Για λεφτά και βαθμούς...

Επειδή η ιστορία με τα στημένα έχει αρχίσει να περιπλέκεται, ας διευκρινιστεί ότι δεν μιλάμε για στημένα γενικώς, αλλά για ματς που υπήρξε υποψία ότι έχουν στηθεί για να βγουν λεφτά από το στοίχημα. Φυσικά τίποτα δεν αποκλείει σε κάποια ματς να ισχύουν και τα δύο.

Να υπάρχει, δηλαδή, ένα ματς που κάποια ομάδα ενδιαφερόταν για τους βαθμούς, κάποια άλλη ήταν αδιάφορη και μια που μπήκαν στον κόπο να το «μιλήσουν», να βάλουν και πέντε φράγκα στο στοίχημα, έτσι για το καλό του χρόνου.

Οχι, βέβαια, ότι η ΟΥΕΦΑ δεν ενδιαφέρεται και για ματς που υπάρχουν ενδείξεις ή καταγγελίες ότι στήθηκαν ανεξάρτητα του στοιχήματος, αλλά, για παράδειγμα, πριν από το 2004 είχε υπάρξει η καταγγελία του προέδρου της Αρμενίας ότι ο πρώην παίκτης της Καβάλας Καραμιάν τον είχε πλησιάσει για να στήσει το ματς της εθνικής της χώρας και να το κερδίσει η Ελλάδα. Η καταγγελία παραήταν σοβαρή για να την αγνοήσει η ΟΥΕΦΑ, που έκανε έρευνα και τελικά απήλλαξε την Ελλάδα.

Τα ματς που αναφέρονται στον φάκελο είναι τέτοια, που έχουν προκύψει ενδείξεις στησίματός τους από το ασυνήθιστο στοίχημα. Οι ενδείξεις δεν είναι ικανές να καταδικάσουν κάποιον, παρά μόνο αν είναι αρκετές για να προκαλέσουν έρευνα για αποδείξεις. Από εκεί και πέρα κανένας δεν ξέρει αν και πώς θα τελειώσει η ιστορία. Το μόνο, όμως, που δεν μπορεί να γίνει είναι να κατηγορηθεί η ΟΥΕΦΑ ότι ζήτησε να εξεταστεί το θέμα.

Για παράδειγμα, ας πούμε ότι κάποιος είναι διευθυντής σε ένα καζίνο και σε μια ρουλέτα έρχονται τη μία μέρα 10 σερί κόκκινα, την επόμενη 15 και τη μεθεπόμενη πάλι 10. Στατιστικά στέκει. Για την ακρίβεια, στατιστικά μπορεί μια ρουλέτα να βγάζει στην αιωνιότητα κόκκινα, αλλά οι πιθανότητες είναι όσες να βρεθεί ένας πλανήτης που θα υπάρχει ζωή και όλοι οι εξωγήινοι θα είναι σαν τον Μήτρογλου. Δηλαδή εμάς μας πήρε μισό εκατομμύριο χρόνια εξέλιξης για να φτάσουμε στον Μήτρογλου και αυτοί βρήκανε το μηχανάκι να τους κάνει φασόν;

Με άλλα κριτήρια κρίνει ο ποινικός και αστικός νόμος και με άλλα ο αθλητικός νόμος, με τον πρώτο φυσικά να χρειάζεται πολύ πιο ισχυρά πειστήρια για να υπάρξει καταδίκη. Για παράδειγμα, η ΟΥΕΦΑ δεν χρειάζεται να βρει έναν οπαδό που κρατάει ένα laser και να αποδείξει ότι είναι οπαδός της γηπεδούχου ομάδας για να την καταδικάσει να παίζει χωρίς θεατές. Τέλος πάντων, ας προχωρήσουμε το θέμα γιατί διαφορετικά θα μας σύρουνε από την Ευρώπη να το προχωρήσουμε, όπως με τη Siemens, που οι Γερμανοί έκαναν ανάκριση για ένα αδίκημα που συνέβη στην Ελλάδα και εμείς αλλάζαμε δικαστές, μπας και το θέμα θαφτεί.




Η πλάκα είναι ότι στη χθεσινή συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας ο Τσακίρης και ο Πηλαδάκης διαμαρτύρονταν ότι έτσι όπως γίνεται η επιλογή πάνε να τους χωρίσουν σε Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς και οι κοκκαλοπατέρες απαντούσαν «Μα, σας παρακαλούμε.

Οι δύο ομάδες δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα» κι άλλα ηθικοπλαστικά και πολιτισμένα. Τελικά ο Τσακίρης και ο Μποροβήλος δεν δέχτηκαν να φανούν οπαδοί της μιας ή της άλλης παράταξης και μπουμπούνισαν το λευκό. Ο Πηλαδάκης τι να κάνει; Για την καρδιά του «Βγενό» το έριξε στον Παναθηναϊκό και η κοινωνία ας τον συγχωρέσει…

Μερικά πράγματα θέλουν πολύ καλή διάθεση για να τα δεχτείς. Αλλο παράδειγμα, η εκλογή του Νίκου Πατέρα στην προεδρία της Σούπερ Λίγκας. Προχθές είχε βγει ότι ο Πατέρας θέλει να γίνει πρόεδρος. Χθες το μεσημέρι ότι κάποιες ομάδες τον ήθελαν για πρόεδρο, αλλά εκείνος δεν δεχόταν. Και χθες το απόγευμα ότι μετά τα παρακάλια των ομάδων, επειδή ο Μάκαρος και ο Σπανός ζήτησαν από τη Σούπερ Λίγκα να αναλάβει κάποιος να τη σώσει, δέχτηκε να γίνει πρόεδρος.

Η όλη ιστορία θυμίζει τα πρώτα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Οταν ο Οκταβιανός έγινε αυτοκράτορας, η θέση ήταν περιορισμένης διάρκειας. Κάθε φορά που η θητεία του έληγε, ο Οκταβιανός εκλιπαρούσε τη σύγκλητο να μην του ανανεώσει την παραμονή και να του επιτρέψει να ξαναγίνει ένας απλός συγκλητικός. Υπήρχε, όμως, ένας συγκεκριμένος συγκλητικός (σ.σ.: συγγνώμη, αλλά το όνομά του μου διαφεύγει) που πάντα σηκωνόταν και ζητούσε από τον Οκταβιανό να συνεχίσει να θυσιάζεται για τη Ρώμη παραμένοντας αυτοκράτορας.

«Μα, σας παρακαλώ, απαλλάξτε με απ' αυτό το μαρτύριο», επέμενε ο Οκταβιανός. «Δεν γίνεται, οι εχθροί της Ρώμης καραδοκούν. Κοιτάξτε τι έγινε με τον Βάρο», επέμενε ο συγκλητικός. «Εχουμε, όμως, τόσους άλλους που είναι ικανοί», τον χαβά του ο Οκταβιάνος. «Οχι, μόνο εσείς μπορείτε να μας βγάλετε από τη δύσκολη θέση». «Τέλος πάντων, να το κάνω για μία ακόμα διετία. Αλλα μου το υπόσχεστε ότι θα είναι η τελευταία φορά;».

Σε εκείνο το σημείο έπεφτε το χειροκρότημα και ο Οκταβιανός, περισσότερο γνωστός ως Αύγουστος, παρέμεινε αυτοκράτορας για 57 χρόνια. Πάντα, όμως, λέγοντας ότι η πραγματική εξουσία πηγάζει από τη σύγκλητο. Πρακτική που ακολούθησαν και οι διάδοχοί του μέχρι τον Καλιγούλα, που έκανε το άλογό του μέλος της συγκλήτου και το ξεφτίλισε οριστικά το θέμα.

Το «τραβάτε με κι ας κλαίω» είναι συνταγή δοκιμασμένη ανά τους αιώνες. Μια άλλη περίπτωση είναι η υπόθεση παραχώρησης των μετοχών του Ηρακλή, που τελικά πάει να γίνει στον νυν πρόεδρο του ΤΑΚ, Γιώργο Γαλανό, ο οποίος προχθές έλεγε ότι «τα οικονομικά μεγέθη είναι πολύ διαφορετικά ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ», αλλά τελικά δεν πρέπει να τα βρήκε τόσο διαφορετικά.

Αργότερα δήλωσε στην εκπομπή του Πετρουλάκη ότι ενδιαφέρεται να πάρει τον Ηρακλή και το θέμα πρέπει να λυθεί μέχρι την Τρίτη, διότι έρχονται Χριστούγεννα και υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να πληρωθούν. Επειδή πράγματι τα οικονομικά θα πρέπει να είναι λίγο παραπάνω από τις δυνατότητες του Γαλανού, που φέρεται να είναι ιδιοκτήτης εταιρείας security, το σχέδιο είναι πιο σύνθετο. Να πάρει από τον Ρέμο την ΠΑΕ και να την προχωρήσει στο μοντέλο του Αρη και του «Super 3» σε συνεργασία με τον Μάκη Σαρλή και τον Φώτη Θέο.

Ο Ρέμος δεν έχει κανένα πρόβλημα να δώσει τον Ηρακλή, με δύο, όμως, προϋποθέσεις. Πρώτον, να πάρει κάτι από τα λεφτά που έχει βάλει πίσω και δεύτερον, να είναι βέβαιος ότι αυτός που θα την πάρει θα διατηρήσει τον διακανονισμό των χρεών του Ηρακλή που έχει αναλάβει ο Ρέμος προς το κράτος. Τα λεφτά που έχει βάλει ο Ρέμος τα υπολογίζει κοντά στο 1,7 εκατομμύριο ευρώ, αλλά αν βρεθεί ενδιαφερόμενος σηκώνει και ψαλίδι. Τα χρέη προς το Δημόσιο είναι πενήντα χιλιάρικα τον μήνα. Οσο για τη δέσμευση του Ρέμου στον Μυτιληναίο να μείνει στον Ηρακλή ο ίδιος, λέει ότι αυτή ήταν τετραετής, προφορική και έχει ενάμιση ακόμα χρόνο, αλλά αυτό ξεπερνιέται εάν το πρόσωπο που θα αναλάβει την ΠΑΕ είναι αξιόπιστο.




Συνήθως διαφωνώ με ό,τι λέει ο Σεβαστής. Δεν μπορώ, όμως, παρά να συμφωνήσω στο ότι θα πρέπει να επιστραφούν οι Μεσογειακοί. Να έχουμε την οικονομία υπό επιτήρηση και να ξοδέψουμε ένα σκασμό λεφτά σε μια ανύπαρκτη σε προβολή διοργάνωση για να φάνε τα παιδιά του 2004 παραείναι κοροϊδία.