Η αγωνία του Χιμένεθ και το δίλημμα του Γκάνταλφ

Σας έχει τύχει να μπείτε για μπάνιο και εκεί που απολαμβάνετε το ζεστό νερό , ξαφνικά να πέσει η πίεση και να αλλάξει το ζεστό σε παγωμένο και εσείς να τρομάξετε, να σας πέσει το ακουστικό (ή όπως αλλιώς λένε αυτό το πράμα που τρέχει το νερό από μέσα) και να βγάλετε μια κραυγή και αν είναι κάποιος στο σπίτι να νομίζει ότι σας σκοτώνουν και αν δεν είναι κάποιος στο σπίτι, να σας ακούσουν σε άλλο όροφο και να νομίζουν ότι κάποιος σας σκοτώνει ή να είναι όντως κάποιος έξω από την κουρτίνα του μπάνιού με μαχαίρι και να σας σκοτώνει και το γεγονός με το ζεστό νερό που έγινε κρύο να περάσει εντελώς σε δεύτερη μοίρα, αφού σαφώς η δολοφονία είναι πιο σοβαρό θέμα;



Όλος αυτός ο πρόλογος έχει να κάνει με τον αγώνα της ΑΕΚ με την Άντερλεχτ και με την ψυχολογία του Μανόλο Χιμένεθ. Που λίγες ημέρες πριν, είδε την ομάδα να βάζει τέσσερα γκολ στον Άρη (ζεστό ντους anyone;) και την Πέμπτη να δέχεται τρία γκολ από την Άντερλεχτ (κρύο ντους anyone;). Γι αυτό και ο Άντονι Πέρκινς (πρωταγωνιστής του Ψυχώ anyone;) μας δανείζει τη σιλουέτα του για να τη φορέσουμε στον Μανόλο Χιμένεθ και να τον βοηθήσουμε να μαντέψει ποιο πρόσωπο της ΑΕΚ θα δει στο γήπεδο στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.


Πες μας Άντονι. Ποια ΑΕΚ θα δούμε στο ντέρμπι;



Η συντροφιά του δαχτυλιδιού με την καθοδήγηση του Γκάνταλφ προσπαθεί να φτάσει στον Βόλο για το ντέρμπι του Ολυμπιακού με την Λάρισα. Η απαγόρευση εισόδου στην πόλη προβληματίζει τον γέρο μάγο ενώ ταυτόχρονα οι υπόλοιποι αρχίζουν να χάνουν την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του.

Η οργή της συντροφιάς του Δαχτυλιδιού, για τις αποφάσεις και τον τρόπο συμπεριφοράς του Γκάνταλφ μεγάλωνε…

«Έχω μια ιδέα»… είπε ο Λέγκολας και τράβηξε ένας βέλος από τη φαρέτρα του.

Και τώρα η συγκλονιστική συνέχεια… (το πρώτο μέρος δημοσιεύτηκε εδώ)

Ο Λέγκολας πέτυχε διάνα. Το μήλο κόπηκε στη μέση και έπεσε στο έδαφος. Το ξωτικό πήρε τα δύο κομμάτια στα χέρια και τα προσέφερε στους συντρόφους του.

«Έχεις χαζέψει; Σε τι μας βοηθάει το μήλο;» είπε ο Γκίμλι ο νάνος. «Νόμιζα ότι πεινάτε και γι αυτό δημιουργήθηκε η ένταση».

Το σούρουπο έδωσε τη θέση του στη νύχτα. Οι ταξιδιώτες δεν μπορούσαν να συνεχίσουν άλλο στο πυκνό σκοτάδι. Μάζεψαν ξύλα και άναψαν μια φωτιά. Τους πήρε ο ύπνος λίγο μετά… όχι όλους όμως.

Ο Γκάνταλφ είχε να κοιμηθεί πολλούς αιώνες. Και στο μυαλό του στριφογύριζε η είσοδος στο γήπεδο. Πήρε τη δύσκολή απόφαση…

Θα έφευγε. Θα τους άφηνε μόνους. Θα άφηνε το δαχτυλίδι απροστάτευτο. Αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα ο αγώνας Ολυμπιακού Βόλου -Λάρισας. Έπρεπε να τον παρακολουθήσει.

«Υπάρχουν πολλές δυνάμεις σε αυτό τον κόσμο, κάποιες υπηρετούν το καλό και κάποιες το κακό. Κάποιες είναι μεγαλύτερες από εμένα. Με κάποιες δεν έχω αναμετρηθεί ακόμα. Αλλά η ώρα μου έρχεται. Πρέπει να μπω στην πόλη και να δω τον αγώνα…» είπε χαμηλόφωνα και ενώ δεν τον άκουγε κανένας. Ήταν προφανές ότι ο γέροντας τα είχε χαμένα.

Έφυγε σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα και κατευθύνθηκε προς τον Βόλο. Τι έγινε με τους υπόλοιπους οχτώ τα ξέρετε. Για όσους δεν τα ξέρετε θα σας τα πω περιληπτικά.

Λοιπόν. Ο Μπόρομιρ πέθανε. Στα χόμπιτ επιτέθηκε μια ομάδα από Ουρουκ-Χάι που απήγαγαν αντί για τον Φρόντο και τον Σαμ, τον Μέρι και τον Πίπιν. Ο Φρόντο και ο Σαμ ξεκίνησαν το μοναχικό τους ταξίδι προς τη Μόρντορ και απέκτησαν τη συντροφιά του γλυκύτατου Γκόλουμ, που ήταν διχασμένη προσωπικότητα και μια τους συμπαθούσε και μια τους μισούσε.

Ο Άραγκορν μαζί με τον Λέγκολας και τον Γκίμλι ξεκίνησαν να κυνηγούν τους Ούρουκ Χάι, πρωτοστάτησαν στη μάχη του Χέλμς Ντιπ και ενώ όλοι δίπλα τους πέθαναν, αυτοί δεν πάθαιναν τίποτα. Ο Φρόντο άρχισε να τα χάνει γιατί το δαχτυλίδι τον επηρέαζε και έγινε λίγο μαλακάκος. Ο Σαμ που αν δεν μιλούσαμε για φανταστική ιστορία σίγουρα θα τον χαρακτηρίζαμε γυναικωτό, προσπάθησε να φέρει στα συγκαλά του τον πιστό του φίλο.

Απέναντι από τη Μόρντορ βρισκόταν η πόλη των ανθρώπων, η Μίνας Τίριθ. Έγινε και εκεί ένας πόλεμος και πρωτοστάτησαν ο Άραγκορν μαζί με τον Λέγκολας και τον Γκίμλι και ενώ όλοι δίπλα τους πέθαναν αυτοί δεν πάθαιναν τίποτα.

Ο Φρόντο έριξε το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο, οι καλοί νίκησαν και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα. Το γκόλουμ πέθανε. Έπεσε μαζί με το δαχτυλίδι στο ηφαίστειο. Και ενώ η ταινία τελειώνει κάπως έτσι. Στο βιβλίο όταν τα Χόμπιτ επιστρέφουν στο Σάιρ τα περιμένει ο Σάρουμαν και γίνεται και εκεί μάχη. Και ενώ όλοι γύρω τους πεθαίνουν αυτοί δεν παθαίνουν τίποτα. Είναι μια ιστορία αγάπης και φιλίας. Μπλα μπλα. Εμένα πάντως μου άρεσε.

Ο Γκάνταλφ τώρα κατευθύνεται προς τον Βόλο. Το τι έγινε θα το μάθουμε την Δευτέρα. Εγώ έχω πολύ αγωνία πάντως και μπράβο μου.

Hello me. Meet the real me. And my misfits way of life
Αυτή η εβδομάδα δεν μου άρεσε. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Επίσης δεν μπορούσα να βάλω τη σκέψη μου σε μία σειρά. Ίσως να ήταν τα γεγονότα που δεν μου κίνησαν την περιέργεια.

A dark black past is my most valued possession
Και ενώ φτάσαμε προς το τέλος και πλησιάζουμε σε ντέρμπι, άρχισα να σκέφτομαι μήπως ήρθε η ώρα επιτέλους, να κάνουμε κάτι για όλα αυτά που μας απασχολούν, χωρίς να περιμένουμε από άλλους να μας δώσουν τις λύσεις.

Hindsight is always 20-20, But looking back it's still a bit fuzzy
Και ενώ ποτέ δεν μου άρεσαν οι μονόλογοι, έστω και αν συνοδεύονται από φτηνή μπύρα, που είναι και η αγαπημένη μου, δεν μπορώ παρά να πιστέψω, ότι τελικά τα πράγματα που λέμε στον εαυτό μας, είναι συνήθως πιο πειστικά και καλύτερα από αυτά που καταλήγουμε να λέμε στους άλλους, όταν πια τα έχουμε φιλτράρει εντελώς.

Speak of mutually assured destruction?
Άρα αν θα πρέπει να βγάλω ένα συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω είναι ότι δεν μου αρέσουν οι Παρασκευές. Δίνουν υποσχέσεις που σπάνια μπορούν να κρατήσουν. Πόσες φόρες στη ζωή σας έχετε νοσταλγήσει μια Παρασκευή; Ήταν είναι και θα παραμείνει μια μέρα υποσχέσεων, που δεν εκπληρωθήκαν ποτέ. Όπως η γυναίκα που κάποτε πιστέψατε ότι θα είναι για πάντα δίπλα σας και τώρα έχετε αρχίσει να ξεχνάτε το πρόσωπο της.



Εμείς ως Heartbreak Hotel είμαστε και στο Facebook. Κοιτάξτε μας! Εδώ!

Αφήστε το μήνυμα σας μετά τον χαρακτηριστικό ήχο στο: Blood_and_the_city@hotmail.gr