς Λιγκ και τα ΟΥΕΦΑ καταντήσαμε εντελώς μα εντελώς παθητικοί. Ακουγα και κάτι φίλους μου, μια χαρά κατ' άλλα παιδιά, να λένε με ικανοποίηση, βλέποντας τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, ότι αυτό είναι ποδόσφαιρο και σκέφτηκα ότι είμαστε πολύ κοντά στο να καταστρέψουμε από επιπολαιότητα, αλλά και από ξενομανία που πάντα μας κατάτρεχε, ό,τι τόσα χρόνια φτιάξαμε με κόπο. Τελικά, μόνο αν στερηθούμε το πρωτάθλημά μας, τότε και μόνο τότε θα το νοσταλγήσουμε αλλά και θα το εκτιμήσουμε πραγματικά.
Επειδή προβλέπω, λοιπόν, την τελευταία αγωνιστική να μετατρέπεται σε πανελλήνια συνέλευση μαγείρων και το μαγείρεμα να πέφτει σύννεφο, με αποτέλεσμα να μην υποβιβάζεται καμία ομάδα (διότι και αυτό είναι πιθανό στη χώρα μας), προτείνω από τώρα στους άμεσα ενδιαφερόμενους το πρωτάθλημα να μην τελειώσει εδώ, αλλά να συνεχιστεί κανονικά μέχρι τελικής πτώσεως ή όταν το αποφασίσουν οι άμεσα εμπλεκομένοι. Το βρίσκω σωστό και ρεαλιστικό.
Οπως βρήκα άκρως ρεαλιστική τη δήλωση του ποδοσφαιριστή του Εργοτέλη Κοιλιάρα, μετά την «πεντάρα» που δέχτηκε η ομάδα του στο ματς με την Κέρκυρα. Μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες δήλωσε με σοβαρό ύφος: «Εμείς θέλαμε να κερδίσουμε πολύ αυτό το παιχνίδι, αλλά τελικά μάλλον η Κέρκυρα το ήθελε περισσότερο!».
Μετά το 5-1 κάτι καταλάβα, φίλε Κοιλιάρα, αλλά αυτό που αδυνατώ ακόμα να καταλάβω είναι τι διαστάσεις θα έπαιρνε το σκορ σε περίπτωση που δεν θέλατε το παιχνίδι. Μάλλον θα μετρούσαν το σκορ με κορδόνι, όπως τους πόντους στο μπιλιάρδο.
Σύμφωνος απολύτως με τις δηλώσεις του παίκτη του και ο προπονητής του Εργοτέλη, Νίκος Καραγεωργίου, ο οποίος αρκέστηκε στα παρακάτω λόγια:
«Σε όλο το πρωτάθλημα δεν δεχθήκαμε πάνω από τρία γκολ σ' έναν αγώνα, σήμερα όμως δεχθήκαμε πέντε και θα μπορούσαμε να δεχθούμε και περισσότερα. Κάποιοι ποδοσφαιριστές μάς έδωσαν την εντύπωση ότι ξεκίνησαν διακοπές προτού πάρουν την άδειά τους».
Τέτοια ταύτιση απόψεων ανάμεσα σε προπονητή και παίκτη είχα χρόνια να ακούσω. Οι δηλώσεις μοιάζουν να βγήκαν από φωτοτυπικό μηχάνημα. Μόνο το συντακτικό αλλάζει και ίσως αυτό να σε μπερδεύει, φίλε αναγνώστη.
Στην Κέρκυρα όμως, ακούστηκε και η ερώτηση της αγωνιστικής. Στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς, ο ιρλανδικής καταγωγής προπονητής της τοπικής ομάδας, ο Μπάμπης ο Τεννές, είπε στους δημοσιογράφους:
«Είναι η τελευταία συνέντευξη Τύπου που παρίσταμαι στο νησί και θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της Κέρκυρας για τη συμπαράσταση που μας προσέφερε τα τελευταία χρόνια».
Ξέρεις, φίλε αναγνώστη, τι βρήκε να ρωτήσει έπειτα από αυτή τη δήλωση ένας πραγματικά δαιμόνιος ρεπόρτερ που παρευρίσκετο στη συνέντευξη;
«Δηλαδή φεύγετε;». Από πού έβγαλε αυτό το συμπέρασμα ο καλός συνάδελφος από την Κέρκυρα ειλικρινά ακόμα παιδεύομαι να το καταλάβω. Μάλλον θα τον μπέρδεψε το ρήμα «παρίσταμαι» στις δηλώσεις του κόουτς.
Αυτό όμως που με μπέρδεψε ακόμα περισσότερο, φίλε αναγνώστη, είναι η επίμαχη φάση στην Κρήτη στο ματς ΟΦΗ - Πανιώνιος, που έκανε έξω φρενών τον Λίνεν. Οπως θα έχεις πληροφορηθεί, Μανιάτης και Ρουμπάκης στη μεγάλη περιοχή του Πανιωνίου πήδηξαν μαζί στον αέρα για να διεκδικήσουν την μπάλα. Ο Ρουμπάκης έβαλε το χέρι του, αλλά ο Μανιάτης την πλήρωσε. Ο διαιτητής Παμπορίδης, όπως όφειλε, δεν είδε τη φάση και ύστερα από υπόδειξη και μάλιστα με καθυστέρηση του επόπτη από το Λασίθι, Παπαδάκη, καταλόγισε την εσχάτη των ποινών.
Με το που είδα τη φάση με έπιασαν τα γέλια και φώναζα: «Τι δίνει ο άνθρωπος;». Με επανέφερε, όμως, στην τάξη ο Θόδωρος ο οδηγός μου, ο οποίος γνωρίζει απ' έξω και ανακατωτά τους κανονισμούς.
«Γιατί φωνάζεις; Δεν έγινε χέρι;», με ρώτησε με σιγουριά.
«Εγινε, πώς δεν έγινε, αλλά το έκανε ο επιτιθέμενος ο παίκτης του ΟΦΗ», προσπάθησα να δικαιολογηθώ.
«Επιτιθέμενος, ξεπιτιθέμενος, από τη στιγμή που έγινε χέρι στην περιοχή είναι πέναλτι. Στην Ελλάδα αυτό μετράει και όχι ποιος το έκανε», μου απάντησε βάζοντάς με οριστικά στη θέση μου.
Ας το εξηγήσει, λοιπόν, κάποιος αυτό στον Λίνεν να μην τρελαίνεται ο άνθρωπος και ζητάει fair play και άλλες βλακείες σε μια χώρα που το fair το έχει χεσμένο και το play... γραμμένο, ιδιαίτερα τις τελευταίες αγωνιστικές που γίνεται της αλεπούς ο θάνατος.
Μόλις, λοιπόν, κατάλαβα γιατί είναι πέναλτι η φάση στο Ηράκλειο, μπερδεύτηκα και πάλι. Αιτία ο τίτλος της «Πράσινης», που εκδίδει, όπως σας έχω πει, ο Παναγιώτης Γιαννακόπουλος. Γράφει, λοιπόν, στο πρωτοσέλιδο της Δευτέρας:
«Για την ιστορία του! Δεν χαρίστηκε το "τριφύλλι" στη Λάρισα που... έκλεψε στο τέλος βαθμό (1-1), αλλά δεν γλιτώνει στον τελικό».
Δηλαδή για την ιστορία του και για να μην του λένε λόγια ο Παναθηναϊκός δεν έκατσε να χάσει από τη Λάρισα και όχι γιατί είναι... ολόκληρος Παναθηναϊκός, 20 βαθμούς μπροστά στη βαθμολογία. Εντάξει, συμφωνώ. Οπως το δει κανείς. Τότε καλό θα είναι την τελευταία αγωνιστική, με αντίπαλο την Κέρκυρα, ο Παναθηναϊκός να παίξει παθιασμένα για την ιστορία του και όχι γιατί έχει να σταυρώσει νίκη πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο με τα ομόλογα.
Τέλος, για όσους δεν κατάλαβαν ποιος κέρδισε στη μονομαχία Φερέρ-Τσιρίλο, το σκίτσο αναλαμβάνει να βοηθήσει. Δείτε με προσοχή ποιανού το χέρι σηκώνει ο διαιτητής Ντέμης και οι απορείες αυτομάτως θα λυθούν!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
