Ελάτε να μας το πάρετε...

Η περσινή σεζόν της Ευρωλίγκας ολοκληρώθηκε με άρωμα Ελλάδας: δύο οι ομάδες μας στο φάιναλ φορ, δική μας η πρωταθλήτρια, δική μας η –ευτυχώς ήρεμη– κερκίδα στο Βερολίνο, δικός μας ένας από τους ωραιότερους ημιτελικούς που είδαμε ποτέ, δική μας η «κούπα» για 6η φορά στην ιστορία, δικός μας ο MVP, δικά μας τα πάντα όλα!

Η νέα περίοδος της Ευρωλίγκας ξεκινάει με άρωμα Ελλάδας: δικές μας οι ηχηρές και πανάκριβες μεταγραφές, δικοί μας οι επικρατέστεροι «μνηστήρες» του τίτλου, δικά μας τα εισιτήρια του φάιναλ φορ όταν αρχίσει η μοιρασιά, δική μας ακόμα και η παρτίδα των προκριματικών χάρη στο Μαρούσι.

Το Παρίσι έφερε γούρι στη χώρα μας πριν από 13 χρόνια, μια και εκεί άγγιξαν για πρώτη φορά ελληνικά χέρια το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Τότε το σήκωσε ο Παναγιώτης Γιαννάκης ντυμένος στα πράσινα, με θεατή από την κερκίδα τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, προπονητή τότε της Ρεάλ, ηττημένης από την ΤΣΣΚΑ στον ισπανικό ημιτελικό. Δεν θα είναι έκπληξη αν ανταμώσουν ξανά στο «Μπερσί» ο Γιαννάκης, ο Ομπράντοβιτς, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ.

Η φετινή χρονιά αναδίδει μυρωδιά ποδοσφαιρικών αποδυτηρίων, διότι (πέρα από τους δικούς μας) πέρασε ύστερα από χρόνια στον χώρο του μπάσκετ η... προαιώνια αντιπαλότητα μεταξύ των γιγάντων από την Ισπανία. Η Ρεάλ έδωσε τα κλειδιά του μαγαζιού στον Ετορε Μεσίνα, ενώ η Μπάρτσα κέρδισε με σπριντ της τελευταίας στιγμής τον μαραθώνιο για την απόκτηση του Ρίκι Ρούμπιο.

Το παιδί-θαύμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα έχει δίπλα του στην εκκίνηση τους Λάκοβιτς, Ναβάρο, Λάκοβιτς, Μπαζίλε, Σάδα, Μάικλ, Μπάρτον, Γκριμάου, Μόρις, Ε. Λόρμπεκ, Ν'Ντονγκ, Βάθκεθ, Τρίας, ενώ ντυμένοι στα ολόλευκα εκστρατεύουν από τη Μαδρίτη οι Πριχιόνι, Μπούλοκ, Τζουλ, Χάνσεν, Καουκένας, Βιδάλ, Γκαρμπαχόσα, Βελίτσκοβιτς, Ντε Μιγκέλ, Βαν ντεν Σπίγκελ, Ντ. Λαβρίνοβιτς, Ρέγες.

Πριν προφτάσει κάποιος να προφέρει τις λέξεις «ντριμ» και «τιμ», ρίχνει μια ματιά προς Πειραιά μεριά και βλέπει Παπαλουκά, Τεόντοσιτς, Ουέιφερ, Τσίλντρες, Κλέιζα, Βούισιτς, Μπουρούση, Σχορτσανίτη. Κι έπειτα θυμάται ποιοι γέλασαν τελευταίοι τον περασμένο Μάιο στο Βερολίνο:

Διαμαντίδης, Σπανούλης, Γιασικεβίτσιους, Νίκολας, Περπέρογλου, Φώτσης, Μπατίστ, Τσαρτσαρής, Πέκοβιτς. Ο Παναθηναϊκός ενίσχυσε την ήδη παντοδύναμη αρμάδα του με Τέπιτς, Καλάθη και Γκόλεματς και φυσικά ξεκινάει την παρτίδα με τα λευκά. Οποιος θέλει να κερδίσει το «ιερό δισκοπότηρο», θα πρέπει να το αποσπάσει μέσα από τα χέρια του Ομπράντοβιτς, τροπαιούχου για 7η φορά στην καριέρα του.

Η ΤΣΣΚΑ έφτασε πέρυσι ένα σουτ από τον τίτλο, αλλά έμεινε με το «αχ». Εκτοτε, ο βασικός χρηματοδότης της έστρεψε την προσοχή του στην αγορά του ΝΒΑ και άφησε την πόρτα ανοιχτή για να αποχωρήσουν από τη Μόσχα οι Μεσίνα, Λόρμπεκ, Μόρις και ο Νίκος Ζήσης, ο οποίος επιστρέφει σε θερμά κλίματα για να φορέσει τα πράσινα της Μοντεπάσκι Σιένα. Η πρωταθλήτρια Ιταλίας είναι το άλλο ισχυρό αουτσάιντερ της χρονιάς, μολονότι έχασε τον πολύτιμο Καουκένας.

Από τις συμπατριώτισσές της η Αρμάνι Τζινς μοιάζει ενισχυμένη, ενώ η Λοτομάτικα αποδυναμωμένη. Βήματα προς τα πίσω φαίνεται ότι πραγματοποίησαν οι άλλες ισπανικές ομάδες, μολονότι έχουν την υποστήριξη ισχυρών τραπεζών: η Κάχα Λαμποράλ δεν είναι παρά η Τάου μεταμφιεσμένη, ενώ η Ουνικάχα κατοικοεδρεύει στη Μάλαγα, όπου περιμένει τον Ολυμπιακό την επόμενη εβδομάδα ο Γιώργος Πρίντεζης.

Εάν βρεθεί ομάδα άλλη από τις Σιένα, ΤΣΣΚΑ να γίνει σφήνα στις φιλοδοξίες της τετράδας των γιγάντων, θα πετύχει ένα μικρό θαύμα. Η Μακάμπι, η Εφές Πίλσεν, η Φενερμπαχτσέ και η ρωσική Κίμκι θα είναι τα «μαύρα άλογα» της περιόδου, ενώ η σταθερή Τσιμπόνα θα ποντάρει στην έδρα της και η αποψιλωμένη Παρτίζαν στα ταλέντα της επόμενης ημέρας. Η Βιλερμπάν θα μοιράσει δαγκωματιές δεξιά κι αριστερά, όπως και οι δύο εκπρόσωποι της Λιθουανίας, Ζαλγκίρις και Λιέτουβος Ρίτας.

Η Ολίμπια θα είναι... η Ολίμπια, η Πρόκομ θα είναι... η Πρόκομ, ενώ οι πρωτόβγαλτες Ολντενμπουργκ και Ορλεάν συμπληρώνουν το ντεκόρ του κάτω ορόφου μαζί με το Μαρούσι. Οποιος από αυτούς τους πέντε βρει τρόπο να ανοίξει την πόρτα της β' φάσης, θα μιλήσει για μνημειώδη επιτυχία. Ειδικά αν ονομάζεται Μαρούσι και δίνει τους εντός έδρας αγώνες του μπροστά σε 400 άτομα.