Το rock n’ roll του Νταλάρα

Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι να διαφωνώ με τους άλλους ακόμα κι αν στο βάθος συμφωνώ μαζί τους. Αλλά στην προσπάθεια μου να πω κάτι διαφορετικό, ανακαλύπτω καινούργια πράγματα στη σκέψη μου, που παρέμεναν θαμμένα εδώ και πολύ καιρό και απλά περίμεναν υπομονετικά να έρθει να ένας τύπος με ένα μικρό φτιαράκι και να τα βγάλει στην επιφάνεια.

Στην πραγματικότητα κανένας τύπος με φτυάρι δεν έχει πλησιάσει ποτέ το κεφάλι μου, αν εξαιρέσουμε εκείνο το όνειρο όπου ήμουν ζόμπι και το τελευταίο πράγμα που είδα πριν ξυπνήσω ήταν το φτυάρι ενός παπά της ενορίας να μου διαλύει το κρανίο.

Το όνειρο ήταν όντως ενοχλητικό, ειδικά αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι αυτός που με κέρδισε τελικά ήταν παπάς, ενώ εγώ ήμουν ζόμπι. Αυτά έχει όμως η ζωή και αυτά έχουν τα όνειρα.

Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας όπως καταλάβατε, απλά χρησιμοποίησα μια παραβολή και θα μείνω με το παράπονο ότι αν ζούσα σε άλλη εποχή ή θα με έκαναν προφήτη ή θα με έκαιγαν μαζί με τις μάγισσες. Αυτό μάλιστα, είναι ένα ρίσκο που θα ήθελα να πάρω.

Σε πιο απλά πεζά και καθημερινά πράγματα τώρα, όπου όλος ο κόσμος ασχολείται ταυτόχρονα με κάτι, συνήθως για να υποστηρίξει με πάθος ή να διαφωνήσει με πάθος με ένα θέμα της επικαιρότητας.

Take for a example the George Dalaras controversy from Monday Night. In case you don’t know, the famous singer was appearing in concert at Ilion. You know, the area which many people call Menidi. I never understood the difference and I still can’t find it in a map even, though I consider myself a native citizen of Athens.

I also think that it’s somewhere near Thrakomakedones. But don’t take my word as a fact cause I’m the same person who understood at a very late age that psaronefri is not a fish.

Paparia.

To θέμα με τον Γιώργο Νταλάρα προκάλεσε τις γνωστές αντιδράσεις. Το ένα τρίτο μίλησε για τραμπουκισμό, το άλλο ένα τρίτο είπε ότι καλά του έκαναν, ενώ το τελευταίο τρίτο προσπάθησε να σκεφτεί κάτι έξυπνο και να το ανεβάσει στο twitter.

Είναι αλήθεια ότι και εγώ προσπάθησα να σκεφτώ κάτι έξυπνο, αλλά δεν μου ήρθε τίποτα. Είμαι της άποψης ότι αν πιέσεις τον εαυτό σου να σκεφτεί κάτι έξυπνο σπάνια μπορεί να βγει κάτι καλό. Το μοναδικό όπλο στις απόπειρες χιούμορ είναι ο αυθορμητισμός. Η μάλλον όχι υπάρχει και κανονικό όπλο που μπορείς να το κρατήσεις στο κεφάλι του άλλου και υπό την απειλή του να τον κανείς να γελάσει. Αυτό βέβαια σε κάποιες χώρες θεωρείται παράνομο και καλό θα ήταν να μην το δοκιμάσετε αν δεν έχετε καλή γνώση του συντάγματος.

Αυτό που συνειδητοποίησα βλέποντας το βίντεο, είναι ότι αν και η μουσική του Νταλάρα και ότι αντιπροσωπεύει όλα αυτά τα χρόνια, ποτέ δεν μου έκαναν ιδιαίτερο γκελ (για την ακρίβεια με κάνουν να θέλω να φάω τα δάχτυλα του ποδιού μου), η αντίδραση του πάνω στη σκηνή και η τελική παραμονή του παρά τα όσα έγιναν μου δημιούργησε μια συμπάθεια.

Μου θύμισε rock n’ roll καταστάσεις από αυτές που όσοι έχετε παρακολουθήσει ροκ συναυλίες στις ζωή σας ξέρετε τι εννοώ. Πόσα και πόσα συγκροτήματα δεν έχουν φάει μπουκάλια την ώρα της εμφάνισης τους κι όμως παρέμειναν εκεί.

Άλλο βέβαια το ειδικό βάρος της πέτρας και του μπουκαλιού και άλλο του γιαουρτιού ναι. Παρόλα αυτά νομίζω ότι δεν είμαι ο μόνος που νομίζει ότι για να πετάξεις γιαούρτι δεν χρειάζεσαι κράνος. Εκτός κι αν είσαι ο Darth Vader, τότε το πράγμα αλλάζει.

Κάπου εδώ σας αφήνω για να πνίξω τον πόνο μου σε μια χούφτα γενόσημα που είναι πιο φτηνά από τα κανονικά φάρμακα και σκασίλα μου αν είναι το ίδιο αποτελεσματικά. Αν πάρεις πολλά μαζί νομίζω ότι έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

*Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν υποστηρίζω τη χρήση φαρμάκων σε χούφτες ούτε το συνιστώ σε κάποιον από τους ανήλικους που μπορεί να διαβάζει αυτή τη στιγμή.

-Ποια είναι η κύρια πηγή εισοδήματος σας; -Τα όπλα, τα ναρκωτικά και η εισαγωγή πολύχρωμων μπαλονιών.

— Thanasis Rallis (@ThanasisRallis) February 29, 2012