Η απλή λογική του Κόκκαλη στις μεταγραφές

Εχει καμιά σημασία αν ο Ζίκο στις δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος του ματς του Ολυμπιακού με την Αρσεναλ ζήτησε τρεις ή τέσσερις ποδοσφαιριστές; Δεν το νομίζω. Αν υποθέσουμε ότι ο Βραζιλιάνος είπε «τέσσερις» και του πάρουν τρεις, τι θα γίνει δηλαδή;

Θα κάνει καθιστική διαμαρτυρία έξω από του Ρέντη ή θα τον βρει ο Σωκράτης Κόκκαλης και θα αρχίσει να του τραγουδάει «συγγνώμη για όλα αυτά, συγγνώμη»; Είτε είπε τρεις είτε τέσσερις ή και πέντε ο Βραζιλιάνος, στο τέλος αν γίνουν μεταγραφές θα γίνουν γιατί έκρινε ο Κόκκαλης ότι η ομάδα χρειάζεται παίκτες. Φέτος ειδικά δεν νομίζω ότι κανένας μπορεί να τολμήσει να του κάνει υποδείξεις.

Ο Λούα Λούα είναι ο γνωστός παίκτης που είχαμε δει προ διετίας. Είναι δυνατός σαν ταυρί, αλλά όχι και ο μεγαλύτερος γκολτζής. Μπαίνει πολύ από τα αριστερά, αλλά για να δείξει τη χρησιμότητά του θέλει χώρους. Εχει μεγάλη αυτοπεποίθηση αλλά και αρκετή τρέλα. Κυκλοφορεί με αυτοκίνητο που στις πινακίδες γράφει το όνομά του, ακούει cd στα οποία τραγουδάει ο ίδιος, φτιάχνει με τα χέρια του ακόμα και διάφορα πουκάμισα με τα οποία κυκλοφορεί!

Ενας τέτοιος τύπος είναι η χαρά των αποδυτηρίων όταν τα πράγματα πάνε καλά, αλλά όταν τα πράγματα στραβώνουν η ανεμελιά του μπορεί να τρελάνει και τον πιο cool προπονητή στον κόσμο. Ο Κόκκαλης τον θέλει πίσω γιατί πάντα μπορεί να κάνει το απρόβλεπτο: οι παίκτες που μπορούν να ξαφνιάσουν τον αντίπαλο πάντα του άρεσαν. Γιατί τον έδιωξε;

Γιατί είχε τα νεύρα του με τον Ιβιτς, που στο συμβόλαιο αγοράς του από την Πόρτσμουθ είχε βάλει όρο ότι αν ο Ολυμπιακός κερδίσει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να πάρει 500 χιλιάδες στερλίνες παραπάνω! Ο Κόκκαλης θύμωσε και την πλήρωσε ο Λούα Λούα, που στο φινάλε της σεζόν είχε κάνει και κάνα δυο σκασιαρχεία από την προπόνηση, τρελαίνοντας τον Σεγούρα που τον είχε αφήσει εκτός αποστολής στον τελικό του Κυπέλλου με τον Αρη. Περασμένα-ξεχασμένα. Το θέμα είναι τι κάνουμε μετά.

Ανάγκες

Παρατηρώ ότι οι εφημερίδες κάνουν ένα λάθος –ίσως το ίδιο λάθος να κάνουν και οι άνθρωποι που τρέχουν τα μεταγραφικά του Ολυμπιακού, δηλαδή ο Ανδρέας Νινιάδης και ο Δημήτρης Θεοδωρίδης. Ποιο είναι το λάθος; Οτι μοιάζουν να έχουν πάρει στα σοβαρά τη διακήρυξη του Ζίκο που ζήτησε μετά το ματς με την Αρσεναλ παίκτες που αγωνίζονται σε κάποιες συγκεκριμένες θέσεις.

Το ότι θα γίνει μια προσπάθεια να ικανοποιηθεί ο τεχνικός είναι βέβαιο, όμως δεν πρέπει να το παίρνουμε και τοις μετρητοίς. Εδώ και καιρό ο Κόκκαλης δεν κάνει μεταγραφές για να ικανοποιήσει τους προπονητές του (οι οποίοι έρχονται και παρέρχονται), αλλά για να ικανοποιήσει τον Ολυμπιακό και τις ανάγκες που αυτός εκτιμά ότι η ομάδα έχει. Αν μάλιστα κρίνει, όπως το περασμένο καλοκαίρι, ότι η ομάδα πιο πολύ και από το να πάρει παίκτες έχει ανάγκη να ελαχιστοποιήσει τα έξοδά της, μπορεί να μην πάρει και κανέναν και δεν πα' να φωνάζει το σύμπαν το αντίθετο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις σας διαβεβαιώνω ότι ο Κόκκαλης σπάει πλάκα με τις εφημερίδες! Μου 'χουν πει ότι όταν το καλοκαίρι ήταν στη Μύκονο έδειχνε ένα πρωτοσέλιδο που είχε τίτλο «Ερχεται ο Φαν Νίστελροϊ» και γελούσε, λέγοντας ότι η μεταγραφή είναι κλεισμένη γιατί θα τον πληρώσουν τον παίκτη οι δημοσιογράφοι που το γράφουν!

Στόχος

Σε πολλούς κάνει εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός ασχολείται με τον Κεϊρίσον, π.χ., (που είναι ένας κινητικός φορ κι αυτός) ενώ έχει τον Νταρμπισάιρ και τον Ντιόγο και πήρε πίσω τον Λούα Λούα. Κάνει επίσης εντύπωση γιατί να υπάρχει αυτού του είδους η προτεραιότητα όταν εμφανώς η ομάδα πονά στη θέση του αριστερού χαφ και λογικά θα 'πρεπε να ξεκινήσει από εκεί.

Εμένα πάλι μου κάνει εντύπωση πως ύστερα από τόσα χρόνια που ο Κόκκαλης κάνει κουμάντο στον Ολυμπιακό, ακόμα κάποιοι δεν έχουν καταλάβει την απλή λογική του προέδρου στα μεταγραφικά. Τι παίκτες παίρνει συνήθως ο Κόκκαλης; Είτε παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα που είναι σχετικά εύκολο να προσαρμοστούν είτε ξένους που μπορεί με την παρουσία τους να δημιουργήσουν ενθουσιασμό στην εξέδρα, ανεξάρτητα από τη θέση που παίζουν ή από τα χαρακτηριστικά τους.

Το κριτήριό του δεν είναι αλάνθαστο, καθώς για κάθε Ζαϊρί που έρχεται και βοηθά τον Ολυμπιακό (ενώ ελάχιστοι το περίμεναν) υπάρχει ένας Σίσιτς που δεν κάνει το παραμικρό, όμως αυτό είναι το κριτήριο και σε αυτό πρέπει να σταθούμε. Αυτή τη στιγμή παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα που θα μπορούσαν να αποκτηθούν δεν υπάρχουν, επομένως αυτό που πρώτα απ' όλα ψάχνει ο Ολυμπιακός είναι κάποιον ξένο που να ξεσηκώσει τον κόσμο.

Με αυτό και μόνο το κριτήριο καταλαβαίνει κανείς ότι ο Κεϊρίσον, π.χ., είναι πολύ πιο ελκυστικός για τον Κόκκαλη από κάποιον Μπραντάο που παίζει στη Βραζιλία. Μπορεί να αποκτηθούν και οι δύο, αλλά στόχος είναι κυρίως ο πρώτος.

Ενθουσιασμός

Τι έχει καταλάβει ο Κόκκαλης; Οτι η επιτυχία μιας ομάδας δεν έχει να κάνει μόνο με το ρόστερ αλλά και με την ικανότητά της να δημιουργεί ενθουσιασμό στους οπαδούς της. Στις μεταγραφές του Ιανουαρίου οι δημοσιογράφοι ψάχνουν παίκτες που θα δώσουν στον Ολυμπιακό πληρότητα:

ο Κόκκαλης ψάχνει τον παίκτη που θα σταθεί αιτία για να τελειώνουν οι συζητήσεις περί μεταγραφών που δεν γίνανε – υπάρχει διαφορά. Αυτό που στην προκειμένη περίπτωση ενδιαφέρει δεν είναι να βρεθεί ένας ακραίος χαφ, αλλά κάποιος που να δείχνει ότι ο πρόεδρος έχει κέφια! Ο Ολυμπιακός πέρασε ένα τρίμηνο σε συναγερμό: πρώτος ο Κόκκαλης ξέρει ότι στον β' γύρο η ομάδα χρειάζεται αέρα στα πανιά της. Ο ενθουσιασμός είναι η μεγάλη μεταγραφή – αυτόν ψάχνει.

Ανάγκες

Καταλαβαίνω ότι κάποιες προτεραιότητες μπορεί να μη μοιάζουν τόσο ποδοσφαιρικές και να είναι επικοινωνιακές κατά βάση. Αλλά μήπως και οι άλλοι τι κάνουν; Κοιτάει κανένας τις αληθινές του ανάγκες; Δεν το νομίζω…

Βαθμολογίες 14

Δεν ήταν τόσο κακή η αγωνιστική για τους άρχοντες των αγώνων. Ισως το πρώτο κρύο που έπεσε τους ανάγκασε να τρέξουν και περισσότερο. Για να δούμε τι μεταδίδουν οι τοπικοί μου ανταποκριτές:

• Λάμπρόπουλος (Αρης – Αστέρας 0-1). Εγραφα ότι στον Αρη τον φοβούνται γιατί ανέβηκε τις κατηγορίες τον καιρό που ήταν αρχιδιαιτητής ο «Μπορό» και σημείωνα ότι βλέπουν φαντάσματα. Αλλά και ότι «ο φορμαρισμένος Μάριος (…) δεν καταλαβαίνει από έδρες». Βουλωμένο γράμμα: ο φορμαρισμένος Μάριος άφησε την Τρίπολη με δέκα αλλά δεν χάλασε το «διπλό»!

• Σπάθας (Ηρακλής – Παναθηναϊκός 0-1). Διακριτική αβάντα στον ΠΑΟ μέχρι τη φάση του μη καταλογισμού πέναλτι του Κοβαλέφσκι στον Χριστοδουλόπουλο στις καθυστερήσεις. Αυτό του Σπυρόπουλου στον Τουμά ίσως δεν το είδε.

• Καλόπουλος (ΠΑΣ Γιάννινα – Εργοτέλης 1-0). Θυμάστε τι έλεγα; «Αν, όπως μου λένε, ο Δημητράκης δεν έχει ξεχάσει την άδικη επίθεση που του είχε κάνει ο Νίκος Καραγεωργίου στο ματς με την ΑΕΚ, ο ΠΑΣ δεν έχει να φοβηθεί και πολλά». Ο «Καλό» δεν ξεχνά, όπως ακριβώς και ο λαός.

• Δαλούκας (Λάρισα – Πανιώνιος 2-2). Ελεγα: «Γυρίζει γύρω από το "Χ" όπως η Σελήνη γύρω από τη Γη. Ας τον βοηθήσουν να το φέρει, γιατί όποιος χάσει θα 'χει παράπονα». Τελικά ο «Δαλού» το 'φερε, αλλά και οι δύο έχουν παράπονα. Λογικά αυτά του Πανιωνίου, της ΑΕΛ δεν τα κατάλαβα…

• Τσινιάρης (Ατρόμητος – Ξάνθη 1-0). Εγραφα: «"Χ" ημίχρονο και θα δούμε πού θα κάτσει το φύλλο». Το «Χ» το χάλασε το τακουνάκι του Φαβάλι στα χασομέρια…

• Σιδηρόπουλος (Ολυμπιακός – Πανθρακικός 3-0). Συγκινητική η προσπάθεια του Σαραϊδάρη να ακυρώσει ένα ακόμα καθαρό γκολ του Ολυμπιακού…

• Κάκκος (Καβάλα – ΠΑΟΚ 0-0). Ο γνωστός Τάσος Κάκκος: και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα…

• Ντάκος (ΑΕΚ – Λεβαδειακός 3-2). Εγραφα ότι «τα παλιά τα χρόνια ο Γιάνναρος δεν έχανε ποτέ». Λίγο έλειψε…

«Χίλια Χείλια»

Πρώτη φορά φέτος το Αλκαζάρ ήταν τόσο οργισμένο με διαιτητή στη διάρκεια αγώνα όσο την Κυριακή το μεσημέρι με τον Δαλούκα. Αυτό έγινε για τρεις λόγους. Ο πρώτος, γιατί ο κόσμος της ΑΕΛ θεωρεί ότι η ομάδα έχει φάει κυνήγι από τη διαιτησία.

Ο δεύτερος, γιατί ο Δαλούκας είναι από τον Βόλο και ήθελαν να τον ψαρώσουν επειδή φοβούνταν ότι ως άσπονδος φίλος γείτονας θα τους παίξει κόντρα. Ο τρίτος, γιατί ήταν talk of the town ότι ο Σοφοκλής Πιλάβιος με τον Κύρο Βασάρα διασκέδασαν το βράδυ του Σαββάτου στο «Χίλια Χείλια» και όλοι πίστευαν ότι με κάποιον τρόπο οι δυο είχαν φροντίσει διά του Δαλούκα να ευχαριστήσουν την πόλη για τη φιλοξενία και τη βραδινή διασκέδαση…