Η αλαζονεία και ο «συνήθης» στόχος Τεν Κάτε

«Μεγαλειότατε, για δέκα λόγους σας υποδεχθήκαμε χωρίς τιμητικούς κανονιοβολισμούς. Πρώτον, δεν έχουμε μπαρούτι». Με ένα νεύμα ο Οθωνας διέκοψε τον φρούραρχο και του είπε: «Ασε. Αν δεν έχετε μπαρούτι, τι άλλο να μου πεις;». Κάτι ανάλογο ισχύει με τις αναλύσεις για την κάκιστη εικόνα του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μέρος του ντέρμπι.

Με τα ατού της ομάδας ανεπαρκή έως… αθέατα στο «Γ. Καραϊσκάκης», το να θέτουμε στο μικροσκόπιο τη διαχείριση παιχνιδιού εκ μέρους του Τεν Κάτε είναι σαν να συζητάμε για την κλίση και τη διάταξη που είχαν τα αδρανή κανόνια της πόλης, την οποία επισκέφθηκε ο Οθωνας.

Κατανοώ, βεβαίως, ότι η «σταύρωση» του Τεν Κάτε γι' αυτό το ματς εξυπηρετεί. Για πολλούς λόγους. Ενας εξ αυτών αφορά την ψυχοσύνθεση του σημερινού, γαλαντόμου «πολυμετοχικού Παναθηναϊκού» και –κατ' επέκταση– των οπαδών του: ηχεί γλυκύτερη η άποψη ότι το πρόβλημα έγκειται στη χρησιμοποίηση τριών αμυντικών μέσων κι όχι στην αμυντική ανεπάρκεια που μαστίζει τον ΠΑΟ από την αρχή της σεζόν.

Ευκολότερα χωνεύεις την απατηλή ιδέα πως ο προπονητής αδυνατεί να αξιοποιήσει ένα χρυσωρυχείο που του έδωσαν, παρά τη διαπίστωση ότι η ομάδα –μολονότι διαθέτει πλέον ορισμένους παίκτες με προσωπικότητα– δεν είναι απαλλαγμένη από «δομικές» αδυναμίες. Περισσότερο παρήγορο είναι να ακούς ή να λες ότι για όλα φταίει η επιστράτευση του Σαλπιγγίδη στα αριστερά, παρά η… εξαφάνιση του Κατσουράνη, του Γκάμπριελ και του Σιμάο από το γήπεδο – για την άμυνα, τι άλλο να πει κανείς;

Το λάθος που κάνουν στον Παναθηναϊκό σήμερα είναι η άλλη όψη του λάθους στο οποίο υπέπιπταν παλιότερα. Το 2003 «προγράφηκε» η «ομάδα της Ριζούπολης» αντί να ενισχυθεί η καλή ραχοκοκαλιά της. Σήμερα το «τουπέ» του πολυμετοχικού ΠΑΟ, που ξόδεψε τόσα χρήματα για μεταγραφές, δεν ανέχεται πολλές επισημάνσεις για αδυναμίες. Τι μένει; Το φταίξιμο του Τεν Κάτε σχεδόν για όλα.

Κάποτε η «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» στον Παναθηναϊκό μετατρεπόταν σε γεράκι που ορμούσε να κατασπαράξει κάθε παίκτη: ο Λυμπερόπουλος έγινε στόχος στο τέλος μιας εξαιρετικής, από πλευράς ατομικής απόδοσης, σεζόν. Σήμερα ο πολυμετοχικός εγωισμός προστατεύει –μέχρι νεωτέρας, τουλάχιστον– το ρόστερ από τα αρπακτικά. Η νοοτροπία, όμως, που διαμορφώνεται στην «πράσινη κοινή γνώμη» δείχνει δια σταύρωση στρουθοκαμήλου (που δεν θέλει να βλέπει «τρύπες» κι αδυναμίες) και θυμωμένου γερακιού, το οποίο έχει μία μόνο υποψήφια λεία: τον Τεν Κάτε.

Η ίδια η κριτική που ασκείται εις βάρος του Τεν Κάτε πάσχει από μια σοβαρή αντίφαση: ποια βασική αιτίαση τον επιβαρύνει; Οτι φοβήθηκε το παιχνίδι. Ποιοι το λένε; Αυτοί ακριβώς που ομολογούν ότι το δικό τους μάτι φοβήθηκε στη θέα των παικτών του Ολυμπιακού που έκαναν «γιο-γιο» τους αντιπάλους τους στην επανάληψη.

Ας είμαστε ειλικρινείς: ο Τεν Κάτε, που πέρυσι άκουγε τα εξ αμάξης για την έλλειψη αμυντικής προσήλωσης στο παιχνίδι του ΠΑΟ, στην ουσία κατηγορείται επειδή δεν έστησε την ομάδα με το ανόητο, επιβλαβές και ανεξήγητο πνεύμα αλαζονείας που μάστιζε τον Παναθηναϊκό μέχρι και το κυριακάτικο ντέρμπι.

Το να αποπνέουν τα τελευταία χρόνια αλαζονεία –συχνά αφόρητα ενοχλητική– ο Σ. Κόκκαλης και πολλοί οπαδοί του Ολυμπιακού είναι ένα κακό με ευδιάκριτη ρίζα: πολυετής εγχώρια κυριαρχία. Το να «βγάζει», όμως, υπεροψία ο Παναθηναϊκός στη βάση της λογικής «φέτος ξοδέψαμε περισσότερα για μεταγραφές, είμαστε πολύ καλύτεροι και θα τους λιανίσουμε», είναι λίγο-πολύ… τρελούτσικο. Αλλά και καταστροφικό.

Ναι, ο Ολυμπιακός ήταν κουρασμένος. Αλλά όλοι ξέρουν ότι και… ημιθανείς να είναι οι «ερυθρόλευκοι», για τα 90 λεπτά ενός ντέρμπι «αιωνίων» θα πάρουν άδεια εξόδου από την εντατική.

Ναι, ο Ολυμπιακός είναι μισός. Αλλά έτσι μισός πορευόταν στο πρωτάθλημα και βρισκόταν σε απόσταση βολής από τον ΠΑΟ προ του ντέρμπι. Ετσι μισός ελπίζει να προκριθεί στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Ναι, ο Ολυμπιακός ξέμεινε από επιθετικούς, αλλά για πείτε μου: ο εναπομείνας Μήτρογλου δεν είχε δώσει μέχρι τώρα καλά «δείγματα γραφής»;

Ναι, ο Ζαϊρί είναι απλώς μπακ απ του Γκαλέτι, αλλά για σταθείτε: το σύνολο των εμφανίσεών του σε Ελλάδα και Ευρώπη καθιστούσε απίθανο το ενδεχόμενο να εκθέσει τον Σπυρόπουλο και τον ανέτοιμο Γιούρκα; Η αφύσικη ευκολία με την οποία κατέρρευσε ο ΠΑΟ την Κυριακή μεταξύ άλλων προδίδει το άγχος που φόρτωσαν στην ομάδα οι… αιθεροβάμονες, από κοινού με τους ψηλούς τόνους της διοίκησης.

«Αν είναι να πυροβολείς, πυροβόλα, μη φλυαρείς προηγουμένως». Οχι, αυτό δεν ειπώθηκε την εποχή του Οθωνα. Ο Ελάι Γου άλας το είπε στην ταινία «Ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος». Και στο ντέρμπι πυροβόλησε ο Μήτρογλου.

ΥΓ.: Τα τελευταία χρόνια όσες φορές ο Παναθηναϊκός αμφισβήτησε το μέταλλο του «αιώνιου αντιπάλου» του εν όψει ντέρμπι στο επικοινωνιακό-ψυχολογικό πεδίο το πλήρωσε. Περισσότερα αύριο.