«Ελα, μωρέ, λες και είχε καταπιεί καλόγερο ήταν»

Την ώρα που ο Ολυμπιακός ξεπερνούσε το εμπόδιο της ιστορικής Τσβόλε, κατορθώνοντας να νικήσει και τους οπαδούς της, οι οποίοι δεν σταμάτησαν λεπτό να εμψυχώνουν την ομάδα τους με το σύνθημα «Τσβόλε, δώσ' τεν όλεν», στο γραφικό Ζέεφελντ ανέτειλε το αστέρι του Σεϊντού Γιαχάγια, κάνοντας τον Γιάννη Κομπότη να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Στοιχηματίζω ότι αν ο γοητευτικός Σεϊντού αναδειχθεί MVP σε δύο ακόμα οικογενειακά διπλά της ΑΕΚ, ο Γιάννης θα στείλει πακέτο στον Ντούσαν τον Λεονάρντο ζητώντας τον Σεϊντού στα έμψυχα ανταλλάγματα και θα αρχίσει από τώρα να καταστρώνει τα σχέδιά του για να τον μοσχοπουλήσει του παραχρόνου…

Μπορεί, μάλιστα, σε δύο χρόνια –πρώτα ο Θεός του Βερνίκου- να βρει τον Θανόπουλο στην ανάγκη και να του... τσιμπήσει ένα «χαρτί» για να του τον ξαναδώσει στην ΑΕΚ. Ασε μετά τους Μπαρμπαλιάδες, τους Χένρικσεν και τους Βαζέχα να ψάχνουν σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για να ανακαλύψουν νέα ταλέντα. Ο Κομπότης κοιμάται και το σκάουτινγκ του δουλεύει…

Μετρούσα τις μέρες μέχρι τη μεγάλη επιστροφή, αγαπητέ αναγνώστη, όπως οι ναυτικοί που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γης και περιμένουν πότε θα επιστρέψουν στο φτωχικό τσαρδί τους και την τρυφερή αγκαλιά της καλής τους. Χθες είδα στο «Φως» το πιο διάσημο καπέλο της χώρας να φιγουράρει και πάλι στη γνωστή του θέση -μαζί με τον ιδιοκτήτη του- και δάκρυα χαράς πλημμύρισαν το ηλιοκαμένο πρόσωπό μου. Ο Θέμης Σινάνογλου, dear, επέστρεψε στο μετερίζι του μετά τις καλοκαιρινές διακοπές…

Το πουλέν μου φιλοξένησε στη στήλη του τον μεγάλο Νίκο Αλέφαντο -τον οποίο μπορείς να απολαύσεις στη φωτό- και δεν σου κρύβω ότι η ταυτόχρονη επανεμφάνιση των δύο με έβαλε σε σκέψεις. Δεν αποκλείω ο γλυκός Θέμης να πήγε μαζί με τον «Αλέ» διακοπές –για να τον έχει από κοντά, διότι η Βάσια Λόη παραμονεύει- ή να επέστρεψε εσπευσμένα στη βάση του επειδή ο «Αλέ» είχε πολλά μαζεμένα και ήθελε κάπου να τα πει για να ξαλαφρώσει.

Και στις Μπαχάμες να παραθέριζε ο Σινάνογλου, αν κάθε τρεις και λίγο τον έπαιρνε ο Νικόλας τηλέφωνο και του έλεγε «θέλω να σπάσω τη σιωπή μου», με τι καρδιά θα συνέχιζε τις διακοπές του; Κι άμα μουλάρωνε μετά ο Αλέφαντος και του κρατούσε μούτρα, πώς θα έβγαινε ο χειμώνας; Με Κασναφέρη και προσευχές;

Ο «Αλέ» ξεκινά τα δωρεάν μαθήματα ποδοσφαίρου με ένα σχόλιο για το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού, τον Μαρέσκα: «Οταν έχει την μπάλα στα πόδια είναι φοβερός, μπαλαδόρος με εξαιρετικά σουτ, με πάσες και με πάθος και με φανατισμό θα ξεσηκώνει την εξέδρα. Οταν σκοράρει θα τρέχει στα κάγκελα της Θύρας 7 αυτός, τέτοιος χαρακτήρας είναι. Μην ξεχνάμε ότι είχε βάλει και το γκολ με τη Γιουβέντους στο 7-0 επί του Ολυμπιακού».

Μνήμη ελέφαντα έχει ο πολυχρονεμένος μου. Εγώ από εκείνη την αποφράδα νύχτα μόνο τον Κιμέντι, τον τερματοφύλακα της Γιουβέντους θυμάμαι, διότι ήταν απ' τους λίγους που δεν είχαν σκοράρει στο συγκεκριμένο ματς και μου ‘χε κάνει τρομερή εντύπωση.

Στη συνέχεια της συνέντευξης ο πολυνίκης τεχνικός φροντίζει -διότι προφανώς βλέπει τον Τιμούρ Κετσπάγια να έχει πάρει πολύ αέρα- να του υπενθυμίσει ότι οι επιθυμίες του εκάστοτε προπονητή του Ολυμπιακού είναι σαν τις εξοχικές κατοικίες στο Λαγονήσι: κανείς δεν τις παίρνει τοις μετρητοίς: «Ο Ολυμπιακός χρειάζεται οπωσδήποτε έναν έξω αριστερά ''φυσέκι''. Ποιος Ζαϊρί, τον ξέρουμε, γκολ δεν κάνει, αριστερό πόδι δεν έχει, ''σφαίρα'' δεν είναι. Για εναλλακτική λύση είναι. Ασε τον Κετσπάγια να λέει ότι δεν ''καίγεται'' για παίκτη εκεί. Τι δεν ''καίγεται'';».

Μια καλή και πάνω απ' όλα οικονομική λύση για το πρόβλημα του ποδιού του Ζαϊρί, το οποίο εντόπισε και ο «Αλέ», είχε προτείνει λίγες μέρες πριν ο Σούλης Παπαδόπουλος. Ο Σούλης, μιλώντας στο «Φως», είχε μια εξαιρετική ιδέα: «Να του βάλουμε του Ζαϊρί ένα αριστερό πόδι». Ρίχνω στο τραπέζι την πρότασή του, διότι θαρρώ ότι ο Νικόλας μου πολύ θα την εκτιμήσει. Τα μεγάλα πνεύματα, άλλωστε, πάντοτε συναντιούνται.

Ο Θέμης μου πάνω στην κουβέντα επισημαίνει στον Νικόλα ότι με την απόκτηση του Σισέ ο Παναθηναϊκός δείχνει να αλλάζει φιλοσοφία στο θέμα των επιθετικών, μια και δεν επιλέγει πλέον ψηλοτάβανα και δυσκίνητα παλικάρια, αλλά γρήγορα και ευέλικτα. Ο «Αλέ» -ο οποίος τα φώναζε αυτά- για άλλη μια φορά δικαιώνεται: «Το πήρανε επιτέλους χαμπάρι στον Παναθηναϊκό, που είχαν απηυδήσει με τον Μάντζιο και τον Πετρόπουλο και εκείνον τον Βραζιλιάνο τον μαντράχαλο, τον Σόουζα, που ήταν σαν να είχε καταπιεί καλόγερο».

Ο κορυφαίος Ελληνας τεχνικός δέχεται την πάσα που ο ίδιος δίνει στον εαυτό του και απ' τους επιθετικούς του Παναθηναϊκού περνάει σ' εκείνους του Ολυμπιακού. Ο Νικόλας μου κάνει ιδιαίτερη αναφορά στον Ντιόγο: «Τα μαρκάρω και κάνω τάκλιν και πάω δεξιά και αριστερά είναι της πλάκας. Αμα φεύγεις, κύριε, απ' την περιοχή, ποιος θα κάνει το γκολ; Εγώ σε θέλω να δουλέψεις και να βελτιωθείς, να είσαι πονοκέφαλος για τα σέντερ μπακ, να νιώσουν καυτή την ανάσα σου».

Αν, μάλιστα, η ανάσα του είναι και δροσερή, όπως του Γιάννη Ματζουράκη, θραύση θα κάνει ο Ντιόγο. Θα μπαίνει στην περιοχή και ο πλησιέστερος αντίπαλος θα βρίσκεται σε απόσταση τριών μέτρων, για να αποφύγει τις «αναθυμιάσεις». Πρώτος σκόρερ απ' την τρίτη κιόλας αγωνιστική θα αναδειχθεί ο Βραζιλιάνος.

Θέλω να συγχαρώ για πολλοστή φορά, φίλε αναγνώστη, τον αγαπημένο μου Βαγγέλη Μπραουδάκη, διότι δεν σταματά στιγμή να κατεβάζει νέες ιδέες. Διάβαζα χθες στο «Goal» το εξαιρετικό ρεπορτάζ του Βασίλη Μότση για τη Λάρισα και μόλις το μάτι μου έπεσε στη βινιέτα πάνω από το όνομά του, Ορεστιάδα-Ρέικιαβικ, κατάλαβα ότι ο Βαγγέλης μου έκανε πάλι το θαύμα του…

Φαίνεται ότι ο νουνεχής «Μπραού» έχει ζητήσει απ' τους δημοσιογράφους του «Goal» που καλύπτουν την προετοιμασία των ελληνικών ομάδων προκειμένου να δείξουν ότι είναι μάχιμοι να γράφουν εκτός απ' την περιοχή που βρίσκονται και το μέρος στο οποίο υπηρέτησαν όταν ήταν φαντάροι. Μετά τον Μότση και το Ορεστιάδα-Ρέικιαβικ, αύριο μπορεί να είναι η σειρά του Μανωλιουδάκη. Να γράψει δηλαδή «Αποστολή με τον Παναθηναϊκό Θήβα-Κιτσμπούχελ». Δεν είναι καταπληκτική η ιδέα του «Μπραού»;