Το πρώτο γαλόνι στη στολή του

Τώρα που ξεθύμανε ο κουρνιαχτός των δύο ντέρμπι, τι άλλο έμεινε στο παλκοσένικο εκτός από αδικοχαμένο σπέρμα και το ξεραμένο αίμα-κέτσαπ των ανέραστων και πολεμοχαρών οπαδικών πρωτοσέλιδων; Για το ποδόσφαιρο θα διαβάσατε αναλύσεις επί αναλύσεων στις σελίδες που προηγούνται.

Το μπάσκετ, όμως, μπορούν να το αναλύσουν ψύχραιμα μόνο όσοι το παρακολουθούν -ή το υπηρετούν- πιστά. Αυτοί που μπερδεύουν τον Γιαννάκη με τον Κετσπάγια και τον Διαμαντίδη με τον Σαλπιγγίδη ας επιστρέψουν στο ποδοσφαιρικό τους μετερίζι. Η επόμενη αναμέτρηση Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός θα γίνει τον Φλεβάρη. Τότε, μάλιστα, θα έχουμε διπλή σύγκρουση εκτός απροόπτου: τελικός Κυπέλλου στις 20 Φεβρουαρίου, αγώνας πρωταθλήματος μία βδομάδα αργότερα. Αν τύχει να συμπέσουν πάλι με κάποιο ποδοσφαιρικό ντέρμπι, ποιος τη χάρη τους!

Ο μεγάλος κερδισμένος του προχθεσινού αγώνα ήταν φυσικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Από τις κερκίδες του ΣΕΦ ακουγόταν ένα διαρκές κύμα γκρίνιας, όχι μόνο πριν από το τζάμπολ (όταν μονοπωλούσε τις συζητήσεις ο Μήτρογλου), αλλά και στην πορεία του παιχνιδιού και μετά τη λήξη του.

Η υπέροχη εμφάνιση του Ολυμπιακού και η θριαμβευτική του νίκη δεν ήταν αρκετά για να πείσουν τους αμφισβητίες. Το τελικό αποτέλεσμα συνοδεύτηκε από το μόνιμο τροπάριο των δοκησίσοφων: «Το πήραν μόνοι τους οι παίκτες». Λες και ήσαν οι παίκτες εκείνοι που σχεδίασαν την άμυνα η οποία ξεχαρβάλωσε το σχέδιο και τους αυτοματισμούς ολόκληρου Παναθηναϊκού.

Οι μπασκετμπολίστες του Ολυμπιακού παρουσιάστηκαν στο παρκέ συγκεντρωμένοι, αποφασιστικοί και έτοιμοι να αντικρίσουν την πρόκληση. Μόνο μικρό παιδί ή αφελής οπαδός θα μπορούσε να δώσει βάση στις αμπελοφιλοσοφίες περί «κεκτημένης ταχύτητας από το ποδόσφαιρο».

Το 2-0 του γηπέδου Καραϊσκάκη κέντρισε ενδεχομένως την υπερηφάνεια ορισμένων από τους Ελληνες παίκτες της ομάδας μπάσκετ, αλλά αυτή είχε ήδη πληγωθεί από τις οδυνηρές ήττες στο Βελιγράδι και στη Μάλαγα και από τη σκληρή κριτική που πυροδοτήθηκε από αυτές. Σιγά που θα περίμενε ο Παπαλουκάς τον Μήτρογλου για να αφυπνισθεί! Ο Σχορτσανίτης δεν δίνει πεντάρα για το ποδόσφαιρο, ο Χαλπερίν με τον Κλέιζα ούτε ξέρουν κατά πού πέφτει το Καραϊσκάκη, ο δε Τσίλντρες οιστρηλατήθηκε από το δικό του, ισχυρότατο κίνητρο.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε πάρα πολλά από αυτό το ντέρμπι. Εντόπισε κάποια από τα κουμπιά του Παναθηναϊκού, τον έριξε νοκ ντάουν, τοποθέτησε και το θεμέλιο για να κερδίσει το πλεονέκτημα της έδρας στους τελικούς. Ταυτόχρονα, απέκτησε το δικαίωμα στην ηρεμία και στην αισιοδοξία.

Το +11 του ντέρμπι, τρόπαιο μιας ομάδας που ξεπέρασε αμέτρητα προβλήματα, αποτελεί ένα θαυμάσιο επιχείρημα απέναντι στους ίδιους τους οπαδούς του, τους δύσπιστους και ελαφρώς κακομαθημένους. Για τον προπονητή και τη διοίκηση των Αγγελόπουλων είναι γαλόνι, το πρώτο στη φετινή τους στολή. Εάν η ομάδα είναι ικανή να κερδίζει τέτοιο ντέρμπι Νοέμβριο μήνα, χωρίς μάλιστα να έχει στη φαρέτρα της στήριξη από την κερκίδα, το ταβάνι της βρίσκεται πολύ ψηλά.

«Δεν είχαμε τη δίψα προηγούμενων αγώνων με τον Ολυμπιακό», ομολόγησε εν τω μεταξύ ο Βασίλης Σπανούλης. Ο Παναθηναϊκός των δεκάδων τίτλων δυσκολεύεται να ανάψει τη φλόγα μες στο καταχείμωνο. Το ίδιο έπαθε και πέρυσι, αλλά φρόντισε να συμμαζέψει τα ανεμομαζώματα και να καλύψει το χάντικαπ με το γνώριμο ανοιξιάτικο ντεμαράζ. Θα αντέξει και φέτος τους κλυδωνισμούς; Αίφνης, είναι αυτός που έχει στον ορίζοντα ένα κρίσιμο τεστ χαρακτήρα.