Περιμένοντας τον αγώνα του Ντόνετσκ…

Τώρα που διαβάζετε αυτές τις αράδες γνωρίζετε εάν η Εθνική ομάδα προκρίθηκε ή όχι στα τελικά του Μουντιάλ. Το κείμενο, όμως, γράφτηκε κάμποσες ώρες προτού αρχίσει το παιχνίδι. Ας όψεται ο αμετάπειστος Γιώργος Μαζιάς: «Στείλε νωρίς κείμενο να κλείσουμε καμιά σελίδα, δεν μπορώ να τις έχω όλες ανοιχτές μέχρι να τελειώσει το ματς».

Την ώρα που ο Μαζιάς ξεκαθάριζε πως δεν διαπραγματευόταν, με είχε καταλάβει το «think positive». Επειδή «ουδέν κακόν αμιγές καλού», «κάθε εμπόδιο για καλό», «κάθε τέλος μια νέα αρχή» (κ.λπ., κ.λπ.), σκεφτόμουν πως ακόμη και στην περίπτωση του αποκλεισμού της ομάδας κάποια «παράπλευρα θετικά» θα μπορούσαν να ανιχνευθούν.

Κωδικοποίησα λοιπόν τις σκέψεις της στιγμής, βρίσκοντας τα θετικά τής κάθε περίπτωσης. Της πρόκρισης ή του αποκλεισμού.

ΤΑ ΚΑΛΑ, ΑΝ ΠΑΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ:

1. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά μια άλλη ελπίδα-προπομπός λέει πως η ελπίδα νούμερο δύο μπορεί και να μην πεθάνει καθόλου. Εν ολίγοις, αν… σου κάτσει και πας καλά ή καλούτσικα, όλα θα είναι χάρμα. Αν όχι, να 'ναι καλά η χαρά της συμμετοχής. Δίπορτο το 'χουμε.

2. Θα έχουμε να λέμε ότι το ευρωπαϊκό τρόπαιο του 2004, συν την παρουσία στα τελικά του Euro 2008, συν το επικείμενο ταξίδι της ομάδας στη Νότιο Αφρική συνιστούν απολογισμό αξιοπρόσεκτης σταθερότητας. Σε επίπεδο προσπαθειών να συμμετάσχουμε στις συγκεκριμένες διοργανώσεις, θα έχουμε τρεις πετυχημένες απόπειρες στις τέσσερις -στα τελευταία έξι χρόνια. Το ποσοστό είναι καλό ακόμη και για βολές στο μπάσκετ (και θαυμάσιο εάν σουτάρει ο «Σόφο»).

3. Ακόμη κι αν δεν τα πάει καλά η ομάδα στη Ν. Αφρική, το πιο πρόσφατο μέτρο σύγκρισης ―το Euro 2008― βολεύει για να φανεί μια «σχετική πρόοδος». Αλλά κι αν ακόμη ―ο μη γένοιτο― ηττηθούμε σε όλα τα παιχνίδια, υπάρχει και το επιχείρημα που διατύπωσε ο Καραγκούνης στο Mega έπειτα από τον αγώνα με το Λουξεμβούργο στο ΟΑΚΑ: «Μπορεί στο Euro 2008 να κάναμε τρεις ήττες, αλλά δεν μας ξεφτίλισε και κανείς». Ε, αν υποστούμε και καμιά βαριά ήττα, θα κάνουμε τη σύγκριση με το ομοειδές (Μουντιάλ κι εκείνο) 1994 και θα είμαστε Ο.Κ.

4. Αν αποτύχουμε, αποτελεί καλό άλλοθι ο εκνευριστικός ήχος που προκαλούν στα γήπεδα της Ν. Αφρικής οι «βουβουζέλες» (θυμάστε, φαντάζομαι, από το περσινό Confedarations): «Εχουμε πειθαρχημένη ομάδα που πρέπει να παίζει με αυτοσυγκέντρωση. Πώς να αποδίδαμε; Οι παίκτες δεν μπορούσαν καν να ακούσουν τις οδηγίες του κόουτς. Ωραία, συνηθίσαμε τα λέιζερ και γίναμε οπτικοί τύποι, αλλά η ακοή μας αυτό δεν το αντέχει».

5. Εκτός από τον μυελό των επινεφριδίων που εκκρίνει την αδρεναλίνη, το καλοκαίρι θα δουλέψουν καλά πιτσαρίες και σουβλατζίδικα με διανομείς. Εχει λαμβάνειν και η ΕΠΟ από τους χορηγούς -άντε, να κινείται το χρήμα.

ΤΑ ΚΑΛΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΜΟΥΝΤΙΑΛ:

1. Τα μπάνια του λαού θα αρχίσουν ανέμελα, δίχως να τα νοθεύει το άγχος. Ισως καταναλωθούν λιγότερες πίτσες και σουβλάκια κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, αλλά τουλάχιστον οι μπουκιές θα κατεβαίνουν ήρεμα, δίχως την αγωνία ότι ο μπαγάσας ο επιθετικός των άλλων που τώρα κάνει κίνηση μπορεί να αναστατώσει την περιοχή της ομάδας και το πεπτικό σύστημα των αγχωμένων Ελλήνων τηλεθεατών. Υγεία πάνω απ' όλα.

2. Θα κοιμάται πιο ήρεμα το ―ουδόλως αμελητέο, αριθμητικώς― τμήμα των ποδοσφαιρόφιλων που αγωνιά πολύ περισσότερο για το πώς θα είναι η φυσική κατάσταση των παικτών της αγαπημένης του ομάδας (συλλόγου) από την αρχή της νέας σεζόν. Σώρευση κόπωσης πριν από την προετοιμασία της ομάδας; Κίνδυνοι τραυματισμών; Α πα πα. Αφήστε που θα αποφύγουμε τη συζήτηση στην αρχή της νέας αγωνιστικής περιόδου: «Αρχίζουν ή όχι από ισότιμες θέσεις την κούρσα του πρωταθλήματος οι ομάδες, με τη μία να μετράει (τόσους) κουρασμένους από το Μουντιάλ παίκτες και την άλλη να είναι 100% φρέσκια, γιατί δεν συνέβαλε στην προσπάθεια της Εθνικής;». Θα άντεχε, κανείς μια τέτοια ακαδημαϊκή συζήτηση πλάι σε αυτές για τη διαιτησία, ή σε εκείνες για τις «μεταγραφές-λίρες εκατό» και για τις «μεταγραφές παλτών», προτού δούμε καν κανένα νεοφερμένο να παίζει; Δύσκολα.

3. Θα έχουμε την άνεση να βλέπουμε τα ματς των Ουκρανών και Ελβετών δίχως φόβο και πάθος, αλλά με όλη μας τη διάθεση να τους στείλουμε αρνητική ενέργεια. Ετσι, για να μάθουν. Για να φανεί ότι αδίκως πήγαν στη Ν. Αφρική ανθ' ημών, διότι εμείς είμαστε καλύτεροι. (Ναι, δύο φορές χάσαμε από τους Ελβετούς, αλλά επιμένουμε ότι ήμασταν καλύτεροι.)