Οι δύο Βραζιλιάνοι πήραν μπροστά;

Πολλά θα ειπωθούν για την «πεντάρα» του Ολυμπιακού στην Αλβανία.

Και ίσως ορισμένα από αυτά να έχουν έναν τόνο θριαμβολογίας, που στην προκειμένη περίπτωση θα είναι αχρείαστος.

Όχι επειδή πέρσι κάποιοι ψαράδες «έκαψαν» τη γούνα της Λάρισας, να στηθεί πανηγύρι επειδή η Μπέσα έφαγε πέντε και θα μπορούσε να φάει ορισμένα ακόμα.

Αντί για θριαμβολογία, θα προτιμούσα μια ανακούφιση. Και τούτο γιατί στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας που έδωσαν οι ''ερυθρόλευκοι'', ήταν για να τους βλέπεις και να απορείς πώς θα τα καταφέρουν να γίνουν ομάδα.

Λοιπόν, το πρώτο που πέτυχαν στα Τίρανα ήταν να λειτουργήσουν ως κανονική ομάδα. Με οδηγό και ηγέτη τον κεφάτο Ντουντού, ο Ολυμπιακός δούλεψε πολύ στον άξονα και κυριάρχησε στη μεσαία γραμμή.

Η καλή κυκλοφορία της μπάλας και το συνετό παιχνίδι του Όσκαρ, που είναι «φτιαγμένος» για να κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα, δημιούργησαν σχετικά νωρίς το 0-2 και έδιωξαν κάθε αμφιβολία για το ποιά ομάδα θα πάρει την πρόκριση.

Ο Έντβαλντ Λίνεν είναι κανονικός προπονητής. Παρουσίασε στο γήπεδο μια κανονική ομάδα με σύστημα 4-2-3-1 και παίκτες με συγκεκριμένους ρόλους. Προσωπικά διαφωνώ με τον ρόλο του Κέβιν Μιραλάς, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Θεωρητικά, αναμένεται σπουδαίος παίκτης για τη θέση του αριστερού χαφ-εξτρέμ και έτσι η κριτική έχει πρόσκαιρο χαρακτήρα.

Τα δύο γκολ που πέτυχε ο Ντιόγκο, έχουν την ίδια βαρύτητα με αυτή καθαυτή την «πεντάρα».

Το ξεμπλοκάρισμα του Βραζιλιάνου μπορεί να δώσει τα παραπάνω γκολ που έλειψαν πέρσι από τον Ολυμπιακό. Όπως έλειψε καθοριστικά η παρουσία του Ντουντού.

Εφόσον οι δύο Βραζιλιάνοι παρουσιαστούν με το προπέρσινο πρόσωπό τους, οι «ερυθρόλευκοι» θα έχουν καλύψει το μεγαλύτερο μέρος της απόστασης που θεωρητικά τους χωρίζει από τον Παναθηναϊκό.

Ο Χολέμπας είναι- τολμώ να το ισχυριστώ- καλύτερος παίκτης από τον Ντομί.

Και ο Μοντεστό φέρνει αρκετά του Ζεβλάκοφ…