Ο Κάλστρομ δεν είναι επιθετικός, μίστερ…

Η σχέση μας με τον γοητευτικό Τιμούρ Κετσπάγια δεν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, αγαπητέ αναγνώστη. Εμείς τον υποδεχτήκαμε με τιμές αρχηγού «Θύρας 7», ξεχάσαμε για το χατίρι του τον Βαλβέρδε, επευφημήσαμε τις πρωτοποριακές προπονητικές του μεθόδους και ποιο ήταν το δικό του ευχαριστώ; Να μας κάνει τη ζωή δύσκολη και να μη δείχνει καμία διάθεση συνεργασίας. Διάβαζα τα ρεπορτάζ των εφημερίδων χθες σχετικά με όσα είπε στους παίκτες του Ολυμπιακού, για την εξωγηπεδική τους ζωή και μου 'ρθε σκοτοδίνη απ’ τα νεύρα μου. Ο Τιμούρ κατάφερε να διχάσει τον Αθλητικό Τύπο…

Με την εισαγωγή του «Παίζουμε νωρίς τα κρίσιμα ματς. Τόσο για το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και για το πρωτάθλημα. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι», δεν είχαμε κανένα θέμα. Οι περισσότερες εφημερίδες την είχαν αυτολεξεί. Το πρόβλημα παρουσιάστηκε στη συνέχεια, όταν ο προπονητής του Ολυμπιακού ανέβασε τους τόνους. Συγκεκριμένα, οι μισές εφημερίδες τον παρουσίαζαν να προειδοποιεί τους παίκτες, λέγοντάς τους: «Δεν θέλω αυτό το διάστημα ούτε ξενύχτια ούτε παραλίες», και οι άλλες μισές «δεν θέλω ούτε ξενύχτια ούτε μα...κίες».

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Τιμούρ αντί να μιλάει αργά και καθαρά (όπως οφείλει να κάνει κάθε προπονητής που σέβεται τον ιδρώτα των ανταποκριτών του Τύπου στα αποδυτήρια των ομάδων), άρχισε να φορτσάρει και να πιάνει ρυθμό Μανώλη Μαυρομμάτη στην ιστορική περιγραφή «δεξί ντιρέκτ, αριστερό κροσέ και γκόοολ» προκαλώντας σύγχυση στο ακροατήριό του. Οι αυτήκοοι (οσιο)μάρτυρες λοιπόν έπιασαν μόνο την κατάληξη –ίες και απ' τα συμφραζόμενα προσπάθησαν να καταλάβουν ποια είναι η λέξη. Αλλοι πίστεψαν ότι ο Τιμούρ είπε «παραλίες» και άλλοι «μα…κίες». Μα είναι ζωή αυτή; Στα μαντευτά θα βγάλουμε το ρεπορτάζ;

Παραμένω στον Ολυμπιακό, dear, διότι νομίζω ότι ο φίλος μου ο Χρυσικόπουλος δεν έχει αντιληφθεί ότι χρειάζεται ένα τηλεφώνημα μόνο για να πιάσει ο Κάλστρομ λιμάνι. Διάβασα στο «Goal» την ακριβή στιχομυθία του Σουηδού με τον προπονητή του, Κλοντ Πιέλ, και πέραν του ότι θαύμασα τον Μπραουδάκη για τις άκρες που έχει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, κατάλαβα ότι ο Κάλστρομ ταλαιπωρείται χωρίς λόγο…

Το πουλάκι μου, σύμφωνα με το «Goal», εξέφρασε στον προπονητή του την επιθυμία του να μιλήσει με τον πρόεδρο της ομάδας για να βρεθεί μια λύση στο θέμα του και εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε ότι θέλει να αγωνιστεί στον Ολυμπιακό. Ο Κλοντ Πιέλ τον άκουσε με προσοχή και απάντησε:

«Για μένα είσαι απαραίτητος στην ομάδα. Δεν ξέρω τι γίνεται με τον Ολυμπιακό και αν έχει κάνει πρόταση, είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Αυτό που ξέρω είναι ότι έχουμε πουλήσει αρκετούς επιθετικούς τις τελευταίες μέρες και σε ό,τι με αφορά νομίζω ότι πρέπει να μείνεις στην ομάδα. Αυτό όμως δεν είναι αποκλειστικά στο χέρι μου».

Ο γλυκός Χριστόφορος Ευαγγελάτος, από τον διάλογο των δύο ανδρών κράτησε το δέντρο και έχασε το δάσος που κρύβει περισσότερα μυστικά και από το Σέιχ Σου. Γράφει ο Κρίστοφερ: «Από το διάλογο του Κάλστρομ με τον Πιέλ και το αίτημα του παίκτη να τα πει με τον πρόεδρο, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο Σουηδός θέλει να πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό, αλλά προσπαθεί να το περάσει με ωραίο τρόπο στη διοίκηση της ομάδας του, να μη φανεί δηλαδή ότι "εκβιάζει"για να φύγει».

Το πραγματικό συμπέρασμα που βγαίνει από τον διάλογο των δύο ανδρών, κεχαριτωμένε, είναι ότι ο Πιέλ δεν αφήνει τον Σουηδό στην ησυχία του και τον Ολυμπιακό του, επειδή νομίζει ότι είναι επιθετικός. Κάποιος θα του το 'πε για πλάκα προφανώς και εκείνος το έδεσε σχοινί-κορδόνι ότι ο σαγηνευτικός Κιμ είναι γκολτζής περιωπής. Δεν είναι δύσκολο μάλιστα, μετά την πώληση του Μπενζεμά στη Ρεάλ να τον προορίζει για αντικαταστάτη του στην κορυφή της επίθεσης της Λιόν…

Μην απελπίζεσαι, αγαπητέ οπαδέ του Ολυμπιακού. Υπάρχει ελπίδα. Αρκεί να κάνει στον Πιέλ ένα τηλέφωνο ο Χρυσικόπουλος και να του αποκαλύψει ότι ο Κάλστρομ είναι μέσος και όχι επιθετικός. Μετά το πρώτο σοκ και αφού το διπλοτσεκάρει ο γλυκός Κλοντ, είναι βέβαιο ότι θα αφήσει τον Κάλστρομ να φύγει και το «ειδύλλιό» του με τον Ολυμπιακό θα έχει Happy End. (Γιάννη, αύριο θα σου αποκαλύψω με ποιον τρόπο θα κλείσεις και τον Γκονζάλες. Μη με χάσεις, είμαι ζεστός…)

Υστερα από συναντήσεις παραγόντων με ποδοσφαιριστές, προπονητές, οπαδούς και λοιπούς συγγενείς, η κλισέ δημοσιογραφική έκφραση που θα διαβάσεις την άλλη μέρα στις εφημερίδες είναι ότι «η συνάντηση έγινε σε καλό κλίμα». Αν βρεις ραντεβού επιφανών ανδρών του ποδοσφαίρου που να έγινε σε «μέτριο» ή «ψυχροπολεμικό κλίμα», ορκίζομαι στην ομορφιά του Φαν ντερ Λεμ ότι θα περάσω το καλοκαίρι μου βλέποντας νυχθημερόν «Ρετιρέ», μέχρι η Χαρούλα Πεπονάκη να κάψει και το τελευταίο κύτταρο του εγκεφάλου μου…

Διάβασα χθες τα ρεπορτάζ των εφημερίδων για τη συνάντηση του Νικόλα Πατέρα με τον Μόρις και τον Τζιόλη και ξετρελάθηκα. Η μόνη διαφωνία των αγοριών μου ήταν αν η συνάντηση έγινε σε «καλό» ή «πολύ καλό κλίμα». Γράφει σχετικά η «Πράσινη»: «Αρχικά ο Νικόλας Πατέρας συναντήθηκε με τον Αλέξανδρο Τζιόλη και σε καλό κλίμα του είπε πως από τη στιγμή που δεν υπολογίζεται, θα πρέπει να φέρει κάποια πρόταση, ειδάλλως θα μείνει και θα βλέπει τα παιχνίδια από την… εξέδρα».

Τρέμω στην ιδέα τι θα μπορούσε να συμβεί αν η συνάντηση του προέδρου με τον Τζιόλη γινόταν σε κακό κλίμα. Σε μια τέτοια περίπτωση ίσως ο Πατέρας να ανακοίνωνε στον Αλέξανδρο ότι αν δεν φέρει πρόταση εντός δεκατριών λεπτών, θα βλέπει τα παιχνίδια από το μπαλαούρο στο κότερό του, ενώ στο ημίχρονο θα ματσακωνιάζει και τους μπουλμέδες. Δόξα τω... καλό κλίμα, γλιτώσαμε τα χειρότερα. Διότι τέτοια συμφορά δεν θα την αντέχαμε. Ούτε εγώ ούτε ο Κώστας μου…