Επεισόδια, μπλόκα και Αστυνομία έγιναν ντεμοντέ

Δεν τον φοβάσαι τον ΠΑΟΚ σε παιχνίδια σαν αυτό το χθεσινό με τον Λεβαδειακό. Δεν ανησυχείς. Ξέρεις ότι είναι αποφασισμένος να το καθαρίσει. Ούτε... ημίχρονο δεν δίνει στον αντίπαλο. Ανυποχώρητος. Από το ξεκίνημα. Με δέκα να μείνει, θα την κάνει τη ζημιά. Το ένα μετά το άλλο τετ α τετ να χάνει, θα βρει τελικά μία φάση για να σκοράρει. Ενα γκολ του φτάνει. Αν έχει κέφια, προκύπτει και δεύτερο. Καθαρή νίκη. Καθαρό «διπλό». Δεν τον φοβάσαι τον ΠΑΟΚ. Δεν παίζει εκτός έδρας. Βόλτα κάνει ο ΠΑΟΚ. Παίρνει τον αέρα του.

Μην τρώτε το παραμύθι ότι δυσκολεύεται και αφήστε κατά μέρος τις αναλύσεις. Δεν είναι χρήσιμες. Τα πράγματα είναι πιο απλά: είναι πολύ καλύτερος από τον αντίπαλό του, μπορεί να παίξει για άριστα, αλλά αποδίδει 7 ή το πολύ 8 και σου δίνει την εντύπωση ότι βογκάει για να κερδίσει. Χθες δεν βόγκηξε, αλλά όταν έμεινε με δέκα μετά την αποβολή του Αραμπατζή σαν να αγχώθηκαν στον ΠΑΟΚ, λες και τους πίεζε η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος... Δύο σουτ έκανε ο Σιστόν κι άλλο ένα ο Κόλτζος. Σπουδαία τα λάχανα...

Εμένα, όμως, η σκέψη μου ήταν πολύ μακριά. Ακουγα ότι μπλόκαραν πέντε πούλμαν του ΠΑΟΚ που ξεκινούσαν για τη Λιβαδειά και σκεφτόμουν ότι αν κάποια στιγμή προσφύγουν στη Δικαιοσύνη όλοι όσοι γίνονται αποδέκτες χουντικής συμπεριφοράς από Αστυνομία και όποιον άλλον δίνει εντολές να σταματήσουν οι εκδρομές, τι θα συμβεί; Κάποιος να πάει στα δικαστήρια, να καταθέσει μια αγωγή σε βάρος της Αστυνομίας, σε βάρος του υπουργού, του σταθμάρχη, του υπαλλήλου στα διόδια... Να δούμε πού θα οδηγήσει. Να ξέρουμε, ρε παιδί μου, ότι αυτή η απαγόρευση, αυτό το τσαμπουκαλίκι να σταματούν τον οπαδό που πάει στο γήπεδο για να δει την ομάδα, είναι νόμιμο ή παράνομο. Και ανάλογα να πράττουμε.

Από την άλλη, είναι απλώς ανόητο να ταλαιπωρείσαι ταξιδεύοντας 400 και 500 χιλιόμετρα και να φτάνεις στο γήπεδο, να βλέπεις την ομάδα σου να κερδίζει και να πετάς αντικείμενα. Δίνεις δικαίωμα να λένε αυτοί που πίσω, στη Θεσσαλονίκη, σταμάτησαν τα πούλμαν: «Δεν βλέπετε τι γίνεται αν τους αφήσουμε να φτάσουν στον προορισμό τους;». Είναι ντεμοντέ να πετάς μπουκάλι, πυρσό, κέρματα. Είναι ντεμοντέ να σε σταματά η Αστυνομία. Είναι ντεμοντέ τα μπλόκα. Ακόμα και οι αγρότες τα εγκαταλείπουν ως μέτρο πίεσης και διαμαρτυρίας.

Ενα αυτό, λοιπόν, και ένα του Αρη. Της ομάδας μπάσκετ. Στο τέλος έβλεπα που έχανε με μια 15άρα από τον Πανελλήνιο και παρακολουθούσα τον Χατζηβρέττα. Ελεγα, επειδή τον γνωρίζω τον άνθρωπο, τώρα θα πάρει ένα μικρόφωνο και θ' αρχίσει να λέει στους οπαδούς του Αρη μέσα στο Αλεξάνδρειο: «Συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη».

Μήπως, ρε παιδιά, δεν πρέπει ν' ανησυχείτε καθόλου και να το πάρετε απόφαση ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο αυτή η ομάδα; Αυτές είναι οι δυνατότητές της και μέχρις εκεί μπορεί να φτάσει. Αφήστε κατά μέρος τις τετράδες και τις Ευρωλίγκες και πείτε ότι υπάρχει μια περίοδος αγρανάπαυσης και από του χρόνου ξεκινάμε πιο δυναμικά.