Σωματικός έλεγχος και φωτοβολίδες στα γήπεδα; Από πότε;

Το φαινόμενο της βίας στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό γενικότερα στην Ελλάδα είναι μια μάστιγα, την οποία δεν έχουμε καταφέρει ως κράτος να εξαλείψουμε και ειλικρινά αμφιβάλλω αν ποτέ θα το καταφέρουμε. Χρόνια τώρα φτιάχνουμε Νόμους, τους αλλάζουμε στη συνέχεια, αλλά επί της ουσίας δεν τηρούνται και η ατιμωρησία «ζει και βασιλεύει». Αφορμή για τον πρόλογο και το κείμενο ήταν η πρώτη επίσημη τοποθέτηση της ΠΑΕ Ολυμπιακός για τα όσα συνέβησαν στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη. Διάβασα και ξαναδιάβασα την ανακοίνωση, αλλά… Σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι στον έλεγχο που έγινε από τις αστυνομικές δυνάμεις για ύπαρξη κροτίδων και λοιπών απαγορευμένων αντικειμένων 4 ώρες πριν ανοίξουν οι θύρες, δεν βρέθηκε τίποτε, ενώ σε κάποιο άλλο αναφέρει «αυστηρή τήρηση των κανόνων για τον σωματικό έλεγχο των προσερχόμενων φιλάθλων από τις αστυνομικές δυνάμεις».

Απομονώνοντας και αφήνοντας έξω από αυτό το περιστατικό με τον Αλέξανδρο Τζόρβα και τις καταγγελίες ότι χτυπήθηκε από αεροβόλο κατά την διάρκεια του αγώνα, αναρωτιέμαι ένα άλλο πράγμα: Που διάολο βρέθηκαν όλες αυτές οι κροτίδες, οι φωτοβολίδες και τα βεγγαλικά και στο Καραϊσκάκη «η νύχτα έγινε μέρα» στα δύο γκολ που πέτυχαν οι «ερυθρόλευκοι»; Από κάπου πρέπει να πέρασαν όλα αυτά μέσα στο γήπεδο, δεν μπορεί να ήρθαν ουρανοκατέβατα. Μπορεί και να συμβαίνει έτσι, αφού όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, δεν βρέθηκαν αντικείμενα πριν ανοίξουν οι θύρες και τηρήθηκε ο σωματικός έλεγχος. Εκτός κι αν η Αστυνομία δεν έκανε καλά την δουλειά της. Ή το ένα ισχύει ή το άλλο. Δεν μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Και να πω ότι ήταν το πρώτο παιχνίδι που συνέβη κάτι τέτοιο; Αυτό αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Γιατί αν αποτελούσε την εξαίρεση, δεν θα καλούνταν κάθε τρεις και λίγο σε απολογίες οι ΠΑΕ για ρίψη αντικειμένων, φωτοβολίδες και τα σχετικά, ούτε θα έβγαζαν ανακοινώσεις, όπως έκανε ο Ολυμπιακός π.χ. πριν το παιχνίδι με την Άρσεναλ για κόσμια συμπεριφορά, αφού υπήρχε ο κίνδυνος τιμωρίας της έδρας από την UEFA, αν γινόταν το παραμικρό.

Και για να μην παρεξηγηθώ, η ανακοίνωση της ΠΑΕ Ολυμπιακός αποτελεί την αφορμή. Οποιαδήποτε άλλη ΠΑΕ, που θα βρισκόταν σε άλλη θέση, τα ίδια πιθανότατα να έλεγε ή να έκανε. Πιο πρόσφατα, τα επεισόδια στο ημίχρονο του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ «χρεώθηκαν» στους αντιεξουσιαστές, ενώ τόσο στην μετάδοση του συνδρομητικού καναλιού, όσο και στα ρεπορτάζ κάποιων εφημερίδων την επόμενη μέρα, γινόταν λόγος για μαζική μετακίνηση φιλάθλων των «πράσινων» έξω από το στάδιο και για συμμετοχή τους σε αυτά. Ανάλογη ανακοίνωση εξέδωσε η «πράσινη» ΠΑΕ για το παιχνίδι της Τετάρτης με την Ντιναμό Βουκουρεστίου. Η UEFA έχει και τον Παναθηναϊκό στη «μαύρη λίστα» και ο κίνδυνος τιμωρίας της έδρας παραμένει αν συμβεί κάτι.

Στις απολογίες των ομάδων στις Πειθαρχικές Επιτροπές, άλλωστε, έχουν ακουστεί απίστευτα πράγματα προκειμένου να υπάρξει όσο το δυνατόν μικρότερη τιμωρία και για όσους έχουν καλή μνήμη, τα θυμούνται. Εγώ απλά θα αναφέρω δύο πιο πρόσφατα περιστατικά, που έχουν να κάνουν με το πώς λειτουργούμε γενικά. Ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με 53.000 ευρώ για τα όσα έγιναν στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και επειδή προφανώς θεώρησε μεγάλο το ποσό, έκανε έφεση για να μειωθεί η ποινή και ενώ στην εκδίκαση δεν εξετάστηκαν οι καταγγελίες του Τζόρβα, που ενδεχομένως θα άλλαζαν τα δεδομένα. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε με 2.000 ευρώ πρόστιμο για τα όσα έγιναν στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, επειδή προφανώς δεν θεωρήθηκε υπαίτια η ΠΑΕ, αφού έγιναν εκτός γηπέδου.

Εν κατακλείδι, αν κάποιοι νομίζουν ότι όλος ο φίλαθλος κόσμος και όλοι οι δημοσιογράφοι ανεξαρτήτως αθλήματος, είναι αφελείς, πέφτουν έξω. Αν πάλι το πιστεύουν, ας μας πουν να το ξέρουμε κι εμείς. Κάποια στιγμή, για να μην πω ότι έπρεπε να έχει γίνει… χθες, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία σε αυτή τη χώρα και να δούμε αλλιώς τον αθλητισμό. Αλλά τι ζητάω κι εγώ ο ρομαντικός; Αν ο αθλητισμός γενικά είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας, δυστυχώς δεν μπορούμε να ελπίζουμε και να περιμένουμε καλύτερες μέρες…