O... αδιάβαστος Ζίκο και το ντέρμπι του ΟΑΚΑ

Πολλοί είναι αυτοί που σπεύδουν να συσχετίσουν το ντέρμπι της Κυριακής ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ με αυτό της 6ης Ιανουαρίου στο Καραϊσκάκη για την 16η αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ. Στην πραγματικότητα η εικόνα των δύο ματς πρόκειται, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, να είναι τελείως διαφορετική.

Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα με σχετικά χαμηλό ταβάνι δυνατοτήτων τις οποίες μάλιστα εξάντλησε σε ελάχιστα παιχνίδια φέτος. Ένα απ΄ αυτά ήταν κόντρα στον Ολυμπιακό. Σ’ εκείνο το ματς, ο άξονας της μεσαίας γραμμής των κιτρινόμαυρων, ο αδύναμος κρίκος της δηλαδή, η «μαύρη τρύπα» της, φάνταζε περίπου ως… πυραυλοκίνητος απέναντι μόνο σε Κατσικογιάννη και Μαρέσκα. Ο αδιάβαστος σ’ εκείνη την περίπτωση, Ζίκο, την πάτησε σαν πρωτάρης απενεργοποιώντας το κέντρο του και δίνοντας την δυνατότητα στον Σκόκο και τον Τζεμπούρ να βρίσκουν χώρους και να οργιάζουν. Τοποθετώντας δε και τον Οσκαρ αριστερά και αφήνοντας στον πάγκο τον Ζαϊρί αδρανοποίησε και την μία από τις δύο πτέρυγες.

Ο Νιόπλιας, απ’ την άλλη, έχει διαβάσει. Γνωρίζει... Τα κενά που εκμεταλλεύθηκε η ΑΕΚ στο Φάληρο δεν πρόκειται να τα βρει μπροστά της. Ο έλεγχος του ρυθμού θα αποτελέσει βασικό συστατικό της νίκης. Ότι δεν έκανε ο Ολυμπιακός δηλαδή, παρά το γεγονός πως είχε τη δυνατότητα. Εκεί ποντάρει ο Παναθηναϊκός. Αυτό είναι το βασικό του όπλο. Ο άξονας. Με Σίλβα, Κατσουράνη, Καραγκούνη. Και η απάντηση του Μπάγεβιτς σ’ αυτό, είναι η επιλογή του 4-4-2. Γιατί κι αυτός γνωρίζει…πως είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου να ανταπεξέλθει στην δύναμη του Παναθηναϊκού στον συγκεκριμένο χώρο του γηπέδου, αλλά και στη δεδομένη ικανότητα του Σεμπάστιαν Λέτο στο ένας εναντίον ενός. Γεμίζοντας τη μεσαία γραμμή αφενός και βάζοντας περισσότερα… πόδια μπροστά στον Αργεντινό.

Η επιλογή του Λέτο αντί του Χριστοδουλόπουλου, που στο «Κλεάνθης Βικελίδης» έκανε πιθανότατα το πιο μεστό παιχνίδι του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, μπορεί να προκαλεί απορίες σε αρκετούς, αλλά μοιάζει απολύτως δικαιολογημένη με βάση το σκεπτικό του Νιόπλια. Ποντάροντας στην αναιμική ανασταλτική λειτουργία της καρδιάς του κέντρου της ΑΕΚ και της αδυναμίας του, στις περισσότερες των περιπτώσεων τουλάχιστον, να προσφέρει κάλυψη στις πλάγιες γραμμές, «βλέπει» τον Λέτο να βγαίνει πολλές φορές μ’ έναν αντίπαλο. Κι εκεί υπερτερεί σαφώς του Χριστοδουλόπουλου…