ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΑΠΙΔΗΣ
Η ευρισκόμενη μία εβδομάδα μακριά από το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν ομάδα του Ολυμπιακού έδειξε ότι έχει την ανάγκη ενίσχυσης στο αριστερό άκρο της από τη διοίκηση. Και η ευρισκόμενη πάνω σε αναμμένα κάρβουνα διοίκηση του Ολυμπιακού -ακριβώς επειδή βρισκόμαστε λιγότερο από μία εβδομάδα πριν από την αναμέτρηση με τη Σλόβαν- φαίνεται ότι θα ικανοποιήσει την ανάγκη της ομάδας.
Παρ’ ότι ελαφρώς καθυστερημένα, εξαιτίας των προτεραιοτήτων για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, θα το κάνει και μάλιστα μ' έναν αξιόπιστο παίκτη, όπως είναι ο Μαρκ Γκονζάλες. Θέλει τέτοιον παίκτη ο Ολυμπιακός. Οπως το χώμα τη βροχή, που λέει και το τραγούδι.
Αν ανατρέξει κάποιος στο αγωνιστικό παρελθόν του Ολυμπιακού, είναι εύκολο να καταλάβει ποιο ήταν το μεγάλο του πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό: τα άκρα του. Ο Τζόρτζεβιτς μια ολόκληρη ζωή, ο Γιαννακόπουλος ένα μεγάλο φεγγάρι, ο Γκαλέτι σήμερα. Στο ρόστερ του Κετσπάγια, όμως, δεν υπάρχει άλλος για να κάνει τη δουλειά όπως ο Αργεντινός. Υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να τη διεκπεραιώσουν, αλλά όχι και να την κάνουν. Ειδικά ο Ζαϊρί, ο οποίος αποδεικνύει σε κάθε παιχνίδι ότι είναι μπακ απ είτε του Γκαλέτι είτε τους αριστερού μεσοεπιθετικού.
Μέχρι εκεί φτάνει η σκιά του. Αλλά όσο υπερβάλλει και ακκίζεται τόσο αυξάνει την πιθανότητα να γίνει μπακ απ της «ερυθρόλευκης» generation-X, του Σοϊλέδη, του Νικλητσιώτη, του Βασιλόγιαννη. Σ' αυτές τις περιπτώσεις όλοι λένε ότι ο προπονητής πρέπει να σηκώσει τα μανίκια και να τον στρώσει. Αλλά εδώ υπάρχει ο κίνδυνος να σηκώσει ο κόουτς τα χέρια αντί για τα μανίκια. Δεν έχει αλλάξει εδώ και πέντε χρόνια ο Μαροκινός. Από την ημέρα που τον είδε το ελληνικό κοινό για πρώτη φορά. Συμπτωματικά στο Καραϊσκάκη, τη σεζόν 2004-2005, με τη Σοσό. Και τότε ήταν παίκτης με σπάνια τεχνικά στοιχεία, αλλά κι άλλο τόσο σπάνια μανία ατομισμού, την οποία είχε πληρώσει η Σοσό με αποκλεισμό.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.