«Aλλάξαμε θέση, μ’ αρέσει, μ’ αρέσει...»

Ολα όσα κορόιδευαν οι Ολυμπιακοί κι ο Σωκράτης Κόκκαλης τα τελευταία χρόνια τα λούζονται πλέον κανονικότατα. Κάποτε ειρωνευόντουσαν τον Παναθηναϊκό που είχε πάρει δανεικούς τον Ιβανσιτς και τον Μάτος, με τη γοητευτική φράση που χάιδευε γλυκά τ’ αυτάκια των οπαδών: «Eμείς δεν παίρνουμε δανεικούς όπως κάποιοι άλλοι». Κι ο Παναθηναϊκός μπορεί τους δύο δανεικούς του να τους αγόρασε (και να τους έστειλε φέτος με τη σειρά του δανεικούς), αλλά ενδιάμεσα ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να αυτοαναιρεθεί, παίρνοντας δανεικούς τους κ. Σηφάκη, Αρτσούμπι, Λέτο, Νταρμπισάιρ και Πάρντο. Well done...

Στη συνέχεια βρήκαν την ευκαιρία να κοροϊδέψουν το μοντέλο της πολυμετοχικότητας, κάνοντας τη σχετική πλάκα στο τέλος της περσινής χρονιάς, όταν ο μονομετοχικός και αδιαίρετος Ολυμπιακός τερμάτισε πρώτος και ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός τερμάτισε τρίτος στην κανονική περίοδο και δεύτερος στα πλέι οφ. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης έγινε κομμάτι της νέας εποχής της ομάδας, με τον -όχι και τόσο πρωτότυπο πλέον - τίτλο «πολυμετοχικός Ολυμπιακός». Κάποτε επίσης στον Ολυμπιακό κορόιδευαν το «τσούκου τσούκου μπολ» του Παναθηναϊκού, το πόσο ζοριζόταν να ανοίξει τις κλειστές άμυνες παίζοντας στην έδρα του με μικρότερες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, το πόσο κλεφτοπόλεμο έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Κι ήρθε η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό με κλεφτοπόλεμο κόντρα στην Αλκμααρ επί 90 λεπτά και κόντρα στη Σταντάρ επί 80 λεπτά και μεγάλα ζόρια στο Καραϊσκάκη με Καβάλα, Πανιώνιο, Εργοτέλη. Και βεβαίως μην ξεχάσουμε τις περσινές ειρωνείες και τα καλαμπούρια για τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τον Πανσερραϊκό στο Κύπελλο, τον Πανσερραϊκό τότε της Super League, με το πρώτο ματς 0-0 στις Σέρρες. Και πόσο διαφορετικά ακούγονται τώρα, μετά το 3-1 των Σερρών και τον αποκλεισμό απ’ τη συνέχεια του Κυπέλλου από ομάδα Β' Εθνικής. «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις». Φταίει κιόλας που τα ρημάδια τα γραπτά μένουν και η καζούρα του χθες επιστρέφει στα μούτρα σου αύριο με μεγαλύτερη δύναμη.

Οσο για το θέμα της ένστασης που είχε κάθε δικαίωμα να κάνει ο Ολυμπιακός, αλλά δεν έκανε, για άλλους ήταν μαγκιά του και για άλλους σκασίλα του, αφού άλλο το Κύπελλο κι άλλα τα φράγκα του Τσάμπιονς Λιγκ. Πέρα όμως και πάνω από κάθε κουβέντα περί «μαγκιάς», «ηθικής» και «παντελονάτων Ολυμπιακών», στον Παναθηναϊκό ας κρατήσουν καλύτερα την εμφάνιση του Ολυμπιακού στις Σέρρες, ας δουν τα προβλήματα που έχει ο «αιώνιος» αντίπαλος λόγω περιορισμένου ρόστερ, τραυματιών και βεβαρημένου προγράμματος, την περίοδο χάριτος στον Ζίκο που τελειώνει όπου να 'ναι, κι ας κοιτάξουν να γίνουν σαν τον Ολυμπιακό, ειδικά τώρα που ο Ολυμπιακός έγινε σαν τον Παναθηναϊκό:

να «καθαρίζουν» τα παιχνίδια με αντιπάλους μικρότερης δυναμικότητας πειστικά και αποτελεσματικά εντός κι εκτός έδρας, να παραμείνουν σε θέση οδηγού και να αφήσουν τον αντίπαλο να κυνηγάει, αν έχει μέχρι το ντέρμπι απώλειες βαθμών. Να τον βάλουν δηλαδή σε ένα «τριπάκι» που είχε βάλει τον ΠΑΟ ο Ολυμπιακός όλα τα προηγούμενα χρόνια: να κυνηγάει κι όχι να τον κυνηγούν. Για να δούμε, μπορεί να το αντέξει αγωνιστικά και ψυχολογικά; Ή έχει ξεμάθει πώς είναι να είσαι μόνος σου μπροστά και να μη βλέπεις την πλάτη κάποιου;