Ο Αρης και η εντελώς λάθος φασαρία

Αν υπάρχει μια ομάδα που έχει μπλέξει άσχημα με τη διαιτησία φέτος, αυτή είναι ο Αρης. Θα καταπιαστώ λίγο με την περίπτωσή του γιατί μου μοιάζει διδακτική -κυρίως για τους υπόλοιπους. Είναι διδακτική κυρίως γιατί σε κάνει να καταλαβαίνεις τι μπορεί να πάθεις έτσι και κάνεις τη λάθος φασαρία.

Αυτό που με εντυπωσίασε πιο πολύ στην απόφαση του Καλόπουλου στη φάση του πέναλτι που έδωσε εις βάρος του Αρη δεν είναι τόσο το σφύριγμα, όσο η κίνηση με την οποία δείχνει σε όλο τον κόσμο ότι ο Νέτο βρήκε την μπάλα με τον αγκώνα. Αν αυτό συνέβη, προφανώς στη φάση δεν υπάρχει πέναλτι, αφού ο δεξιός μπακ του Αρη ενήργησε έτσι για να μη δεχτεί την μπάλα στο πρόσωπο.

Ο Καλόπουλος κάνει επίδειξη δύναμης: ξέρει τι σφυρίζει και το δείχνει λέγοντας στο πανελλήνιο ότι ερμηνεύει τον κανονισμό όπως θέλει. Το 'χει ξανακάνει πριν από δύο χρόνια στο Καραϊσκάκη, όταν είχε δώσει ένα αυστηρό πέναλτι εις βάρος του Αντζα. Και τότε και τώρα είχε συμβεί το ίδιο. Τότε ήταν ο Τύπος του Ολυμπιακού που πίεζε τον Καλόπουλο, γράφοντας όλη την εβδομάδα ότι κατεβαίνει στον Πειραιά να σπείρει τον πανικό γιατί είναι αντι-Ολυμπιακός: αντίθετα με πάρα πολλούς άλλους, ο Καλόπουλος δεν μάσησε.

Τώρα ήταν ο Αρης που έπαιξε αυτό το παιχνιδάκι. Την προηγούμενη εβδομάδα βούιζαν τα ραδιόφωνα της συμπρωτεύουσας από τα τηλεφωνήματα των οργανωμένων του Αρη, στα οποία γινόταν αναφορά στα φιλοΠΑΟΚτσήδικα αισθήματα του διαιτητή, που κατά τους οπαδούς του Αρη έχει διατελέσει και αθλητής του ΠΑΟΚ.

Ο Γιώργος Μύρτσος, ένας από τους λίγους ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη που καταλαβαίνουν από διαιτησία, είχε προειδοποιήσει την περασμένη εβδομάδα ότι το κόλπο δεν πιάνει και ότι ο Καλόπουλος εύκολα θα πάει στη βούλα ή θα βγάλει καμιά κόκκινη. Αλλά δεν τον άκουγαν...

Λάθη

Αν ο Αρης είχε μόνο αυτό το σφύριγμα για να διαμαρτύρεται, δεν θα υπήρχε πρόβλημα, όμως τα λάθη εις βάρος του είναι για την ώρα αρκετά. Στο ματς με την Καβάλα ο Κουκουλάκης τιμωρήθηκε σιωπηρά γιατί δεν του έδωσε δύο πέναλτι. Με την Ξάνθη υπήρχε πάλι μια καθαρή εντός περιοχής ανατροπή του Κάλβο, που πέρασε ατιμώρητη.

Με τον Παναθηναϊκό ο Ντάκος δείλιασε να πάει στη βούλα στο '90. Στον αγώνα με τον Πανθρακικό ο Αρης ζητεί κι εκεί ένα πέναλτι στην αρχή και δικαίως. Ολα αυτά μαζί είναι αρκετά για να καταδείξουν ένα πρόβλημα, μόνο που δεν εξηγούν τι το δημιούργησε.

Μασονία

Η ελληνική διαιτησία είναι ό,τι πιο κοντά στη Μασονία μπορεί να φανταστεί άνθρωπος. Οι διαιτητές μιλάνε μεταξύ τους, θεωρούν ότι είναι στόχος όλων και ότι ο βασικός σκοπός τους είναι η επιβίωση κόντρα στους παράγοντες. Οι πιο πολλοί είναι δύσπιστοι με τους δημοσιογράφους και σχεδόν όλοι δεν θεωρούν καθαρό το πρωτάθλημα, μολονότι δεν δέχονται ότι η διαιτησία του είναι πρόβλημα. Κυρίως έχουν αναπτύξει με τον καιρό έναν παράξενο δικό τους κανόνα αλληλεγγύης. Κηρύσσοντας τον πόλεμο σε έναν, τους βρίσκεις όλους απέναντί σου. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί με τον Αρη και τις κατά καιρούς τοποθετήσεις των παραγόντων του.

Γεγονός

Θα το πω απλά: οι διαιτητές δεν πιστεύουν ότι ο Αρης έχει αδικηθεί περισσότερο από άλλες ομάδες και θεωρούν ότι κακώς άρχισε να γκρινιάζει τόσο νωρίς. Στέκονται στο γεγονός ότι έχει παίξει πέντε ματς με παίκτη παραπάνω και ως εκ τούτου θεωρούν υπερβολικές τις αντιδράσεις των παραγόντων του. Οι δε αντιδράσεις αυτές είναι όντως επικίνδυνα (για τον Αρη) υπερβολικές.

Πριν από λίγο καιρό άκουγα τον Γιάννη τον Κόντη σε μια εκπομπή να λέει ότι η πρόταση της ομάδας του για την αναβάθμιση της διαιτησίας είναι να διαγράφονται από τους πίνακες όσοι κάνουν λάθη. Την ίδια στιγμή με είχε πάρει ένας διαιτητής και με ρώταγε πώς θα ένιωθε ο ίδιος ο Κόντης αν κάποιος έλεγε ότι στην επόμενη λάθος μεταγραφή που θα κάνει στον Αρη πρέπει να φύγει από τη Θεσσαλονίκη…

«Αυτοκτονία»

Ο Αρης έχει δίκιο για πολλά. Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει όμως και απίστευτα λάθη. Από τους θεατρινισμούς και τις παραιτήσεις του Λάμπρου Σκόρδα, που κατήγγειλε τη Σούπερ Λίγκα για τη διαιτησία και μετά ψήφιζε υπέρ του Γκαγκάτση (!), ο Αρης πέρασε σε μια νέα φάση, που, αντί να κάνει πολιτική (να βρει δηλαδή ποια είναι η συμπεριφορά που τον συμφέρει), προτιμά να φωνάζει για να κρατήσει υψηλό το αίσθημα των οπαδών του. Η συμπεριφορά αυτή δεν είναι απλώς λάθος: είναι αυτοκτονική!

ΠΑΟΚ

Ο Αρης θα πρέπει σε αυτό να παραδειγματιστεί από τον ΠΑΟΚ. Ο Ζαγοράκης, όταν κατάλαβε την ανοησία που είχε κάνει με την πρόσληψη του Γκαγκάτση, τον μεταμόρφωσε σε Αγιο Ιωάννη και ως άλλη Σαλώμη πήρε το κεφάλι του: αίφνης ο ΠΑΟΚ σταμάτησε να έχει τα σοβαρά προβλήματα που είχε στην αρχή της σεζόν και για τα οποία είχα εγκαίρως προειδοποιήσει.

Οι παράγοντες του Αρη δεν έχουν κάτι να θυσιάσουν, μπορούν όμως να αλλάξουν συμπεριφορά και να μαζέψουν το πράγμα -κυρίως να περιορίσουν τις κορόνες και να μετριάσουν την επιθετικότητα, που άλλωστε δεν βγάζει και πουθενά: ο Καλόπουλος ούτε που παραπέμφθηκε! Μπορούν, επίσης, να προσλάβουν έναν άνθρωπο που θα είναι σε θέση να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον κόσμο των διαιτητών, που είναι σχεδόν ανίκητος.

Κομμάτια

Ο Αρης βγήκε από το ντέρμπι της Τούμπας κομμάτια. Εναν πόλεμο που δεν μπορείς να τον κερδίσεις κοιτάς να τον τελειώσεις με έναν ωραίο συμβιβασμό. Εκτός αν αντί για ποδόσφαιρο έχεις αποφασίσει να πουλάς γκρίνια και δυστυχία. Αλλά με αυτά δύσκολα πας μακριά...

Για τον ΠΑΟΚ

Στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης φάνηκε και κάτι άλλο: πόσο ομάδα ποδοσφαιριστών είναι ο ΠΑΟΚ! Δεν εννοώ ότι οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ τα έκαναν όλα μόνοι τους, ούτε επιχειρώ να μειώσω τον θρίαμβο του Σάντος, που είδε την ομάδα του να παίζει σε ένα μεγάλο ματς πολύ καλά.

Αναφέρομαι σε κάτι άλλο: στη δομική σύσταση της ομάδας του ΠΑΟΚ, που μεταλλάσσεται σιγά σιγά από ομάδα οπαδών (αυτό ήταν ιστορικά) σε ομάδα ποδοσφαιριστών, δηλαδή σε μία εταιρεία την οποία οι ποδοσφαιριστές αισθάνονται ως δική τους πρώτα απ' όλα!

Το πέρασμα της προεδρίας από τον Ζαγοράκη στον Βρύζα νομίζω ότι έκανε πολλούς από τους παίκτες του ΠΑΟΚ να καταλάβουν ότι η ομάδα στην οποία βρίσκονται είναι η πρώτη και ίσως η μοναδική στην Ελλάδα (ίσως και στην Ευρώπη ολόκληρη) που διοικείται από ποδοσφαιριστές.

Αυτού του τύπου η συνειδητοποίηση αυξήθηκε από το γεγονός ότι ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο σε ένα βράδυ έγινε από αρχηγός της ομάδας τεχνικός διευθυντής, όπως δηλαδή είχε γίνει προηγουμένως και ο Ζήσης Βρύζας. Αρκετοί παίκτες του ΠΑΟΚ, κυρίως ξένοι, νόμιζαν ότι ο σύλλογος είχε επιλέξει για τη θέση του προέδρου έναν ποδοσφαιριστή απλώς διότι συνέβαινε να έχει στις τάξεις του κάποιον που ο κόσμος αγαπούσε, δηλαδή τον Ζαγοράκη.

Τώρα κατάλαβαν ότι ο οργανισμός ΠΑΟΚ περιβάλλει τους ποδοσφαιριστές του με τεράστια εμπιστοσύνη, κάνοντας αυτού του τύπου την επιλογή μοντέλο διοίκησης. Στο ντέρμπι είδα παίκτες που έπαιξαν για τον πρόεδρο και τον τεχνικό διευθυντή τους, δηλαδή για δύο πρώην συμπαίκτες τους!

Είδα, επίσης, μια προσπάθεια αυτή η διαφορετική σχέση των παικτών με την ΠΑΕ να τονιστεί: ο Βιτόλο κι ο Ιβιτς π.χ., εξαίροντας την τωρινή τους ομάδα σε σύγκριση με την προηγούμενη, τόνισαν κυρίως αυτή τη διαφορά -είπαν δηλαδή ότι το περιβάλλον του ΠΑΟΚ είναι πιο πολύ στα μέτρα τους, πιο πολύ δικό τους.

Ολοένα και πιο πολύ ο ΠΑΟΚ αποκτά στοιχεία διοίκησης μοναδικά. Ομάδες που στηρίζονται σε οπαδούς ξέρω πολλές. Ομάδες που στηρίζονται σε κανόνες επαγγελματικής αλληλεγγύης που οι παίκτες αναπτύσσουν καταλαμβάνοντας διοικητικούς ρόλους δεν ξέρω. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα μόνος του…

Champions Botos, αποκλειστικά

Μια παγκόσμια αποκλειστικότητα της στήλης: ο Κώστας Μπότος, μπροστά στο προπονητικό κέντρο της Mazempe FC, ποζάρει με το Τσάμπιονς Λιγκ της Αφρικής.

(Kαι ο Αντωνίου ονειρεύεται να πουλήσει τον Κλέιτον στον ΑΠΟΕΛ…).