Κάν' υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο... Πολωνός (SportDay / Γιώργος Ζαχαριάδης)

Η πορεία του Μάρτσιν Μίετσελ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι πως σημάδεψε την ιστορία του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει μια υποτυπώδη σταθερότητα και αρκετές καλές στιγμές. Το ότι ο Πολωνός γνωρίζει τα μυστικά του ποδοσφαίρου δεν χρειάστηκε να μας το θυμίσει με τα 14 φετινά του γκολ, φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Το γνωρίζαμε πριν αράξει στην Τούμπα τον Ιανουάριο του 2005, όσο αγωνίστηκε στον Ηρακλή για να καταθέσει τα διαπιστευτήριά του και να μας πείσει ότι η «μετοχή» του βρίσκεται ανάμεσα στις ακριβότερες των επιθετικών του ελληνικού πρωταθλήματος.

Φαίνεται ότι του άρεσε η Ελλάδα, ειδικότερα η Θεσσαλονίκη. Δεν ήταν ποτέ βεντέτα, ήταν πάντοτε προσιτός και προσγειωμένος, σαν να ήξερε τι ακριβώς ήθελε περνώντας το κατώφλι των 30 ετών. Οχι ότι τον πήραν τα χρόνια... Ούτε πρόκειται για κάποιον που περιφέρεται τις... μικρές ώρες απολαμβάνοντας μεγάλη ζωή. Επαγγελματίας και... αφελής. Με αντοχές μεγαλύτερες από τους Ελληνες συναδέλφους του. Αλλοι ξένοι ποδοσφαιριστές θα είχαν επαναστατήσει ή -το λιγότερο- θα είχαν σύρει στα δικαστήρια τον ΠΑΟΚ για τα χρήματα που του χρωστά. Ο καλός κύριος Μάρτσιν μπορεί να γκρίνιαξε, αλλά ποτέ δεν προσέφυγε σε νομικίστικες μεθόδους ούτε για να διεκδικήσει τα δεδουλευμένα του ούτε για να διασφαλίσει το συμβόλαιό του. Αυτές είναι συνήθως οι σοβαρές αιτίες που οδηγούν έναν ποδοσφαιριστή σε ανοικτή κόντρα με την ομάδα του. Λίγες φορές τους ακούσαμε να λένε: «Οχι δεν φεύγω από την ομάδα, αλλά είμαι επαγγελματίας και πρέπει να διασφαλίσω τα χρήματα του συμβολαίου μου με την προσφυγή που κατέθεσα». Επαγγελματίες τελικά υπάρχουν πολλών ειδών και διαφορετικών λειτουργιών.

Στις 22 Δεκεμβρίου (δηλαδή, έχουμε ακόμα...) θα κλείσει τα 32 του χρόνια. Δεν δικαιούται κανείς να υποστηρίξει ότι τον πήραν τα χρόνια. Εκτός και αν μένουμε σταθεροί στις παλιές συνήθειες που μόλις αντικρίζουμε έναν «τριαντάρη», θεωρούμε ότι έχει φάει τα ψωμιά του. Ο Μίετσελ δεν έχει φάει τα ψωμιά του. Αυτό τουλάχιστο αποδεικνύει με τη φετινή πορεία του. Το μόνο που μπορούμε να υποστηρίξουμε για έναν 32χρονο είναι ότι οδεύει για το τελευταίο ισχυρό συμβόλαιό του. Μα για δύο χρόνια θα υπογράψει, για τρία, αυτό ενδεχομένως να είναι το τελευταίου συμβόλαιό του πριν ξεπέσει οριστικά, εκτός και αν συζητούμε για ποδοσφαιριστή που χρησιμοποίει το ελιξίριο της νεότητας και διατηρεί τη φρεσκάδα του. Ας είμαστε ρεαλιστές και ας θέσουμε ως βάση ότι με το που τελειώνει το συμβόλαιό του με τον ΠΑΟΚ τον ερχόμενο Δεκέμβριο, θα αποσπάσει ένα νέο συμβόλαιο, είτε με την ίδια ομάδα είτε με κάποια άλλη, που θα είναι το τελευταίο και καλύτερο.
Εκείνο που ίσως θα μπορούσε να πονηρέψει κάποιον είναι ότι στη δεύτερη περίοδό του με τον ΠΑΟΚ, την περίοδο που κλείνει το συμβόλαιό του, παρουσιάζει τον καλύτερό του εαυτό. Οχι άδικα, σκέφτεται κανείς ότι θέλει να διαφημίσει τα προσόντα του και να πείσει ότι αξίζει περισσότερα χρήματα, ένα συμβόλαιο τριών χρόνων, όπως έχει προτείνει στον ΠΑΟΚ και με μια βαρβάτη αύξηση. Από την άλλη, ο ΠΑΟΚ συζήτησε για διετές συμβόλαιο και λιγότερα χρήματα από αυτά που προσδοκά ο Πολωνός ή, τέλος πάντων, ακόμα και έτσι ακριβώς να μην είναι, δημιουργήθηκε μια σημαντική απόσταση ανάμεσα στις δύο πλευρές. Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει έντονη μεταγραφολογία για τον Μίετσελ. Εχει το δικαίωμα να διαπραγματευθεί τη μεταπήδησή του σε άλλη ομάδα από το καλοκαίρι, δηλαδή έξι μήνες πριν από τη λήξη του συμβολαίου του. Ωστόσο, ενώ προσεγγίζουμε στις θερινές μεταγραφές, ο «πρωταγωνιστής» μας δεν είναι μέσα στα μεταγραφικά σενάρια.

Γιατί; Γιατί δεν τον υπολογίζουν μεγάλες ή μικρότερες ομάδες; Μήπως γιατί δεν είναι καλός ποδοσφαιριστής; Μήπως γιατί μαθεύτηκε ότι θέλει περίπου 350-400 χιλιάρικα τον χρόνο και δεν συμφέρει; Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι δεν έχει προσόντα. Οτι δεν είναι αποτελεσματικός; Οχι ότι τα κάνει όλα και συμφέρει, αλλά αποτελεί μια σημαντική ποδοσφαιρική οντότητα.

Φαίνεται ότι με τη στάση του έναντι του ΠΑΟΚ, προτείνοντας ο ίδιος την επέκταση του συμβολαίου του από τις αρχές του χρόνου, έδειξε ξεκάθαρα τις διαθέσεις του. Επίσης, φάνηκε ότι ο ίδιος έκλεισε τις πόρτες που θα μπορούσαν να ανοίξουν όσο περνούσαν οι μήνες και άρχιζαν οι ζέστες του καλοκαιριού. Οπως αντιλαμβανόμαστε ότι είχε κατασταλάξει και είχε πάρει τις αποφάσεις του: «Θα μείνω εδώ». Κάτι τέτοιο είχε αποφασίσει πριν κάτσει στο ίδιο τραπέζι με όλους αυτούς που τραβούν κουπί στον ΠΑΟΚ από τον περασμένο Δεκέμβριο. Το ότι αναγκάζεται εκ των οικονομικών δεδομένων -που δεν τον ικανοποιούν- να αλλάξει ρότα είναι κάτι που μπορεί να δείχνει λογικό, αλλά και πάλι δύσκολα πείθει ότι δεν θα συμβιβαστεί για να στηρίξει την αρχική απόφασή του. Οσα αναφέρθηκαν για την πιθανή αποχώρησή του δεν στηρίζονται σε σταθερές βάσεις και αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό από τη στιγμή που απουσιάζει από μεταγραφικά σενάρια. Από την άλλη, βέβαια, όσο υπομονή και αν έχει επιδείξει και αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί, έρχεται μια στιγμή που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα και να αφήσει τον ΠΑΟΚ σε μια περίοδο που θα τον χρειαστεί περισσότερο από τις προηγούμενες δύο.