Λάθος ανάγνωση, λάθος επιλογές

Από την Κυριακή το βράδυ, μετά το τέλος του ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟ, αναρωτιέμαι πώς γίνεται ένας προπονητής (όχι απαραίτητα καλός, απλά προπονητής) να μην καταλαβαίνει ότι μια ομάδα για να κάνει πρωταθλητισμό, χρειάζεται πρώτα απ' όλα μια άμυνα που να εμπνέει σιγουριά.

Για να το πω διαφορετικά, αναρωτιέμαι πώς γίνεται να μην καταλαβαίνει ότι χωρίς σιγουριά στα μετόπισθεν είναι σχεδόν αδύνατο μια ομάδα να παίξει καλή μπάλα. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι χώροι που μπορεί να έχει μια ομάδα για να παίξει επίθεση είναι πραγματικά ελάχιστοι. Αναρωτιέμαι πώς την πάτησε έτσι ένας έμπειρος ποδοσφαιράνθρωπος όπως ο Τεν Κάτε. Ισως έχω κάποιες απαντήσεις.

Οτι ο ΠΑΟ έχασε το ντέρμπι από την αμυντική του α ν ι κ α ν ό τ η τ α είναι για μένα κάτι που δεν χωράει συζήτηση. Ο ΠΑΟ δέχεται στο ελληνικό πρωτάθλημα (κι όχι στο Τσάμπιονς Λιγκ) διαρκώς γκολ εδώ και έξι αγωνιστικές: δεν σκόραρε εναντίον του μόνο ο Λεβαδειακός. Εναντίον του ΠΑΟ δε σκοράρουν οι αντίπαλοι χαφ (για να αποδώσουμε το πρόβλημα στην κακή λειτουργία της μεσαίας γραμμής), αλλά αποκλειστικά κινητικοί επιθετικοί.

Ο Ουνουάτσι με την Καβάλα, ο Ριέρα με τον Πανιώνιο, ο Ουντόζι με τον Αστέρα, ο Βιεϊρίνια με τον ΠΑΟΚ και ο Μήτρογλου με τον Ολυμπιακό περιμένουν την μπάλα και όταν την πάρουν, δρουν περίπου ανενόχλητοι. Από εκεί και πέρα αν οι επιθετικοί του ΠΑΟ ή ο Κατσουράνης βάλουν κάνα γκολ παραπάνω, πάει καλά. Αν όχι, ο ΠΑΟ δεν κερδίζει ποτέ. Εδώ και πάνω από ένα μήνα μου δημιουργεί την εντύπωση ότι κάθε του παιχνίδι το ξεκινά με 0-1 και πάει να το γυρίσει. Και 0-0 να είναι το σκορ και 1-0 ή 2-0 να κερδίζει, η μόνη βεβαιότητα είναι ότι κάτι θα γίνει στα μετόπισθεν και θα δεχτεί γκολ.

Αμυντικοί

Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση τη δίνει χρόνια τώρα η ιστορία: αυτό συμβαίνει γιατί οι αμυντικοί του ΠΑΟ είναι μέτριοι παίκτες. Η απορία μου είναι πώς το περασμένο καλοκαίρι με 20 εκατομμύρια ευρώ για ξόδεμα δεν υπήρξε ουσιαστική ενίσχυση της άμυνας ενώ η λογική (του ποδοσφαίρου και όχι απαραίτητα του ελληνικού ποδοσφαίρου) έλεγε ότι έπρεπε να ξεκινήσουν από εκεί.

Κρίνουν

Είναι πασιφανές ότι στην ανάλυση της περασμένης σεζόν αυτό που όλοι στον ΠΑΟ δέχτηκαν ως συμπέρασμα είναι ότι η ομάδα είχε πρόβλημα στο σκοράρισμα. Νομίζω ότι σε αυτό το συμπέρασμα τους οδήγησε η φτωχή παραγωγή του ΠΑΟ στα περσινά ντέρμπι, όπου στην κανονική περίοδο και πριν από τα πλέι οφ o ΠΑΟ είχε σκοράρει μόλις ένα γκολ. Το λάθος εν προκειμένω ήταν διπλό:

πρώτον, δεν κατάλαβαν ότι η επιθετική παραγωγή μιας ομάδας πρέπει να κρίνεται συνολικά και σίγουρα όχι στα ιδιαίτερα αυτά ματς και δεύτερον δεν αντιλήφθηκαν ότι οι μέτριες εμφανίσεις του ΠΑΟ στα περσινά ντέρμπι δεν ήταν αποτέλεσμα έλλειψης επιθετικών λύσεων, αλλά αποτέλεσμα έλλειψης προσωπικότητας.

Ο ΠΑΟ έχει χρόνια τώρα μια τεράστια αδυναμία να κερδίσει σημαντικά ντέρμπι –οι νίκες του είναι ως επί το πλείστον σε ντέρμπι που δεν κρίνουν τίποτα. Ο ΠΑΟ με τον Μουνιόθ έβαλε τέσσερα γκολ στην ΑΕΚ και νίκησε στο Καραϊσκάκη –και στα δύο αυτά ματς κατέβηκε χωρίς άγχος όντας πίσω στη βαθμολογία.

Οταν διεκδικούσε κάτι, τη χρονιά του Πεσέιρο π.χ. ή ακόμα και πέρυσι, έμενε σε ισοπαλίες χωρίς αντίκρισμα. Με τον Πεσέιρο στον πάγκο έπαιξε καλά στο Καραϊσκάκη και έμεινε στο 1-1. Τρεις μέρες αργότερα σε ένα ματς Κυπέλλου χωρίς ρεβάνς έχασε με 4-0.

Την ίδια χρονιά έπρεπε να νικήσει την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και παραχώρησε μια ισοπαλία. Πέρυσι έχασε από την ΑΕΚ στην πρεμιέρα και δεν νίκησε τον Ολυμπιακό στο γήπεδό του, όταν με μία νίκη θα πλησίαζε την κορυφή. Ολα αυτά δείχνουν ότι οι παίκτες του (κατά τη γνώμη μου και η συχνά αμήχανη και αγχωμένη διοίκησή του) υποφέρουν σε αυτά τα ματς πολύ – ίσως γιατί κρίνουν όντως τίτλους.

Πανικός

Μια λάθος ανάγνωση οδηγεί σε λάθος επιλογές. Ο ΠΑΟ έπρεπε το περασμένο καλοκαίρι να κλείσει οριστικά την εποχή του Βύντρα και του Σαριέγκι, για να απαλλαγεί όχι μόνο από μια ενοχλητική συζήτηση για την αξία των δύο, αλλά και από το βάρος που η ομάδα κουβαλάει.

Παρά τις δηλώσεις του τύπου «όλοι χάνουμε, όλοι κερδίζουμε», είναι μάλλον δύσκολο να παίξεις καθοριστικά ματς χωρίς σιγουριά. Στο ντέρμπι ο ΠΑΟ δέχεται ένα γκολ από ένα γέμισμα από τα 40 μέτρα κι ένα δεύτερο επειδή ο Γκάμπριελ χάνει την μπάλα στη σέντρα και πίσω πέφτει πανικός! Ο Ζίκο κέρδισε το ντέρμπι μαζεύοντας τον Ολυμπιακό πίσω και περιμένοντας τις γκέλες των αμυντικών.

Συμβιβασμός

Μη μου λέτε για τον Μπιέρσμιρ και τον Καντέ: αυτοί πήραν τις θέσεις του Βαβρζίνιακ και του Γκούμα που βασικοί δεν ήταν. Ο ΠΑΟ χρειαζόταν αμυντικούς ενδεκάδας και ο Τεν Κάτε αμφιβάλλω αν τους ζήτησε. Γιατί; Προφανώς διότι το καλοκαίρι έγινε ένας συμβιβασμός για να είναι όλοι ευχαριστημένοι!

Η διοίκηση ήθελε ένα μεγάλο όνομα για την επίθεση για να γίνει ντόρος και ήρθε ο Σισέ. Ηθελε να πάρει έναν παίκτη από τον Ολυμπιακό και πήρε τον Λέτο. Ηθελε «ελληνικό στοιχείο» διότι «οι Ελληνες καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι το πρωτάθλημα» και πήρε τον Κατσουράνη (που τον ήθελαν από πρόπερσι) και τον Σεϊταρίδη.

Κι ο Τεν Κάτε, που κυρίως ήθελε να διώξει όσους πίστευε ότι του χαλούσαν την ομάδα γκρινιάζοντας, ευλόγησε όλα αυτά σαν καλό στέλεχος μιας εταιρείας: γιατί άλλωστε να πει «όχι» στον Σισέ, στον Λέτο και στους υπόλοιπους; Καλοί παίκτες είναι! Ενδό μυχα, όπως οι πιο πολλοί καλοί προπονητές, πίστευε ότι θα βελτιώσει τους υπάρχοντες αμυντικούς – άλλωστε, στο ελληνικό πρωτάθλημα λίγοι θα τον πιέσουν τον ΠΑΟ.

Θύματα

Τώρα το έχει καταλάβει, αλλά είναι αργά. Και κάθε εβδομάδα, επειδή είναι καλός προπονητής, ψάχνει τρόπους να διορθώσει το λάθος του. Αλλά αν υπήρχαν τρόποι, θα τους είχαν βρει οι προηγούμενοι: κι αυτοί θύματα της ίδιας κακής αμυντικής γραμμής πέσανε…

Για το θέμα του Τζόρβα

Επειδή είμαι βέβαιος ότι όπως έφτασαν σε μένα οι σχετικές φωτογραφίες θα πάνε και σε πολλούς άλλους, πρέπει κάθε αρμόδιος –με πρώτη τη Σούπερ Λίγκα– να ζητήσει από τον ΠΑΟ και τον Ολυμπιακό να ξεδιαλύνουν την ιστορία των καταγγελιών του Τζόρβα με τον καλύτερο τρόπο.

Στις φωτογραφίες και τα βίντεο που έχω στα χέρια μου φαίνεται πολύ καθαρά ότι το περίφημο σημάδι κάτω από τον αγκώνα, που ο τερματοφύλακας δείχνει στο σχετικό ρεπορτάζ της ΝΕΤ και το οποίο ισχυρίζεται ότι του δημιουργήθηκε από ριπές αεροβόλου, το είχε ήδη από το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης! Οτι πρόκειται για μελανιά στο ίδιο σημείο δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία.

Τώρα αν ο Τζόρβας είχε μια μελανιά και κάποιος τον τραυμάτισε στο ίδιο σημείο, αυτό είναι άλλη ιστορία. Δεν αποκλείω επίσης να έχει κι άλλα σημάδια και γενικά δεν έχω λόγους για να αμφιβάλλω για την τιμιότητά του. Ομως το σημάδι που δείχνει στην κάμερα της ΝΕΤ στο χέρι του το είχε ήδη, και σε αυτό δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία.

Στην ιστορία αυτή δεν πρέπει να μείνουν αμφιβολίες. Ο ΠΑΟ πρέπει να προσκομίσει το σύνολο των αποδείξεων και στον εισαγγελέα, και στον αθλητικό δικαστή, και στα ΜΜΕ. Και ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι ο πρώτος που θα τις ζητήσει, που θα τις πάρει στα χέρια του αν υπάρχουν, και που θα συνεργαστεί με την Αστυνομία για τη σύλληψη των ενόχων: λογικά οι κάμερες πρέπει να τα έχουν καταγράψει όλα.

Στη δε Σούπερ Λίγκα οφείλουν να φωνάξουν τις ομάδες και να τους ζητήσουν εξηγήσεις. Συνεταιρισμός είναι η λίγκα, μην το ξεχνάμε. Μεταξύ συνεταίρων οι εξηγήσεις είναι υποχρεωτικές. Επίσης, δεν έχω αντίρρηση να φτάσει το πράγμα μέχρι τη Δικαιοσύνη –κανείς δεν πρέπει να τη φοβάται. Αν τον Τζόρβα τον πυροβόλησαν, να αποδοθούν ευθύνες και να κληθούν στον εισαγγελέα όλοι όσοι έχουν την ευθύνη της διεξαγωγής του ματς. Αν ο παίκτης λέει ψέματα, να κάτσει αυτός στο σκαμνί. Για να προσέχει τι λέει, όπως πρέπει να κάνουμε όλοι μας.

Αν στην ιστορία αυτή μείνουν σκοτεινά σημεία, θα ζήσουμε τα χειρότερα. Κυρίως γιατί θα έχει δημιουργηθεί ένα φρικτό προηγούμενο που θα επιτρέπει σε κάθε Κάφρο να παίρνει ένα αεροβόλο και να πυροβολεί παίκτες ατιμώρητος. Σε αυτή την ιστορία χρειάζεται η μέγιστη δυνατή σοβαρότητα. Από όλους.

Αντε να του εξηγήσεις

Ενας άνθρωπος στην Ελλάδα που ξέρει τη Νότιο Αφρική είναι ο Περικλής Ιακωβάκης, που χρόνια τώρα κάνει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του στο Γιοχάνεσμπουργκ. Ο Ιακωβάκης (για μένα ο κορυφαίος αθλητής της χρονιάς) έλεγε σε φίλο του πρόσφατα ότι το καλύτερο που έχουν να κάνουν στην ΕΠΟ είναι να ψάξουν από τώρα να βρουν προπονητικό κέντρο σε υψόμετρο για την προετοιμασία της Εθνικής καθώς, πλην ενός, όλα τα υπόλοιπα γήπεδα που θα χρησιμοποιηθούν στη διοργάνωση είναι σε υψόμετρο και όχι στο επίπεδο της θάλασσας. Ο Περικλής σίγουρα ξέρει από προπόνηση. Αντε τώρα κάποιος να του εξηγήσει ότι αυτά για τον Ρεχάγκελ μοιάζουν κινέζικα.