Το «από εδώ και πέρα» του Κατίδη

Στέκομαι στην άκρη του δρόμου. Βλέπω ένα ταξί να έρχεται προς το μέρος μου, με τη «σημαία» ανεβασμένη. Σηκώνω το χέρι μου και ο ταξιτζής σταματάει μπροστά μου. Σαστισμένος του λέω, τι θέλεις; Αυτός με κοιτάει και μου λέει εσύ με σταμάτησες. Δεν θέλω να πάρω ταξί αφού μένω δίπλα, άρα γιατί σήκωσα το χέρι μου;

Και καλά εγώ σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες τις οποίες επιβεβαιώνω πάντα, είμαι ψιλοβλαμμένος. Ο ταξιτζής τι θέλει τώρα, όρεξη για καβγάδες έχει;

Νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η άγνοια για τη σημασία της χειρονομίας δεν αλλάζει την ερμηνεία της χειρονομίας. Λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα της ΑΕΚ, έπρεπε να μπω στο στούντιο του NovaΣΠΟΡ FM για εκπομπή. Συζήτησα το θέμα του Κατίδη στον αέρα με αρκετό κόσμο. Με τον Πανούτσο, με τον Χαραλαμπόπουλο, με τον Χελάκη και άλλους.

Η αρχική μου τοποθέτηση στην εκπομπή παραμένει ίδια και τώρα που έχουν περάσει αρκετές ώρες. Δήλωσα αηδιασμένος από τη συμπεριφορά του Κατίδη.

Λίγη ώρα μετά είχα την ευκαιρία μαζί με τον Γιώργο τον Μαραθιανό να μιλήσουμε ζωντανά με τον ίδιο τον παίκτη, που ήθελε να βγει στον αέρα για να ζητήσει συγγνώμη.

Τον ακούσαμε. Έμοιαζε ταραγμένος και δεν έχω λόγο να πιστέψω ότι δεν ήταν. Δήλωσε άγνοια. Μας είπε δηλαδή με άλλα λόγια, ότι δεν έχει ιδέα για τον κόσμο στον οποίο ζει. Δεν ξέρει τι γίνεται γύρω του. Είδε κάτι και το μιμήθηκε.

Η ενηλικίωση είναι κάτι το σχετικό και δεν μπορείς να την αντιμετωπίζεις ημερολογιακά, αλλά υπάρχει λόγος που μία πράξη τιμωρείται διαφορετικά για κάποιον που δεν έχει ενηλικιωθεί και για τον άλλον που έχει περάσει τα 18.

Το δέχομαι ότι δεν ήξερε. Το δέχομαι ότι του αρέσει να μιμείται πράγματα και συμπεριφορές, δεν δέχομαι ότι ένας άνθρωπος στα 20 του χρόνια δεν έχει ιδέα για την πραγματικότητα γύρω του. Και δεν είναι θέμα ιστορίας. Είναι θέμα καθημερινότητας που ζούμε στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο.

Για μένα ο Γιώργος Κατίδης από εδώ και πέρα, ως ποδοσφαιριστής πάντα, ελέγχεται για τη συμπεριφορά του και μπαίνει σε κρίση σε όλα του τα επόμενα βήματα για να δείξει αν όντως κατάλαβε το λάθος του. Ήταν ένα ισχυρό σοκ για αυτόν και ελπίζω ότι θα τον φέρει γρήγορα σε μία κατάσταση καλύτερης κατανόησης της πραγματικής ζωής, μακριά από τις εύκολες ατάκες του 50 cent που έχει αποτυπωμένες σε τατουάζ.

Η ποινή και η τιμωρία έχει αξία μόνο όταν αυτός που τη δέχεται την βλέπει ως ευκαιρία για καινούργιο ξεκίνημα. Και ως ένα τέτοιο πρέπει να την αντιμετωπίσει ο Γιώργος Κατίδης.