Τρομοκρατία για το Αγγλία-Γερμανία

Και τώρα επιτέλους μπορώ να γράψω με την ησυχία μου. Για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι επέστρεψε από τη Ν. Αφρική ο Βαγγέλης Αυγουστής, που τον είχαμε στείλει τον καημένο να καλύψει τα όσα γίνονται εκεί κατά τη διάρκεια της παρουσίας της Εθνικής.

Είναι αλήθεια ότι μοιάζει λίγο διαφορετικός. Την έχετε δει τη «γυναίκα του Αστροναύτη» με τον Τζόνι Ντεπ; Ένα τέτοιο πράγμα ρε παιδί μου. Όχι δεν μοιάζει πλέον ούτε με τον Τζόνι Ντεπ αλλά ούτε και με τη γυναίκα του (που παρεμπιπτόντως την έπαιζε η Σαρλίζ Θερόν που είναι και από τη Ν. Αφρική και θα μπορούσαμε να το συνδέσουμε το θέμα πολύ ωραία).

Αλλά έχει ένα χάσιμο στο βλέμμα σαν κάτι πολύ παράξενο να συνέβη. Είμαι σίγουρος ότι με το πέρασμα του χρόνου θα μας το εξομολογηθεί αλλά προς το παρόν τον αφήνουμε σε μία γωνία να κοιτάει το ταβάνι και να παίζει με το φανταστικό κομπολόι του. Η αλήθεια έχει τον τρόπο να βρίσκει τον δρόμο προς την επιφάνεια ακόμα και αν περάσει πολύς καιρός.

Μαζί του έφερε πολλές βουβουζέλες. Είναι αλήθεια ότι τώρα που κυκλοφορούν πολλές βουβουζέλες στο κτίριο έχω πάψει να νιώθω τόσο ξεχωριστός όσο πριν από δέκα ημέρες. Μήπως αυτό είναι δείγμα χαμηλής αυτοεκτίμησης; Μήπως θα πρέπει να επαναπροσδιορίσω τις σκέψεις μου; Η απλά θα πρέπει να σταματήσω να ασχολούμαι με τις βουβουζέλες των άλλων και να αφοσιωθώ στη δική μου;

Το ενδιαφέρον μου για τους αγώνες του Μουντιάλ πάγωσε αυτές τις μέρες. Ακόμα και στον αγώνα της Ουρουγουάης. Είχα κάθε λόγο να περιμένω με ανυπομονησία αυτό το ματς, αλλά ο Φορλάν δεν με δικαίωσε. Και να εξηγήσω αμέσως τι εννοώ δικαίωση. Δεν έβαλε γκολ. Αν έβαζε, θα μπορούσα να διαπιστώσω κάτι που προσπαθώ εδώ και καιρό. Και εξηγούμαι και πάλι αμέσως. Ένας γνωστός και σε εσάς συνάδελφος περιμένει με ανυπομονησία κάθε φορά που αγωνίζεται ο Φορλάν, να βάλει γκολ για να βγάλει τη μπλούζα του και να δει τους κοιλιακούς του. Εγώ του λέω ότι μάλλον θα πρέπει να ανακοινώσει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις σε όλους, για να ξέρουμε τι γίνεται και αυτός επιμένει ότι του αρέσουν οι γυναίκες και απλά θαυμάζει το σώμα του Φορλάν. Ή εγώ έχω σταματήσει να την παλεύω εδώ και καιρό ή τα πράγματα έχουν όντως αλλάξει τόσο.

Δεν θα ασχοληθώ παραπάνω με τον Φορλάν, ούτε με τον συνάδελφο που θαυμάζει τους κοιλιακούς του. Ήρθε η ώρα νομίζω να δούμε Μουντιάλ. Είμαι έτοιμος από κάθε άποψη για τον αγώνα της Αγγλίας με τη Γερμανία. Έχω απειλήσει τους συναδέλφους με τρομοκρατία στο ματς της Κυριακής, με έχουν απειλήσει και αυτοί αλλά στο τέλος νομίζω ότι μπορώ να τα βάλω μέχρι και με δύο άτομα ταυτόχρονα.

Στους τρεις θα έχω ένα μικρό προβληματάκι αλλά τους δύο τους καταφέρνω και αυτό όχι γιατί είμαι πιο δυνατός. Απλά γιατί είμαι πιο ριψοκίνδυνος. Κανείς δεν περιμένει ότι μπορώ να ανέβω πάνω στο τραπέζι εν ώρα εργασίας και να πηδήξω πάνω τους φωνάζοντας «Ντολμααααααδες» (αυτή είναι η παραπλανητική ιαχή μου και θα σας συνιστούσα να βρείτε και εσείς μία).

Αύριο λοιπόν είμαι με την Αγγλία και μπράβο μου. Αλλά αν χάσει θα το παίζω ανήξερος και μπράβο μου.

Και κλείνω με το τραγουδάκι που μου έστειλε ένας αναγνώστης και για κάποιο λόγο πιστεύει ότι θα μου αρέσει. Ντροπή του!



Blood_and_the_city@hotmail.gr