Βάζοντας τάξη στο μπάχαλο

Υπάρχουν φορές που αναγνώστες και ακροατές με ρωτούν γιατί επιμένω να ασχολούμαι με θέματα που σχετίζονται με την οικονομική φυσιογνωμία και δραστηριότητα των ομάδων, που δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και θεωρούνται και βαρετά ή δυσνόητα. Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής. Ολες οι επιλογές των ομάδων πλέον καθορίζονται από τις οικονομικές δυνατότητές τους και την οργάνωσή τους σε αυτόν τον τομέα. Η αποτελεσματικότητα στην οικονομική διαχείριση προδικάζει και το αγωνιστικό αποτέλεσμα.

Για παράδειγμα, χωρίς χρήματα δεν είναι δυνατόν να γίνουν μεταγραφές ή άλλες σημαντικές επενδύσεις, με αποτέλεσμα οι ομάδες να μην είναι ανταγωνιστικές. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναζητώντας στοιχεία για την οικονομική φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών ομάδων διαπιστώνω πόσο ανοργάνωτη είναι η Ευρώπη σε σχέση με τις ΗΠΑ. Το σχέδιο αδειοδότησης της ΟΥΕΦΑ είναι το πρώτο κοινό πλαίσιο οργανωτικής και οικονομικής συμπεριφοράς για τις ευρωπαϊκές ομάδες που προσπαθεί να βάλει μια τάξη στο μπάχαλο που επικρατεί. Ερχεται, όμως, με μεγάλη καθυστέρηση, αν συνυπολογίσει κάποιος το γεγονός ότι το Τσάμπιονς Λιγκ ξεκίνησε το 1992, εποχή που άρχισαν να υπογράφονται οι πρώτες συμφωνίες πώλησης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, οι οποίες έβαλαν εκατομμύρια στα ταμεία των ομάδων.

Το πώς αξιοποιήθηκαν αυτά τα χρήματα, τουλάχιστον την πρώτη δεκαετία, είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία, μια και οι ομάδες δεν είχαν ιδέα για το οργανωτικό–οικονομικό μοντέλο που έπρεπε να υιοθετήσουν για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών. Τώρα τα πράγματα αλλάζουν, έστω με αργό ρυθμό. Η ΟΥΕΦΑ έχει στρέψει τη ματιά της και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να φέρει στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο ρυθμίσεις και οργανωτικές δομές που ισχύουν σε μεγάλη έκταση στον κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού στις ΗΠΑ.

Το σάλαρι καπ είναι μία από αυτές. Η αναβάθμιση του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ είναι μία άλλη. Και όπου ακούτε ή διαβάζετε «αναβάθμιση» να ξέρετε πως εκεί συμπεριλαμβάνεται η αύξηση των εσόδων και των κερδών. Λίγο μετά τον φετινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ δημοσιοποιήθηκε μία μελέτη της Μastercard με βάση την οποία το συνολικό οικονομικό όφελος για την πόλη που φιλοξενεί τον τελικό φτάνει τα 112 εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία της έρευνας δεν μπορούν εύκολα να επιβεβαιωθούν, αλλά δείχνουν πως και η Ευρώπη αρχίζει να βαδίζει στα βήματα που κινείται ο τελικός του Superbowl.

Του ακριβότερου, με διαφημιστικούς όρους, αθλητικού γεγονότος στον κόσμο. Ενός τελικού, αυτού του αμερικανικού φούτμπολ, που αποτελεί κάτι ανάλογο του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ, με ασύγκριτα μεγαλύτερη εμπορική αξία, χάρη στην ολοκληρωμένη οικονομική οργάνωση που έχουν οι Αμερικανοί. Από ορισμένα και μόνο στοιχεία μπορεί κάποιος να καταλάβει το εύρος της εμπορικότητας ενός και μόνο παιχνιδιού. Το ποσό που κάθε χρόνο ξοδεύουν οι Αμερικανοί σε αντικείμενα που έχουν σχέση με τον τελικό του Superbowl φτάνει τα 100 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το μέσο κόστος ενός διαφημιστικού διάρκειας 30'' κατά τη διάρκεια της τηλεοπτικής μετάδοσης του τελικού αγγίζει τα 2,6 εκατομμύρια δολάρια!

Το ποσό, μάλιστα, που ξόδεψαν οι πέντε κορυφαίοι διαφημιζόμενοι στα παιχνίδια του Superbowl από το 1987 μέχρι το 2006 φτάνει τα 613,4 εκατομμύρια δολάρια, ενώ υπολογίζεται ότι την τηλεοπτική μετάδοση του παιχνιδιού παρακολουθούν κάτι περισσότερο από 100 εκτομμύρια άνθρωποι, σχεδόν το 1/3 της χώρας. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο πολλές μεγάλες εταιρείες επιλέγουν τον τελικό του Superbowl για να ξεκινήσουν τη διαφημιστική προβολή των νέων προϊόντων τους.

Εκτός, όμως, από τα κέρδη, υπάρχουν και ζημίες. Υπολογίζεται ότι η αμερικανική οικονομία έχει συνολικά ζημία 810 εκατομμυρίων δολαρίων εξαιτίας της ενασχόλησης των εργαζομένων με τον τελικό, που συζητούν γι' αυτόν στη δουλειά ή χαζεύουν στην τηλεόραση. Τέλος, θέλω να σημειώσω πως κάθε χρόνο δίδεται μεγάλη μάχη για την πόλη που θα φιλοξενήσει τον τελικό, μια και φέρνει αρκετά οικονομικά οφέλη στις τοπικές οικονομίες.

Μας διαφεύγει το ουσιώδες

H επικαιρότητα στην ενημέρωση κυριαρχείται από τους ανούσιους διαλόγους των εγκληματιών του συνδικάτου που εξαρθρώθηκε από την Ασφάλεια, η οποία μία στο τόσο κάτι καταφέρνει. Αλήθεια, τι προσφέρουν στην ενημέρωσή μας όλα αυτά τα «εντυπωσιακά»;

Τα παρατσούκλια, τα ψευδώνυμα και οι διάλογοι μεταξύ των εγκληματιών; Τίποτε. Απλώς πουλάνε, τόσο στην τηλεόραση όσο και στις εφημερίδες, και υπερκαλύπτουν την ενημέρωση που θα έπρεπε να έχουμε για τα πραγματικά προβλήματα. Για την ανεργία και τη διόγκωση της μερικής απασχόλησης. Για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, για τα επερχόμενα οικονομικά μέτρα.

Αργότερα θα μας δοθεί μια αφορμή για να κουβεντιάσουμε ξανά την κρίση του Τύπου. Για την τηλεόραση δεν κάνω κουβέντα. Είναι μέσο αποπληροφόρησης πλέον. Προχθές υπήρχαν κανάλια που θεώρησαν ότι έπρεπε να δούμε και να ακούσουμε σε απευθείας σύνδεση ό,τι αμερικανιά θα γινόταν στο τελευταίο σόου του Μάικλ Τζάκσον, το οποίο έστησαν κάποιοι επιτήδειοι για να τα κονομήσουν. Ακόμα και το «σοβαρό» και «ενημερωτικό» CNN έβγαλε έκτακτο δελτίο για να πληροφορήσει τους τηλεθεατές ότι η σορός του νεκρού θα βρισκόταν στο κλειστό γήπεδο που είχε στηθεί η αποχαιρετιστήρια τελετή.

Ωραία. Αφού ο νεκρός παραβρέθηκε στην κηδεία του και το πληροφορηθήκαμε από τη νέα δημοσιογραφία, δεν βλέπω τι άλλο μας μένει να μάθουμε. Χθες κατάλαβα αυτό που μου είπε παλιότερα ένας δάσκαλός μου, ότι το CNN δεν μας δίνει μία εικόνα για την Αμερική, αλλά την εικόνα που θέλει η Αμερική να έχουμε γι' αυτήν. Αλήθεια, τι ήταν πιο σημαντικό για την πληροφόρησή μας και τη ζωή μας; Το πανηγυράκι στο Λος Αντζελες ή η συνάντηση Πούτιν - Ομπάμα και τα όσα συζήτησαν; Και αφού η τάση παγκοσμίως είναι να μας «πληροφορούν» τα Μέσα για το επουσιώδες ή και το γελοίο, δεν αξίζει να αναρωτηθούμε το γιατί; Οσοι, τέλος πάντων, έχουμε τη διάθεση και τη δυνατότητα να το κάνουμε.

Οι όμιλοι καθορίζουν το μέλλον

Η διαδικασία αύξησης μετοχικού κεφαλαίου του Ολυμπιακού δείχνει πολύ περισσότερο δύσκολη απ’ όσο φαινόταν αρχικά ή απ’ όσο κάποιοι ήθελαν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Στην πορεία αυτής της διαδικασίας ανέκυψε και το θέμα της πώλησης της ΠΑΕ, αλλά απ' ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα δεν υπάρχουν αγοραστές που να μπορούν να πληρώσουν τα χρήματα που θα ήθελε ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, Σωκράτης Κόκκαλης.

Μπορεί οι φίλοι του Ολυμπιακού να ανησυχούν για την κατάσταση στο αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας, αλλά θα πρέπει να καταλάβουν ότι αν δεν μπουν αρκετά χρήματα με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, η αγωνιστική ενίσχυση της ομάδας δεν θα είναι αυτή που επιβάλλουν οι συνθήκες.

Κι αν ο Ολυμπιακός δεν καταφέρει να προκριθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, το οικονομικό άνοιγμα της ΠΑΕ θα μεγαλώσει και μπορεί το επόμενο καλοκαίρι να είναι το πιο δύσκολο της τελευταίας 15ετίας.