Τραυματισμοί του προπονητή

Πριν από δυόμισι χρόνια ο Ολυμπιακός είχε χτυπηθεί από την «επιδημία των δικεφάλων». Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να σπάσει το πανελλήνιο ρεκόρ, που πρέπει να το κατέχει η ΑΕΚ του Φερέρ με 32 θλάσεις σε μία σεζόν, αν δεν κάνω λάθος, αλλά είχε κάνει εμφάνιση βάθρου.

Οταν τα δημοσιεύματα πλήθυναν, για να στηριχθούν ο Λεμονής και οι συνεργάτες του επιστρατεύτηκαν οι στατιστικές. «Αυτά συμβαίνουνε, μερικές φορές οι τραυματισμοί πέφτουνε μαζεμένοι». Στο τέλος γύρισε ο Σωκράτης, τους απέλυσε όλους μαζί με το προσωπικό της επιστημονικής στήριξης και έμπρακτα αποδείχθηκε ότι κάποιος είχε κάνει λάθος.

Την εποχή του Φερέρ πρωί τα βάζανε στους Θρακομακεδόνες, μεσημέρι τα βγάζανε και κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί τα άτιμα ψοφάγανε. Η δικαιολογία που είχε επιστρατευτεί και είχε κάποια δόση αλήθειας ήταν το γήπεδο των Θρακομακεδόνων και τα χάλια του.

Οταν ρωτούσαν τη διοίκηση γιατί δεν το επισκευάζει, η απάντηση ήταν ότι το υπόστρωμα δεν επιτρέπει βελτιώσεις και στην επόμενη ερώτηση γιατί δεν βελτιώνουν το υπόστρωμα, η απάντηση ήταν: «Αφού κάποια στιγμή θα φύγουμε». Δυόμισι χρόνια αργότερα η ΑΕΚ παραμένει στους Θρακομακεδόνες, ο χλοοτάπητας και το υπόστρωμα δεν έχουν αλλάξει, αλλά οι θλάσεις στους δικεφάλους σταμάτησαν. Σύμπτωση; Αποκλείεται, αλλά όποιο λάθος και να είχε γίνει χάθηκε στον χρόνο…

Αντίθετα, οι τραυματισμοί του Ολυμπιακού αρχικά δεν μοιάζει εύκολο να αναλυθούν. Ο Γκαλέτι είχε ένα τράβηγμα –αρχικά είπαν ότι θα τον κρατήσει δύο μέρες εκτός προπονήσεων και τελικά πάει για μήνα και βάλε. Ο Νταρμπισάιρ είχε το πρόβλημα στους κοιλιακούς και του εμφανίστηκε ξανά. Ο Στολτίδης απέχει των προπονήσεων λόγω της μέσης. Ο Τοροσίδης λόγω μηνίσκου που μάζεψε υγρό στο γόνατο. Γάμπα, γόνατο, μέση, κοιλιακοί είναι τραυματισμοί όπου λάχει, με έναν όμως κοινό παρονομαστή.

Οι τραυματισμοί του Ολυμπιακού δείχνουν να προέρχονται από υπερβολικές πρόωρες προσπάθειες. Θα μπορούσαμε να τους πούμε «τραυματισμούς του νέου προπονητή», όταν οι παίκτες έχουν ακούσει ότι ο καινούργιος έχει απαιτήσεις και είναι τσαμπουκαλεμένος και κάνουν την παραπάνω προσπάθεια πολύ νωρίς στην προετοιμασία. Εκτός αν η ιστορία είναι ακόμα πιο περίπλοκη. Εχει αγχωθεί η διοίκηση ότι η ομάδα μπορεί να αποκλειστεί, περνάει το άγχος της στον προπονητή και αυτός το δικό του στους παίκτες, που ζορίζονται περισσότερο από όσο πρέπει.

Μόνο που το αντικείμενο στον Ολυμπιακό δεν είναι να πάνε στον προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την ψυχή στο στόμα και τη μισή ομάδα στο νοσοκομείο. Ο καλός τζογαδόρος πρέπει να κρατάει την ψυχραιμία του. Στον Ολυμπιακό η είσοδος στους ομίλους μπορεί να είναι η πονταρισιά του χρόνου, αλλά με το να ξεκάνουν την ομάδα στην προετοιμασία το μόνο που κάνουν είναι το παιχνίδι των αντιπάλων τους.


Θέλω να ευχαριστήσω τον αναγνώστη Δ.Τ. για το «Δραπέτες του Μπούλκες», που μου σύστησε να κατεβάσω από το Internet. Γυρισμένο το 1969, σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παπασταματάκη και με τους Λαυρέντη Διανέλο, Θάνο Μαρτίνο, Ιλια Λυβικού, Ζώρα Τσάπελη και Σταμάτη Γκίκα, το «ΔτΜπ» με αδρές γραμμές παρουσιάζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού στο εκπαιδευτικό στρατόπεδο του Μπούλκες με bonus track το Ορτακιόι στη Βουλγαρία.

Συστήνω ανεπιφύλακτα σε κάθε νέο που αγαπάει την Ελλάδα μας ή τον Διανέλο να δει την ταινία και δέχομαι το challenge, να υπάρξει προβολή της ταινίας και να ακολουθήσει συζήτηση με την παρουσία του ηγέτη Γρηγόρη Ψαριανού. Επειδή όμως ο καθένας πρέπει να βάζει το λιθαράκι του στην επιμόρφωση, από πλευράς μου προτείνω την ακρόαση του αριστουργήματος της Βέμπο «Τα παιδιά μας που πήραν οι Σλάβοι». Ακούστε το μαζί με τον Kyr Antonis στο βίντεο με τον Μάνο και τη Μελίνα και τα προβλήματά σας θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας.

Το θέμα όμως που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι η επιστολή του αναγνώστη Δημήτρη Λ. που χθες δημοσίευσε ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, για το αν και κατά πόσο πριν από 40 χρόνια υπήρξε πραγματικά το moon landing. Ο αναγνώστης, αφού δηλώνει κάτοχος δύο πτυχίων και ότι ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του στη Φυσική, θέτει το θέμα της ειδίκευσης.

Αρχικά αναφέρει ότι κάποιος που δεν είναι ειδικός βρίσκεται έξω από την εμβέλειά του να κρίνει αν έγινε η προσελήνωση και ότι το γεγονός αποδεικνύεται από το reflector που οι αστροναύτες άφησαν στην επιφάνεια της Σελήνης, ώστε να μπορεί να γίνει ανάκλαση ακτίνων laser και να μετρηθεί η απόσταση από τη Γη. Μετά προσθέτει ότι «δεν υπάρχει λόγος να καταθέσω άλλα επιχειρήματα», συνεχίζοντας με τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν στην προσπάθεια εξερεύνησης του Διαστήματος, τις «αφιερωμένες σε ιδεώδη ζωές που προσβάλλονται καθημερινά» και άλλα που όποιος τα έχει διαβάσει τα ξέρει και όποιος δεν τα έχει διαβάσει μπορεί να τα βρει. Τώρα η σειρά μου.

Χρειάζεται η επίκληση δύο πτυχίων και μεταπτυχιακού στην Πυρηνική Φυσική για να αναφερθεί μία κοινή pop γνώση όπως ότι οι αστροναύτες άφησαν reflector στο Φεγγάρι; Από κάποιον που επικαλείται την επιστημονική του γνώση περιμένεις κάτι καλύτερο από μια πληροφορία που τη βρίσκεις στο youtube. Είναι σαν να λες «έχω τελειώσει Ιατρική στο John Hopkins και αυτό που σας λέω είναι να φοράτε γαλότσες όταν βρέχει».

Επίσης τι στο διάολο σχέση έχει η Πυρηνική Φυσική με την προσελήνωση; Αναφέρθηκε κάποιος στο propulsion του «Apollo» ή κάτι ανάλογο για να χρειαστεί γνώμη πυρηνικού φυσικού; Ειδικός στο θέμα μπορεί να είναι ένας αναλυτής εικόνας, που ούτε ο Χρήστος, ούτε ο αναγνώστης (με μεταπτυχιακό ή χωρίς), ούτε εγώ είμαστε. Το μόνο που μπορούμε να επικαλούμαστε είναι τη λογική στα στοιχεία που παρατίθενται.

Το λογικό συμπέρασμα είναι ότι το «Apollo 11» πράγματι προσεληνώθηκε. Με τους Σοβιετικούς να παρακολουθούν κάθε κίνηση στο Διάστημα και τον Ψυχρό Πόλεμο σε εξέλιξη, οι Αμερικανοί δεν θα διανοούνταν να επιχειρήσουν μαϊμουδένια προσελήνωση. Ενα τμήμα όμως των βιντεοταινιών που βλέπουμε πιθανότατα να είναι μαϊμουδεμένο. Οι υποψίες προκύπτουν όχι μόνο από τον κυματισμό της σημαίας, τους ανεξήγητους πολλαπλούς ίσκιους των αστροναυτών, τις αμφιβολίες για το ποιος έκανε τον κάμεραμαν και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Η εξήγηση είναι ότι δεν υπήρχε λόγος να διακινδυνεύσουν οι Αμερικανοί ένα εγχείρημα που δεν θα αποτυπωνόταν άρτια οπτικά, ενώ με μια καλή σκηνοθεσία θα μπορούσε να είναι και ωραιότερο και να έχει γίνει. Οι υποψίες ενισχύονται από το ότι οι αυθεντικές ταινίες σβήστηκαν, με τη NASA να δηλώνει ότι αυτό έγινε τη δεκαετία του '70 για να εξοικονομηθούν χρήματα με την επαναχρησιμοποίησή τους.

Εντάξει, ρε παιδάκι μου, να το σεβόμαστε το δημόσιο χρήμα, αλλά αν για το Παναθηναϊκός – Πενιαρόλ που για τους ίδιους λόγους σβήσανε στην ΕΡΤ δεν σταματάμε να μουρμουράμε, τι θα πρέπει να κάνουν οι Αμερικανοί που υποτίθεται ότι τους σβήσανε το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία τους; Μιλάμε για 45 ταινίες σε μπομπίνα που δεν στοιχίζουν ακριβώς εκατομμύρια και με την προσελήνωση να έχει από την αρχή δημιουργήσει θεωρίες συνωμοσίας στο κατά πόσο έγινε...

«If something sounds like a lie most probably is», λέει μια αμερικανική φράση που λατρεύω. «Οταν κάτι ακούγεται ψέμα, πιθανότατα είναι». Από εκεί και πέρα άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί κατέστρεψαν τα αυθεντικά tapes της προσελήνωσης για οικονομία. Μόνο που η προσελήνωση θυμίζει λίγο «Δραπέτες του Μπούλκες». Και οι δύο ταινίες προβλήθηκαν σε μια εποχή που η αλήθεια έχανε μαρς από την προπαγάνδα, κανένας δεν είχε όρεξη να τραβιέται με αναλύσεις, αλλά σήμερα μπορούμε να τις αντιμετωπίζουμε σαν λογικοί άνθρωποι. Ευτυχώς.


Αντιρρήσεις στο κείμενό μου δέχομαι από αποφοίτους του Lansing, κατοίκους της Σελήνης και κατόχους τεσσάρων πτυχίων, εκ των οποίων το ένα να είναι από ΤΕΦΑΑ.