Τα δύο λάθη του Σωκράτη Κόκκαλη

Η λογική λέει ότι ο Ζίκο θα μείνει στον πάγκο για το παιχνίδι με την ΑΕΛ, η οποία παρεμπιπτόντως θα κατέβει στο Καραϊσκάκη με πολλές απουσίες. Μετά, εν όψει της εκστρατείας στην Καβάλα, όπου περιμένει τον Ολυμπιακό ο Μάκης ζωσμένος με εκρηκτικά, θα αναλάβει το δίδυμο Νινιάδης – Μπάντοβιτς ή θα γίνει η έκπληξη και θα εμφανιστεί ο Αλεξανδρής και μαζί του ο «Τζόλε». Και θα μας μείνουν κληρονομιά μια σειρά από ανέκδοτα για τον «λευκό Πελέ», που είναι ένας ακόμα αξιοπρεπής άνθρωπος που έκανε το λάθος να πιστεύει πως μπορεί στην Ελλάδα να δουλέψει ως προπονητής.

Οσο σκέφτομαι την ιστορία του Ζίκο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης έκανε ένα λάθος που δεν είναι της κλάσης του. Οταν έδιωξε έναν κανονικό προπονητή, όπως με τα καλά του και τα στραβά του ήταν ο Τιμούρ Κετσπάγια, πήγε και προσέλαβε έναν κανονικό προπονητή, όπως με τα καλά του και τα στραβά του είναι ο Ζίκο. Στο ποδόσφαιρο και ειδικά στον Ολυμπιακό, στον οποίο η επιτυχία συνδυάζεται αποκλειστικά με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, δεν πρέπει ποτέ να αντικαθιστάς έναν κανονικό προπονητή με έναν κανονικό προπονητή.

Οι κανονικοί προπονητές έχουν ένα κακό: θεωρούν ότι ξέρουν να κάνουν τη δουλειά τους βασιζόμενοι σε μια μεθοδολογία και κάποιες σταθερές που έχουν διαμορφώσει με τον καιρό. Οι κανονικοί προπονητές θέλουν τους γυμναστές τους, ασχολούνται με τη φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών, κάνουν εκτιμήσεις για το υλικό και καμιά φορά αφήνουν στην άκρη παίκτες που δεν τους κάνουν για το πλάνο και το σχέδιό τους. Οι κανονικοί προπονητές όταν παραλαμβάνουν ομάδες που δεν έχουν δημιουργήσει καμιά φορά θεωρούν ότι ο σκοπός τους πρέπει να είναι το πώς θα τις ξαναφτιάξουν, πώς θα τις φέρουν στα μέτρα τους και όχι πώς θα τις διαχειριστούν.

Αντίθετα, οι άνθρωποι που δεν είναι προπονητές αλλά ψάχνουν μια ευκαιρία για να γίνουν αντί να κάνουν μια δουλειά, προσπαθούν να κάνουν την καλύτερη δυνατή διαχείριση κάνοντας χρήση της κοινής λογικής και των καλών τρόπων. Πετάνε π.χ. το μπαλάκι στους παίκτες, ψάχνουν σχήματα και διατάξεις που δεν θα εκθέσουν τις όποιες αδυναμίες τους και κάθονται στην άκρη. Και καμιά φορά τα καταφέρνουν και καλά.

Λάθος

Στον Ολυμπιακό ο Κόκκαλης το λάθος να φέρει έναν κανονικό προπονητή ύστερα από έναν κανονικό προπονητή που άνευ λόγου έδιωξε το 'χει ξανακάνει. Εφερε τον Μπιγκόν μετά τον Μπάγεβιτς σε μια εποχή που όλοι λέγανε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει άμυνα. Ο Ιταλός άλλαξε τη διάταξη, έλυσε το αμυντικό πρόβλημα, η ομάδα δέχτηκε ένα γκολ σε 7-8 ματς και παραλίγο να χάσει το πρωτάθλημα γιατί μεταμορφώθηκε σε κάτι που οι ίδιοι οι παίκτες δεν γούσταραν!

Ο κανόνας της επιτυχίας στα χρόνια του Κόκκαλη είναι ν' αντικαθιστά έναν κανονικό προπονητή κάποιος που θεωρεί τιμή του το ότι του δόθηκε η ευκαιρία να κολλήσει ένσημα. Ο άπειρος Λεμονής αντικατέστησε τον Ματζουράκη και πήρε κάποτε το πρωτάθλημα βάζοντας τέσσερα γκολ σε όλους. Ο σκάουτερ Προτάσοφ πήρε το πρωτάθλημα της Ριζούπολης αντικαθιστώντας τον Κάτανετς.

Ο Σεγούρα τελείωσε με τα καλύτερα αποτελέσματα (αν όχι και με τις καλύτερες εμφανίσεις) ένα πρωτάθλημα που ο Λεμονής (που εν τω μεταξύ έγινε κανονικός προπονητής) μπορεί και να το έχανε. Φέτος ο Κόκκαλης πήγε από τον Κετσπάγια στον Ζίκο. Οχι τυχαία, καλύτερα αποτελέσματα και από τους δύο είχε το δίδυμο Νινιάδης – Μπάντοβιτς.

Κεφάλι

Προφανώς ο Ζίκο δεν έχει σκίσει, αλλά έχει συμπεριφορά κανονικού προπονητή κι αυτό στον Ολυμπιακό δεν αντέχεται. Σπάει το κεφάλι του να βρει πώς θα παρατάξει μια ενδεκάδα που θα κάνει μια δουλειά αντί να κάνει τα προφανή και τα απαραίτητα. Λέει ότι δεν είναι μπαμπάς των παικτών και απαιτεί επαγγελματισμό. Ζητάει μεταγραφές αντί να δηλώνει ότι η ομάδα έχει το καλύτερο υλικό. Κοιτάει τα εργομετρικά αντί για τα βιογραφικά. Τέτοιες πολυτέλειες τέτοια εποχή δεν επιτρέπονται.

Εμπλεξε

Γιατί την πάτησε ο Κόκκαλης και έμπλεξε μαζί του; Για ένα λόγο: γιατί όσο κι αν δεν θα το παραδεχτεί ποτέ δημόσια, έχει κι αυτός τη βεβαιότητα ότι η αυτοδιαχείριση της ομάδας από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές αυτή τη φορά δεν αρκεί, διότι λείπουν οι προσωπικότητες. Ο Κόκκαλης δεν είναι τρελός. Ξέρει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ο Ζιοβάνι, ο Αλεξανδρής, ο Γιαννακόπουλος, ο Ανατολάκης, ο Αμανατίδης, ο Καρεμπέ, ο Γεωργάτος, ο Γκόγκιτς, όλοι αυτοί που αναλάμβαναν δράση όταν η ομάδα έμενε χωρίς προπονητή και είχε κάποιο καλό παιδί στον πάγκο.

Ξέρει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ότι κυρίως λείπει ο άνθρωπος που σε αυτές τις περιπτώσεις έπαιρνε την κατάσταση των αποδυτηρίων στις στιβαρές πλάτες του, δηλαδή ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Γνωρίζει ότι αυτή η ομάδα των πολλών καλών επαγγελματιών μισθοφόρων για να έχει τύχη πρέπει να έχει και κάποιου τύπου καθοδήγηση. Σε άλλες εποχές αυτό μπορεί να το αναλάμβανε ο ίδιος με τις καθημερινές επισκέψεις του στα γραφεία και στου Ρέντη, όμως αυτό τώρα δεν μπορεί να γίνει, γιατί τα χρόνια πέρασαν.

Η επιλογή του Ζίκο ήταν η επιλογή ενός εμψυχωτή που θα ψάρωνε τους μικρούς, θα ήταν για τους ξένους κάποιου τύπου απόδειξη σοβαρότητας μετά την απόλυση του Κετσπάγια και θα λειτουργούσε στ' αποδυτήρια συσπειρωτικά. Δεν ήταν λάθος η επιλογή –το κακό ήταν ότι ο Ζίκο αποδείχτηκε πολύ περισσότερο προπονητής από αυτό που στον Ολυμπιακό πίστευαν. Και μάλιστα όχι απαραίτητα και εργασιομανής –κάτι που έκανε την όλη ιστορία χειρότερη.

«Διαζύγιο»

Οταν έφυγε ο Βαλβέρδε όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού είπαν ότι το «διαζύγιο» ήταν λάθος. Συνήθως ο Κόκκαλης σεβόταν πάντα τη γνώμη των παικτών του –ειδικά των δικών του παιδιών. Φέτος δεν τους άκουσε. Ο Κόκκαλης πάντα πίστευε ότι ξέρει περισσότερα από τους προπονητές. Ελπίζω να κατάλαβε ότι σίγουρα δεν ξέρει περισσότερα από τους παίκτες του.

Τerror 17

Τα δύο ματς σε μία εβδομάδα κουράζουν τους ποδοσφαιριστές και γίνονται αιτία για να χάσουν προπονητές τη δουλειά τους. Δείξτε κατανόηση στους ρέφερι: άνθρωποι είναι.

- Ντάκος (Εργοτέλης – Πανιώνιος). Βλέπεις τους πέντε «άσους» σερί που έχει ο Ντάκος, τον φαντάζεσαι με τον «άσο» σαν τον σταυρό στην πλάτη και ξεραίνεσαι από τα γέλια. Παρά ταύτα, επειδή άλλαξε ο χρόνος μπορεί ν' αλλάξει και το σερί.

- Κάκκος (Ξάνθη – ΠΑΟ). Ο «Κάσνα», μου λένε, είχε μια τρομακτική αντιπάθεια για τον Κάκκο και του έκανε κριτική μέχρι και για τα στενά σορτς. Αυτά μέχρι πέρυσι. Φέτος κάπου βρέθηκαν, τα μιλήσανε, ξεπεράστηκαν αντιπάθειες και γκρίνιες. Αλλά ο ΠΑΟ τα περσινά π.χ. δύσκολα θα τα βρει μπροστά του…

- Παππάς (Λεβαδειακός – ΠΑΟΚ). Αν ο Γιάννης μου περιμένει από τον Παππά και δεν έχει αποταθεί εκεί που πρέπει ζητώντας μια βοήθεια (γιατί όλοι φίλοι είμαστε), καλοψώνισε…

- Γιάχος (Πανθρακικός – ΠΑΣ). Πλάκα έχει η περίπτωση. Παίζει ένα ματς τον μήνα. Εχει να παίξει από τις 6 Δεκεμβρίου, όταν μαζί του ο Πάνθραξ είχε κάνει τον έναν από τους δύο βαθμούς του στο πρωτάθλημα. Αλλά κάτι μου λέει ότι θα 'ρθει το «διπλό»…

- Τσινιάρης (Αστέρας – Καβάλα). Θα βοηθήσει κι αυτός για να δούμε βροχή τα γκολ και τα εκατομμύρια…

- Χαραλαμπίδης (Ολυμπιακός – ΑΕΛ). Γνωρίζοντας το παρελθόν, πέρυσι π.χ., θα ήταν ανώφελο για την ΑΕΛ να κάνει το ταξίδι και να πληρώσει και τόσα λεφτά για έξοδα διαμονής. Είμαι περίεργος να τον δω. Είναι από αυτούς που πραγματικά μπορείς να περιμένεις για να δεις τι διάολο γίνεται με τα κόζα.

- Σταθόπουλος (Αρης – Ηρακλής). Με δεδομένο το τι έχει κάνει στο Λεβαδειακός – Αρης, είναι ν' απορείς αν τον ζήτησε ο Κόντης ή αν τον σκεφτήκαν μόνοι τους. Αντε, θα χάσει ο Ηρακλής ώστε να χαρούν και οι εξεγερμένοι…

- Λαμπρόπουλος (ΑΕΚ – Ατρόμητος). Οver. Πέναλτι, κίτρινες, κόκκινες, όλα τα 'χω…

Τρεις μ' ένα χτύπημα

Δεν έχει ξαναγίνει έπειτα από ένα ματς να παραπέμπονται όλοι σχεδόν οι διαιτητές: υπό αυτό το πρίσμα, στο ντέρμπι Ολυμπιακός - ΑΕΚ ο Μπίκας έγραψε ιστορία.

- Ο πλάγιος Σαραϊδάρης παραπέμφθηκε διότι μολονότι η υπόδειξη του οφσάιντ του Μήτρογλου στο γκολ του Παπαδόπουλου ήταν σωστή, δεν τη στήριξε.

- Ο τέταρτος Τριτσώνης παραπέμφθηκε διότι πήρε μέρος στη σύσκεψη για το αν θα μετρήσει το γκολ, ενώ δεν ήταν αρμοδιότητά του.

- Ο Καλόπουλος παραπέμφθηκε απλώς διότι τα έκανε θάλασσα.

Θα κάτσουν όλοι κάνα μήνα στην άκρη. Αντε να πάνε και καμιά εκδρομή στο Κατάρ…