Στις 21:45 της Παρασκευής, την ώρα που η εθνική μας θα παρατάσσεται στη «σκηνή» του Γ. Καραϊσκάκης απέναντι στους Γεωργιανούς και ο διαιτητής θα σφυρίζει την έναρξη του αγώνα, περίπου 20 χιλιόμετρα βορειότερα οι U2 θα βγαίνουν στη σκηνή του ΟΑΚΑ. Πως συνδυάζονται αυτά τα δύο σπουδαία γεγονότα διαφορετικού ενδιαφέροντος, πέραν της προφανούς σύμπτωσης της ταυτοχρονίας; Αφήνοντας τη φαντασία μας ελεύθερη να σχετίσει μερικά από τα singles των θρυλικών Ιρλανδών με την εθνική ποδοσφαιρική συγκυρία.
11 o’clock tick tock (1980)
Πήγε 11 κιόλας και οι δείκτες χτυπούν. Το παιχνίδι θα βρίσκεται περίπου στο 60ο λεπτό τώρα... έχουμε άραγε πάρει σκορ ασφαλείας, προηγούμαστε έστω με 1-0 ή θα μας φάει το άγχος μέχρι το τέλος;
Two hearts beat as one (War - 1983)
Δεν είστε μόνοι σας. Είναι κι ο κόσμος στις κερκίδες. Που δίνει το δικό του ρυθμό και σας μεταδίδει τη δική του ενέργεια. Είναι και τα εκατομμύρια στις τηλεοράσεις. Δεν είστε μόνοι σας εκεί έξω, να το ξέρετε.
Pride (The unforgettable fire - 1984)
Η τιμή. Η αξιοπρέπεια. Ακόμα κι όταν ολόκληρο το σύστημα ηθικών αξιών καταρρεύσει, θα αγωνίζεστε υπερασπιζόμενοι αυτές τις δύο αρετές. Υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς σας. Το ξέρετε. Το ξέρουμε. Κανείς δεν γίνεται να το λησμονήσει.
I still haven’t found what I’m looking for (The Joshua tree - 1987)
Κι ούτε θα το βρείτε. Κάθε επόμενη στιγμή φαίνεται πιο σημαντική από την προηγούμενη, γιατί είναι άλλο το ειδικό βάρος του «τώρα». Παίζοντας, όμως, ψάχνεις. Κι όσο ψάχνεις, βρίσκεις.
Desire (Rattle and hum - 1988)
Το πάθος και η θέληση για τη νίκη και την επικράτηση συχνά αρκούν για να κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στη νίκη και την ήττα. Η κατάθεσή τους στο χορτάρι θα αρκέσει για το από καρδιάς χειροκρότημα.
Mysterious ways (Achtung baby - 1991)
Αν η νίκη είναι η γυναίκα του τραγουδιού κι εσείς ο «Johnny», τότε κρατήστε στο μυαλό σας ότι She's slipping / You’re sliding down / She'll be there / When you hit the ground.
Stuck in a moment you can’t get out of (All that you can’t leave behind - 2001)
Δεν καθορίζει την αγάπη μας για εσάς, αλλά βάζει ένα χεράκι για να την οδηγήσει. 105’. Κόρνερ. Τσιάρτας. Δέλλας. Γκολ. Τελικός.
Window in the skies (U218 singles - 2007)
Δεν είναι τίποτα περισσότερο απ’ αυτό, αλλά και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό. Μια νίκη, το πανηγύρι, η χαρά, χαμογελαστά πρόσωπα, γλυκιά προσμονή και αισιοδοξία για τη συνέχεια. Πιάνετε σφιχτά το χερούλι, το τραβάτε και μας ανοίγετε ένα παράθυρο με θέα ουρανό.
Γιάννης Τσαούσης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.