Πού μπαίνει η βουβουζέλα;

Τι είναι η ζωή… Τι είναι ο άνθρωπος… Τι είναι η βουβουζέλα. Ξέρω ότι οι περισσότεροι από εσάς τις απεχθάνεστε. Ξέρω επίσης ότι οι περισσότεροι από εσάς αν είχατε μπροστά σας έναν τύπο που φυσάει τη βουβουζέλα μέσα στο γήπεδο θα προσπαθούσατε να του τη χωρέσετε σε κάποιο σημείο του σώματος.

Έχετε τα δίκια σας δεν μπορώ να πω, αλλά για ελάτε λίγο στη θέση του κατόχου της. Σας μιλάω από προσωπική εμπειρία αφού τη Δευτέρα επέστρεψαν από τη Ν. Αφρική οι δύο απεσταλμένοι του sport-fm.gr για το πρώτο ματς της Εθνικής. Στις αποσκευές τους κουβαλούσαν από μία βουβουζέλα. Με γρήγορες κινήσεις έκανα claim και τις πήρα και τις δύο στην κατοχή μου.

Οι κατηγορίες που ακούστηκαν του τύπου «είσαι μονοφαγάς», «είσαι εγωίσταρος» και «να τη βάλεις εκεί που ξέρεις» πέρασαν και δεν με ακούμπησαν. Μπορούσαν να λένε ότι θέλουν. Οι βουβουζέλες ήταν πλέον δικές μου και είναι αλήθεια ότι ένιωσα υποχρεωμένος να τις χρησιμοποιήσω.

Κάπου εκεί άρχισε το μαρτύριο μου αφού όσο και να προσπάθησα δεν κατάφερα να βγάλω τον μακρόσυρτο ήχο που ακούγεται και στην τηλεόραση. Έτσι θεώρησα ότι ήταν χαλασμένες. Μόλις μου είπαν ότι απλά δεν έχω γερά πνευμόνια σταμάτησα να προσπαθώ και άρχισα να τη χρησιμοποιώ ως τηλεβόα. Τα αποτελέσματα ήταν σαφώς καλύτερα και από εκείνη την ώρα και μετά κουβαλάω μία μαζί μου ως έπαθλο.

Οι ψίθυροι που ακούγονται πίσω από την πλάτη μου του τύπου «τι κάνει πάλι ο καθυστερημένος» μπορούν να δικαιολογηθούν αλλά δεν μπορώ να καταπνίξω τα αισθήματα μου. Και μπράβο μου.

Εντελώς αντίθετα είναι τα αισθήματα μου για την Εθνική ομάδα και το επόμενο παιχνίδι της κόντρα στη Νιγηρία. Όχι ότι για το πρώτο ματς είχα αγωνία, αλλά όλες οι πρεμιέρες έχουν την πλάκα τους. Στη συνέχεια το αστείο κουράζει. Όχι δεν φταίνε τα παιδία της Εθνικής. Απλά νομίζω ότι από ένα σημείο της ζωής σου και μετά βάζεις προτεραιότητες.

Αυτή την εποχή οι δικές μου προτεραιότητες είναι εντελώς διαφορετικές. Προτιμώ δηλαδή να μαθαίνω νέα που αφορούν το ψάρεμα και τη χειροτεχνία από το να ασχολούμαι με την Εθνική.

Αφού ξεπεράσαμε και το θέμα της Εθνικής με μεγάλη επιτυχία να μοιραστώ μαζί μας και μια τελευταία σκέψη. Προς το παρόν το βαριέμαι το Μουντιάλ. Είναι αλήθεια ότι αν δεν έχεις παίξει στοίχημα δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Προς το παρόν. Αλλά και πάλι βαριέμαι επίσης να στοιχηματίζω στα κόρνερ και στο αν θα μπει στο γήπεδο ένα περιστέρι και θα τσιμπήσει το αυτί του τερματοφύλακα.

Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι αν υπήρχε το στοίχημα με το περιστέρι θα το έπαιζα. Ένα ευρώ. Εσείς θα τολμούσατε; Έτσι ξεχωρίζουν οι άντρες από τα αγοράκια.

Παίζω περιστέρι να μπει στο γήπεδο λοιπόν. Για τάφο. Και μπράβο μου.

Blood_and_the_city@hotmail.gr